Alba Malltezi

Një aleancë e padukshme por e mirëfokusuar individësh nga e majta dhe e djathta ka lënë mënjanë shigjetat dhe molotovët, kacavjerrjet në pemë e varjet nëpër palma, duke u trasformuar me të njëjtin dhe të përhershmin qëllim: Shqipëria nuk do të bëhet!

Asnjë prej pushteteve në Shqipëri nuk e ka fituar respektin dhe imunitetin për të qenë të pakritikueshëm. Opozita gjithashtu. Ndaj kush përpiqet t’i vendosë sot një ombrellë veprimeve shkatërruese dhe vetëshkatërruese të saj ose është thjeshtë një hileqar, ose nuk i ka bërë mirë llogaritë. E fakteve.

Rritja e jetëgjatësisë, përpjekja për të ngjarë të rinj të përjetshëm është një motiv që ka nisur të prekë dhe shumë prej nesh. Yuval Noah Harari mendon se evolucioni ynë është të shndërrohemi në Homo Deus, pas Homo Sapiens. Sigurisht që edhe shqiptarët nuk bëjnë asnjë përjashtim dhe dinë kë mund të përjashtojnë.

Është mbresëlënëse të lexosh në 32 faqe, në krye dhe në fund të vendimit të Gjykatës së Strasburgut tre emra: Rajmonda Nika, ditëlindja, 1984 Lezhë, Amelia Nika datëlindja 2009 Lezhë dhe Mentila Nika, ditëlindja 2010 Lezhë. Një nënë e dy vajza po vendosin një gur të rëndësishëm në themelin e Drejtësisë së re shqiptare.

21 janari 2011 është dita kur Shteti i shqiptarëve ra në humnerën më të zezë të ekzistencës së tij dhe mori me vete në atë humnerë ndërgjegjet e shumë bashkëatdhetarëve

Meqë politikanë si Flamur Noka as pendohen për atë që bëjnë, madje vazhdojnë të jenë stalker e bullizues për këdo që e mendon ndryshe nga ata, disa sende të thjeshta, nga ato të gjysheve,  mund të mbahen me vete si vetëmbrojtje

Përballë telekamerave deputeti i Rithemelimit të Berishës u pa të shkulte mikrofonin e fjalës duke treguar se tashmë çdo logjikë atyre iu ka mbaruar dhe pas kësaj, vetëm forca dhe muskujt flasin për ta.

Kur fëmijët bëhen dëshmitarë të dhunës që ka përjetuar nëna e tyre, një shoqëri ka për detyrë të heshtë e të lutet që e vërteta dhe drejtësia të bëjnë punën e tyre.

Nuk ka asnjë justifikim indiferenca sociale dhe shtetërore përballë denigrimit në rrjete sociale të një nëne, të një gruaje! Nëse duam, i kemi mjetet dhe mundësitë të bëjmë një shoqëri të qytetëruar!

Njerëzimi e ka parë përherë dritën si shpëtimin e tij, si kuptimin më të drejtë dhe të qartë për ndodhitë e jetës. Solstici i dimrit është për pak kohë triumfi i natës mbi ditën. A do të jenë për ne shqiptarët muaj drite për të gjithë?

Përditë e më shumë has të huaj, por edhe shqiptarë që jetojnë jashtë, që kanë si prioritet të lartë kalimin e disa ditëve në Shqipëri. Tani shqetësimi është nëse gjejnë apo nuk gjejnë vend si për transporte, ashtu dhe në strukturat mikpritëse

Disa prej nesh janë në garë për të publikuar vendin më luksoz, hotelin më me shumë yje, udhëtimin më të shtrenjtë, bizhuteritë më "cool". Do të përjetojmë edhe këto festa atë që përjetojmë përvit, por a është kjo gjëja më e drejtë? A është e bukura, e mira, gëzimi apo luksi, festimi më i mirë? 

Sikur të shohim veten dhe Shqipërinë me sytë e shqiptarëve jashtë Shqipërisë. Bashkëatdhetarët tanë, të larguar pas viteve '90, po bëjnë gjëra të vlefshme për veten dhe fëmijët e tyre për t'u përmirësuar. Puna dhe përkushtimi nuk u lë kohë të merren me të tjerët apo me grindje e inate që brenda Shqipërisë i kemi të hiperbolizuara. 

Sulmi me shpifje, fakte të deformuara, padituri e keqdashësi që Sali Berisha dhe disa ndjekës të tij kanë nisur ndaj Report TV, sa i shton një tjetër “medalje” të shëmtuar këtij lideri që nuk meriton tashmë të quhet as armik.

Djem e vajza sot në gjithë Shqipërinë, shqiptarët e punës, janë endësit e vërtetë të pavarësisë. Atyre iu shkon mirënjohja më e madhe.

Zbërthimi më i fundit i aplikacionit Sky dhe zbulimi i bujshëm i zinxhirit polici-narkotrafikantë, ka lënë pa thënë as edhe një fjalë ata politikanë që do të kishin shumë për të thënë me këtë rast.

Tymosja e Kuvendit në ditën e diskutimit të buxhetit kujt i shërbeu? Shqiptarët sot panë mjegull me ngjyra, performanca folklorike, karrike të grumbulluara, por jo seriozitet.

Nga tavolina e Panairit të librit në Tiranë, ndërsa firmosnin libra e bisedonin me gazetarë, çifti Ismail dhe Helena Kadare dha mesazhe të vlefshme dhe të guximshme për kohën në të cilën jetojmë.

Në metronë e një metropli e kanë të domosdoshme të kalojnë ditët edhe disa nga bashkëqytetarët tanë. Sidomos disa që e shohin veten në qendër të botës vetëm e vetëm se nuk kanë mundur të maten asnjëherë me madhështinë e saj. Ata, gabimisht, ndjehen superiorë përballë të tjerëve shqiptarë, përballë drejtësisë, përballë ligjit.

Sjellja e pashpirtë e një edukatoreje në kryeqytet ndaj vogëlushes 3 vjeçare, veprimet dhe fjalët e rënda të saj, duhet të na ndryshojnë. Si qytetarë.