Alba Malltezi

Vlonjatët, edhe pse i quajmë ata që e bëjnë gjoksin gropë, nuk e kanë dhunuar qytetin e tyre siç të tjerë shqiptarë e kanë bërë.

Kemi mbetur pak, shumë pak për të vazhduar të jemi kaq të egër me kë nuk biem dakord, me kë nuk na pëlqen, me kë nuk bëhemi më.

Me gjithë deformimin e figurës së gazetarit dhe misionit të tij, ka ende, për fat, gazetarë në Shqipëri që në zemër kanë të vërtetën.

Nëse fokusohemi tek e bukura dhe e mira, të bukurën dhe të mirën do të ndërtojmë, do të kërkojmë e do të realizojmë

“Jemi çfarë hamë”, është një shprehje, dhe sot, disa politikanëve shqiptarë, po u vjen fatura e atyre që në vite kanë ngrënë. Në kurriz të shqiptarëve. Vetëm kaq.

Shqiptarët mund t’ua tolerojnë vulgaritetin çdo tiktokeri apo “budallai lagje”, por jo elitave të tyre

Sa herë që shohim një fëmijë të punojë, të dalë në rrugë për të siguruar të ardhura për familjen, më shumë se për ta duhet të na vijë keq për veten pasi si të rritur, kemi dështuar ta bëjmë një vend si Shqipëria të rehatshëm për këdo, për fëmijët sidomos.

Të korruptuarit, vjen një ditë, që e ndjejnë të domosdoshme t’u shesin mend shqiptarëve se sa  të zotët janë dhe sa të mençur që shërbejnë në dy apo tre parti!

Kush janë “të realizuarit” dhe kush janë mes nesh ata që argumentojnë mbi gjëra që i kanë “me të dëgjuar”? A ka një realitet përtej fjalës e sidomos, përtej propagandës që na bombardon?

Optimizimi i disa realiteteve dhe zymtësia e diksurseve politike apo debateve të mbrëmjes paraqesin botë paralele që nuk përputhen me njëra-tjetrën.

Askush nuk duhet të trishtohet nëse forcat politike në vend dialogojnë. Refuzimi, mbyllja e dyerve dhe e fjalës është më e tmerrshmja që një shteti, ashtu si dhe një familjeje, mund t’i ndodhë.

Kreu i SPAK. Altin Dumani deklaroi sot se nuk shqetesohet nga kërcënimet e politikës, por të krimit të organizuar, që janë shtuar.

Mendimet e mira të secilit prej nesh lehtësojnë dhe përmirësojnë atmosferën. Si në vendet e shenjta apo të kultit, ku të gjithë shkojnë me lutje për shërim e përmirësim. Kur ne mendojmë mirë, ndjehet dhe në mjedisin përreth!

Globalizmi, social mediat kanë përmbysur pika referimi, kanë hequr vello misteri, kanë hequr idealizimin e perfektes dhe magjikes që për shekuj të tërë janë fshëhur pas kangjellash dhe portash të rënda të pushtetit, apo të kështjellave të ngritura me shumë pasuri. Sot mbreti, është vërtetë lakuriq!

Fqinji, miku, shoqja, mjeshtri i një race apo gjinie të ndryshme është vetëm pasuri për kë i bie për pjesë! Ata që nuk e pranojnë këtë hapje e ndryshim, ata janë pashmangshmërisht të rrezikuar të zhduken.

Për rithemeluesit që shohin të zeza gjithandej, veç kullës së liderit te “Mustafa Matohiti”, vilës me dhjetëra oxhakë në Lalëz, etj. etj.

Me të drejtë një politikan i djathtë si Gazmend Bardhi kërkon bashkimin e copëzave të Partisë Demokratike. Do të ishte një mrekulli të mundte të bashkonte copëzat e thyera të kësaj partie si të një qeramike delikate japoneze: Kintsugi quhet metoda që me fletë ari dhe argjendi bashkon dhe ngjit copëzat e thyera. Por, a ka mbetur ar e argjend për të bërë këtë ngjitje?

Një aleancë e padukshme por e mirëfokusuar individësh nga e majta dhe e djathta ka lënë mënjanë shigjetat dhe molotovët, kacavjerrjet në pemë e varjet nëpër palma, duke u trasformuar me të njëjtin dhe të përhershmin qëllim: Shqipëria nuk do të bëhet!

Asnjë prej pushteteve në Shqipëri nuk e ka fituar respektin dhe imunitetin për të qenë të pakritikueshëm. Opozita gjithashtu. Ndaj kush përpiqet t’i vendosë sot një ombrellë veprimeve shkatërruese dhe vetëshkatërruese të saj ose është thjeshtë një hileqar, ose nuk i ka bërë mirë llogaritë. E fakteve.

Rritja e jetëgjatësisë, përpjekja për të ngjarë të rinj të përjetshëm është një motiv që ka nisur të prekë dhe shumë prej nesh. Yuval Noah Harari mendon se evolucioni ynë është të shndërrohemi në Homo Deus, pas Homo Sapiens. Sigurisht që edhe shqiptarët nuk bëjnë asnjë përjashtim dhe dinë kë mund të përjashtojnë.