E filloi Aldo në Bruksel duke bërë çmos që ta trajtonte Shqipërinë në sytë e BE-së si vendin e krimit dhe drogës, duke mos thënë asnjë fjalë për reformën në drejtësi, të cilin vetë PD e ka bllokuar me “Kushtetuesen” e saj të famshme. Përdorimi i deputetëve si kavie nga ana e Berishës e Bashës për të baltosur Shqipërinë në sytë e Europës, siç s’ka ndodhur kurrë, ishte në fakt vetëm maja e ajsbergut të strategjisë së PD-së për pengimin e çeljes së negociatave.
Për të qenë të drejtpërdrejtë, mund të themi pa drojë se PD ka strategji për pengim që të bëjë BE-në ta shohë Shqipërinë me sytë e saj dhe natyrisht, të krijojë kushtet në Shqipëri që BE të marrë mesazh se Shqipëria është e papjekur për të hapur negociata me BE-në.
E në zbatim të kësaj strategjie, Berisha dhe Basha kanë vepruar në dy rrafshe.
Në rrafshin e shpërdorimit të parlamentit dhe komisioneve parlamentare duke i kthyer ato në arena fizike dhe bordello për nga gjuha e përdorur.
Dhe në rrafshin e lobimit aty ku kanë mundësi, që dikush që vjen nga “jashtë” të përkrahë tezën e saj për mosçeljen e negociatave me BE-në.
Për ta parin, ishte kryetrimi, kryetari i grupit parlamentar Paloka, i cili do “vetëflijohej” i pari në Kuvend, duke u ngritur sy përfaqësuesve francezë që ndiqnin seancën plenare nga salla e Kuvendit dhe duke goditur me grusht ministrin Beqaj. Ishte ky mesazhi i parë që i dhanë BE-së për të mos çelur negociatat. Duke ju thënë se “ne jemi shtazë,jo njerëz, jemi të egër,jo civile, ndaj s’keni c’na doni në gjirin tuaj”, demokratët u duk prekën fundin e përpjekjes për t’i treguar BE-së se ne s’jemi si ju.
Mirëpo ky mesa duket ishte vetëm hapi i parë. Vazhdoi me dhunë verbale flamuri i dalë boje duke i thënë “MUT” kryetari të Komisionit të Sigurisë Kombëtare. Pasoi nga paradoksi i kryeministrit në hije, Kastriot Islamit i cili një ditë pasi ministri i jashtëm gjerman e kishte cilësuar ministrin Bushati si “këshilltar i mirë që njeh thellë çështjet e Ballkanit”, Kaçi del dhe e quan “rrugaç” ministrin në Komisionin e politikës së Jashtme. Ndërsa sot, kavia e radhës e përdorur nga Berisha ishte Dogjani, i cili fyeu rëndë një deputet socialist nga familja.
Por pse kjo dhunë fizike dhe verbale?
Sepse kjo çon eventualisht në përjashtim deputetësh nga punimet e Kuvendit. Këtë Berisha e di mirë, mirëpo kjo është ajo që ai do. Do agravimin e situatës, që t’i thotë perëndimit se Shqipëria nuk ka klimën politike të favorshme për të çelur negociatat.
E dyta dhe pse jo më e rëndësishmja është frika nga reforma në drejtësi. Vetëm tentativa për destabilizim është rruga që Berisha mendon se do e ruaj status quo-në që ai dhe gjyqtarët e tij kanë.
E treta janë zgjedhjet e 2017-tës. Në kushtet kur PD nuk ka alternativë qeverisëse për shqiptarët dhe nuk ju ofron atyre shpresë, në kushtet kur në 3 vjet kanë thënë vetëm fjalët Drogë dhe “check-up”, PD gjendet përballë disfatës. Humbja e thellë në Dibër që pasoi me një tjëtër humbje të thellë në Kolonjë, flasin për një humbje akoma më të thellë që pritet të marrë PD në 2017. Të paktën, ky është trendi, për sa kohë PD nuk ka as alternativë, as fytyra frymëzuese veç atyre që dje u përzunë me votë nga shqiptarët.
Pra e gjithë kjo dhunë që ka 3 frikë-arsyet që thashë më lart, kanë një qëllim, mosçelje negociatash dhe pse jo, më pas moshyrje në zgjedhje për të shmangur shkërrmoqjen e partisë.
Por siç thamë, për të plotësuar strategjinë e pangimit të hapjes së negociatave është edhe rrafshi i lobimit nga PD në BE . Pikërisht sot, një mik i Laura Vorbsit nga partia e Merkelit, Gunther Krichbaum, deklaroi se Shqipëria nuk i ka përmbushur kushtet për çelje negociatash. Pra, i gjithë lobimi i PD-së konkludoi me një deklaratë të një deputeti i cili përballë Merkelit zor se fiton dot brenda CDU-së.
Siç duket, strategjia është e thjeshtë. Kamikazë në parlament në sy të të huajve dhe mediave për të thënë me çdo kusht se “Nuk jemi gati”. Lobimi në territoret ekstremistëve anti Shqipëri për të përforcuar këtë mesazh.
E në mos i shërbeftë për të penguar çeljen negociatave Shqipëri-BE, Berisha do i përdorë për të mos hyrë në zgjedhje, për të penguar reformën në drejtësi e ç’ti dalë para. Sepse fundja, ai nuk ka se çfarë humbet më në këtë histori./Lexo.al
d.b/shqiptarja.com