E keqja s'triumfon asnjëherë! Historia frymëzuese, i  moshuari shqiptar u grabit sapo doli nga spitali, si u ndihmua nga oficerët në Bari

Pas një periudhë të gjatë tre vjeçare në një spital italian në veri të Italisë, ku edhe ishte operuar për tri herë rresht, vendos të kthehet në Shqipëri i gjori personazh i këtij tregimi real. Niset me autobus nga vendi ku ishte spitali ku ishte trajtuar dhe mbërrin në stacionin e trenave të Milanos. Atje pikaset nga dy shqiptarë të rinj, të cilët pasi e kanë afruar e grabisin duke e lënë pa para e dokumente. Paratë rreth 300 euro i duheshin për biletën e trenit deri në Bari, taksinë, biletën e tragetit Bari-Durrës dhe ushqim.

I vetmuar dhe i pashpresë në stacionin e Milanos i afrohet një karabinier, i cili pasi e kuptoi që ishte shqiptar i flet në shqip: "Me çfarë mund t'ju ndihmoj xhaxha?" Ishte një djalë me origjinë shqiptare i lindur e rritur në Itali e i veshur me uniformën e zezë e të bukur të karabinierisë. Po ja, i tregon burri i moshuar, më kanë grabitur dy djem shqiptarë dhe kam mbetur në mes të katër rrugëve dhe për më tepër jam i sëmurë dhe kam këmbën e krahun të paralizuar. M'i morën të gjitha, paratë e dokumentet përfshirë edhe kartën e spitalit e më lanë vetëm dokumentet e spitalit ku kam qenë për tri vite. Karabinieri "ynë" e merr burrin, i blen atij biletën e trenit për në Bari dhe i siguron edhe ushqim. Me të mbërritur në Bari, burri shkon në port. Natyrisht që asgjëkund mund të shkonte i gjori, pa dokumente e pa parà s'ka agjenci që të pret biletë në këto kushte. Në portin e Barit ku për fat ka edhe miq të shqiptarëve, burri pikaset nga një ushtarak i Guardia di Finanza, i cili pa hezituar kontakton kolegun e tij të policisë shqiptare në Bari dhe i shpjegon se një person ka nevojë për ndihmë. Kaq mjaftoi dhe me mbështetjen e Konsullatës së Përgjithshme dhe me pak solidaritet burri pajiset me dokument udhëtimi. Nga këtu drejt portit ku njëra nga kompanitë e udhëtimit, që s'ka rëndësi se kush është edhe pse do e meritonte një reklamim, e pajis me biletë falas dhe bëhet gati për të udhëtuar drejt Shqipërisë.

Përse e shkrova këtë mund të thotë dikush?

Po ja, se mendoj se së pari e keqja nuk triumfon asnjëherë. Se në jetë paratë kanë vlerë monetare, por njerëzit kanë vlerë më të madhe. Se jam i sigurt që ata që grabisin njerëz të sëmurë e në moshë do e gjejnë me siguri rrugën e tyre drejt errësirës dhe se sot është festa e policisë dhe ky është një rast me policë të mirë. Se nuk është as rasti i parë dhe as do jetë i fundit, dhe mendoj se njerëzit duhet të jenë të bindur se nuk janë kurrë vetëm në një vend të huaj.

TAG:
• itali
• shqiptari
• Bari
• i moshuar