Rrëfimi i jetës, Lec Shllaku: Pse
nuk mujta kurrë me e braktis artin

Lec Shllaku ka lindur në Shkodër, më 3.11.1921. Në moshën 3 vjeçare i vdiq i ati. Së bashku më nënën e vet, Pinën, e me vëllezërit Gjonin (helenisti i shquar, përkthyesi i “Iliadës” dhe i disa veprave të autorëve grekë, të Virgjilit dhe “Këngët e Rolandit”, dhe të një pune të nisur mbi një fjalor latinisht-shqip me rreth 65 mijë fjalë, të cilin vdekja nuk e la ta mbarojë) e Luigjin, u mbartën në familjen e dajës së vet, Ndoc Temali, bejtexhi me emër në qytetin e Shkodrës. Aty gjetën një mjedis artistik skene, bejtesh e karnavalesh. Aty lindën e morën hov prirjet e Lecit dhe të Gjonit...

     Leci e kreu filloren në Shkollën Fretnore, të mesmen në Gjimnazin “Illyricum” si kolegj. Klasën e fundit e maturën, i mori në Gjimnazin “28 Nëntori”.
     Pasi kreu shkëlqyeshëm Institutin e lartë 2-vjeçar të Shkodrës, në degën Gjuhë shqipe-Letërsi; më 1966 kryen edhe studimet e larta në Universitetin e Tiranës, po dega Gjuhë shqipe-Letërsi.
     Punoi 2 vjet në Teatrin Qendror të Ushtrisë – Tiranë e më vonë si regjisor në teatrin “Migjeni” të Shkodrës. Në vitin 1962 hapi dhe drejtoi Teatrin e ri profesionist “Skampa” të Elbasanit për gati një dekadë.

     Krahas vënies në skenë të shumë dramave të autorëve shqiptarë e të huaj, regjisori Shllaku interpreton dhe në shumë filma, si: “Skënderbeu” në rolin e Gjon Kastriotit, “Plumba Perandorit” në rolin e gjykatësit, “Yjet e netëve të gjata” në rolin e oficerit gjerman, “Qortimet e Vjeshtës” në rolin e priftit, etj. Në vitet ’90, ka marrë pjesë edhe te filmi “Larg barbarëve” i regjisores me origjinë shqiptare Liri Begeja, dhe këtu interpretoi në rolin e përkthyesit Jusuf Vrioni.
Për kontributin që dha, për vlerat që dhuroi në skenë, Lecit iu dha titulli: “Artist i Popullit”.
     Gjatë kohës si regjisor, e në pension, në studion e vet personale, Leci iu kushtua punës letrare e artistike.