Report Tv në shtëpinë e dy
tetraplegjikëve: Jemi pa bukë

Vetëm zemra e një nëne e di se sa dhemb kur shikon fëmijën e vet të pa mundur për të jetuar qetësisht dhe me shëndet.

Edhe dhimbja e Hanke Pirrës nga Paskuqani është tejet e madhe. Duke shtuar edhe varfërine ekstreme që është ulur këmbëkryq në të e bën dhimbjen e fëmijës edhe më të mundimshme.

Djali i hankes, Perlati, është 30 vjeç. Ai është para dhe tetraplegjik si edhe i verbër. Përgjatë gjithë jetës së tij ai ka jetuar në këto kushte.

"Gjithë jetën jam në shërbim të tij, po iku ai vdiqa edhe unë", shprehet ajo.

Hanke shprehet se lekët që merr si pagesë për invaliditetin e të dy djemve të saj nuk dalin as për medikamente.

"565 mijë lekë, ku t'i çoj mëpara ato unë, borxh jam deri në fyt, jam 5 milion borxh që i kam marrë nga 200 mijë, 300 mijë, e marr bukën me list, ushqimet me listë", tregon Hanke.
  
Vonesat që bashkia Kamëz bën në shpërndarjen e pagesës së invaliditetit shkakton shumë probleme në familjen Pirra, ku Perlati nuk është i vetmi i sëmurë.
  
"Jemi të gjithë pa punë, na kan trajtuar si qen, jo si shqiptar të bashkisë së Paskuqanit por si qen. Edhe në datë të caktuar nuk i marrim, kur tu teket atyre, mbas tre muaj, katër muajsh, si i marrin ato të ndihmës ekonomike edhe unë", shprehet 62-vjeçarja

Një mënyrë tjetër e të shtimit të të ardhurave në familje ka qenë edhe dhënia e gjakut që zonja e shtëpisë ka bërë.

"Nuk kam çfarë të bëj, nuk kam nga t'ja mbaj, kam 28 vite që jap gjak në spitalin Ushtarak, është edhe sot kartela aty, kam 28 vite që jap gjak vetëm për këta fëmijë"

Në familjen Pirra jetojnë 7 veta dhe të ardhurat e vetme që kanë janë pagesat e invaliditeti që marrin të dy djemtë e shtëpisë. 

Redaksia Online
l.q/Shqiptarja.com

TAG:
• Bashkia Kamez