Carlo Bollino: Partia e rithemeluar ''alla Berisha'', pa trasparencë dhe asnjë votë kundër

Partia Demokratike e rithemeluar nga Sali Berisha lind pa as edhe një votë kundër. Një unaminitet qesharak i arritur pa asnjë transparencë, si ai i fitores zgjedhore të 1996, e mbetur në histori si zgjedhjet më skandaloze të organizuara ndonjëherë në Shqipëri, pas atyre të Enver Hoxhës. Një numër i paverifikuar delegatësh, por që Berisha deklaroi se ishin 4935, votoi sot statutin e ri të partisë me ngritje dore, në një stadium që numëronte të paktën 10.000 militantë të tjerë. Një procedurë votimi për 67 nene, që përfundoi në pak minuta me Belind Këlliçin, (i emëruar edhe ai në krye të komisionit drejtues mes duartrokitjeve të stadiumit dhe jo vetëm të delegatëve, siç e parashikon rregullorja), që lexonte mekanikisht për çdo nen “pro-kundër-abstenim”, pa ngritur as vështrimin nga delegatët që votonin dhe miratonin. Të gjithë pro. Një skenë e denjë e një kongresi enverist të viteve ’60 dhe jo e një force moderne politike që pretendon të quhet demokratike dhe që njofton se është reformuar pikërisht për të shtuar transparencën dhe për të udhëhequr Shqipërinë drejt Bashkimit Europian. Eshtë e vërtetë se edhe Kuvendet e tjera të PD-së Basha i ka dhunuar në të njëjtën mënyrë, por ky i thirruri nga Berisha, duhet të përfaqësonte një shenjë ndryshimi që nuk u duk asgjëkundi.

 Pa asnjë kontroll të pavarur mbi numrin dhe identitetin e delegatëve që ishin të pranishëm me të vërtetë (në fakt me ftese dixhitale por pa foto të çdo delegat mund të ketë futur në Kuvendi çdo njeri), dhe pa asnjë numërim të votave në favor, të mbledhura me të vërtetë, ky Kuvend “alla Berishë” përfaqëson ekzaktësisht metodën prepotente, kërcënuese, dhe jo tolerante me të cilën ai ka qeverisur kur e ka pasur rastin dhe me të cilën do të qeveriste sërish nëse një ditë do ta kishte përsëri tragjikisht mundësinë. Një puç, më shumë se një kongres demokratik, i bërë i mundur në të vërtetë nga lista e gjatë e gabimeve të bëra nga Lulzim Basha në tetë vite. Gabime, gjithësesi, të pranuara dhe të justifikuara nga shumica e lidershipit të partisë (dhe nga rreshti i pasur i gazetarëve-mbështetës) përfshi Sali Berishën, i cili në qershor duartrokiti rikonfirmimin në uninamitet të Bashës në drejtimin e partisë. Gabime të shndërruara në të pafalshme vetëm duke nisur nga 9 shtatori, kur amerikanët detyruan Lulzim Bashën të bënte hapin fatal: përjashtimin e Sali Berishës nga grupi parlamentar i PD pasi u deklarua person “non grata” nga Departamenti Amerikan i Shtetit. 

Eshtë pikërisht si hakmarrje ndaj kësaj tradhëtie, që Sali Berisha nisi fushatën e tij personale ndaj ish-nxënësit të tij që kulmoi me kuvendin e sotëm, që do të hapë sot një betejë të gjatë ligjore kundër PD-së tjetër që ndërkohë, nën drejtimin e Lulzim Bashës mblodhi një grup mbështetësish për të festuar themelimin e parë të partisë, atë të 11 dhjetorit 1990. 

Nyjet ligjore që beteja në gjykatë duhet të zgjidhë janë të shumta dhe të gjitha vendimtare, duke filluar nga vlefshmëria e procedurave të thirrjes së Kuvendit të Berishës (dhe përputhshmëria me Statutin e partisë), nga vërtetësia e kuorumit të delegatëve të pranishëm sot, nga numërimi i votave dhe mbi të gjitha, nga efektet që statuti i ri mund të prodhojë ligjërisht: Nëse ai nuk do të regjistrohet në gjykatë brenda 30 ditëve, çdo gjë që është vendosur sot dhe në të ardhmen mbi bazën e tij, do të jetë nul. Ngrihet edhe pyetja nëse një parti që ndryshon logon, vulën, statutin dhe të gjithë organet drejtuese mund të konsiderohet e njëjta parti apo një forcë politike e re. Këtë do ta vendosë gjykata. Eshtë paradoksale, por fati i betejës së Berishës përfundon në duart e një gjykatësi, dhe kushedi nëse do të ketë fat në short dhe i qëllon një nga gjykatësit e përgatitur nga Argita, apo do të qëllojë një gjykatës i pavarur i mbijetuar nga vettingu që do të vendosë. Po ndërkohë? A do të jetë i aftë Sali Berisha të presë rezultatin e gjykimit, apo do të zgjedhë rrugën e vetëgjyqësisë, që e ka zgjedhur përherë? 

LEXO EDHE:
Spahiu: Komike, Erion Veliaj pyetet për 4 bileta në 2011, Berisha nuk pyetet as për 4 të vrarë në 2011 gjithashtu

Basha ka humbur tepër herë për t’u respektuar nga baza e partisë së tij dhe është e besueshme të mendohet se Berisha do ta kishte mundur edhe në këtë betejë duke respektuar rregullat statutore dhe pa çarë partinë. Po Berisha është gatuar kështu. Atij, fitoret legjitime nuk i kanë interesuar asnjëherë. Përtej vlerës juridike të “ndeshjes” së sotme, në fakt, mbetet mesazhi politik që ky kuvend përcjell: Tregon se inati dhe urrejtja e Sali Berishës sunduan edhe këtë herë mbi çdo procedurë dhe mbi çdo logjikë, duke arritur të sulmojë edhe sot Shtetet e Bashkuara, në Kuvendin e një force politike që Shtetet e Bashkuar e kanë krijuar. Siç ka qenë përherë për atë e siç do të jetë përherë: Sali Berisha nuk ndryshon dhe sot e tregoi. Habia e vërtetë ama është se në rrugën e hakmarrjes së tij, edhe kundër amerikanëve, këtë herë tërhoqi mijëra njerëz të tjerë, një gjë që nuk e parashikon as Kanuni ku thuhet se “gjaku merret personalisht”, kështu askush tjetër në emër të tij, nuk përfshiu në hakmarrje një fshat të tërë.

TAG:
• sali berisha
• carlo bollino
• kuvendi i 11 dhjetorit

Sondazhi i ditës:

Si ka qenë për ju viti 2024?

• I mirë

  44%

• I keq

  22.7%

• As i mirë as i keq

  33.3%

Vota total: 1485

Votat totale janë unike

• Sondazhi i ditës:

  Si ka qenë për ju viti 2024?

  I mirë I keq As i mirë as i keq