Myrteza Brahamaj, ishte 4 vjeç kur komunistët ja pushkatuan të atin ushtarakun e njohur Sefedin Greshica. Myrtezai, pati vetëm një kujtim të vagullt për të atin, gjatë gjithë jetës së tij, kujtim që i pasurohej veç me rrëfimet e të jëmës Feruze dhe gjyshes së tij Havasë. Të dyja ato e kishin parë trupin e pajetë të Sefedinit në vendin ku e kishin pushkatuar vetëm pak çaste pas ekzekutimit dhe me atë imazh dhimbjeje në mendje e zemër ishin munduar të kultivonin tek fëmijët kujtimin e një aptrioti që vdiq si trimat për ideale patriotike. Pas vdekjes së të atit, Myrtezai, e kaloi gjithë jetën e tij në një kalvar të gjatë vuajtjesh dhe dhune, duke përjetuar veç dhimbjeve të tij, edhe dhimbjen e fëmijëve që do të vinin më vonë në jetën e tij, edhe ata të dënuar që në barkun e nënës nga regjimi që hakmerrej brez pas brezi....
