Shqiptarët dhe marokenët kapot e burgjeve italiane

TIRANE (6/9/2000) Tonin Ndoja, i quajtur tashmë si pengmarrësi i Milanos, tregon se në burgjet italiane të burgosurit shqiptarë dhe ata marokenë ishin më të ashpërit. Ndoja ka qëndruar gjatë dënimit 6-vjeçar të tij në burgun e Milanos dhe në burgun e Tolmezos, në Udine. Në burg, ai tregon se ka qëndruar me shqiptarë dhe italianë dhe u është shmangur në maksimum kontakteve me marokenët, apo me kriminelët e rrezikshëm patriotë të tij. "Jo rrallë herë në burgje shpërthenin grindje të përgjakshme, sidomos midis grupeve të të dënuarëve shqiptarë dhe atyre marokenë. Të dy palët ishin gjaknxehtë e të dhunshëm, kështu që konfliktet e tyre gjithmonë kishin viktima", thotë Ndoja. Mirditori, duke përfituar nga publiciteti që iu bë ngjarjes së tij nga media, ishte një ndër të burgosurit më të kërkuar nga gazetarët. Tonini nuk harron të përmend mosinteresin total të shtetit shqiptar dhe të ambasadës sonë në Romë. "Çdo i huaj që përfundonte në birucat italiane, kishte përkrahjen, ose së paku interesimin e shtetit amë. Vetëm ne shqiptarët qëndronim si jetimë dhe askush për ne nuk çante kokën, qoftë kur kishim apo s'kishim faj. Shteti ynë duhet ta dijë se në qelitë italiane nuk ka vetëm kriminelë shqiptarë, por edhe shumë të pafajshëm, që bien viktimë e makinacioneve të ndryshme dhe qëndrojnë për vite të tëra në burg, vetëm se nuk gjejnë asnjëlloj ndihme e përkrahje", pohon Ndoja. Duke parë karakterin dhe qëndrimin e Toninit, atoritetet e burgjeve italiane e vendosën atë të punonte në bibliotekën e burgut, ku ai për sjellje të mirë në burg përfitoi një ulje dënimi prej 10 muaj e gjysëm.

//Shqiptarja.com