Nuk duhet shumë të rindizet urrejtja në Ballkan. Siç e shohim, mjafton edhe një ndeshje futbolli, ku instiktet tona të rrezikshme dalin në sipërfaqe të forta, të dhimbshme. Si në ndeshjen Zvicër-Serbi në Botërorin e Katarit, plagët janë ende të freskëta dhe dhimbja e madhe. Lufta në Kosovë, në Bosnjë, në Kroaci... është e shkuara jo shumë e largët e në ato luftra të tmerrshme ajo që kemi ende në sy janë të moshuarit, gratë dhe fëmijët, masakrat, varret e panumërta. Tepër dhimbje për të gjithë, prandaj të gjithë bashkë duhet të gjejmë forcën e madhe të qëndrojmë në sipërfaqe. Të mos zhytemi sërish në urrejtjen ndaj njëri-tjetrit, pavarësisht fjalëve, pavarësisht provokimeve, pavarësisht humbjeve. Duhet të qëndrojmë të gjithë bashkë në dritë, të mos tërhiqemi nga instiktet e ulëta të se keqes.
Më të mirët këtë e dinë, prandaj përpiqen ta ndalin jehonën e kësaj “loje” të rrezikshme me fatet e njerëzve, përtej Kosovës, përtej Serbisë, përtej Kroacisë, përtej Shqipërisë, përtej Malit të Zi etj. përtej këtj nocioni shtetesh, kombesh, janë njerëzit, me vuajtjet dhe gëzimet e tyre dhe përtej çdo ambicjeje, fitoreje apo humbjeje, më e rëndësishme si për njerëzit dhe për natyrën, është paqja, ndaj për paqen duhet të jemi në një mendje të gjithë.
Përveç Sali Berishës. E patë se sa i gatshëm është t’i fryjë zjarrit? Të marrë e të përhapë me rrjetet sociale të tij më të shëmtuarin spektakël të një grupi të inatosur e provokues tifozësh të serbisë, thirrjet pa mend të tyre që nuk dua t’i ripërsëris, por që Berisha i kishte nënvizuar mirë si për të na thënë ne shqiptarëve: “Ja si do të përfundoni!”
Ata humbën ndeshjen dhe bënë spektakël të shëmtuar, sepse duhet të dish edhe të humbësh. Siç e bëri futbollisti i Iranit, nuk pat turp të hidhte lot përballë kundërshtarit. Sepse sot, pas dhjetëra luftërash, brishtësia është fortësi dhe është e sigurtë që ne shqiptarët nuk do të përfundojmë as si duan një grusht i vogël tifozësh të inatosur, as si ëndërron Saliu, që urrjetjen, e ka ushqimin e tij më të mirë.
Ne të gjithë do të përfundojmë sipas ëndrrave dhe mendimeve tona dhe këto ëndrra dhe mendime, në shumicën e Shqipërisë dhe Ballkanit, kanë erën e mirë të paqes dhe të lirisë.
Nacionalizmi primitiv që Berisha e ka ushqyer që kur erdhi në pushtet, si mbulesë për të gjitha pöshtërsitë që do bënte në vite, është vesi më i keq për të ushqyer shovinizëm e fashizëm. Nuk mjaftojnë urrejtja që ushqen për të gjithë kundërshtarët, nuk mjaftoi përpjekja që bëri në 97-ën të fuste popullin në luftë kundër njëri-tjetrit, me mercenarë, por merret edhe me propogandë pas një goli që bëri një shqiptar i lindur në Zvicër, me qëllim të vazhdojë gjuhën e urrejtjes. Ai rrezik as ndeshjen s'e ka parë. Njeri që mbanë erë qelb nga koka tek këmbët, erë urrejtje ndaj gjithkujt që nuk mendon si ai.
PërgjigjuTë lumtë për komentin. Çdo fjalë me kuptim. Fatkeqësia jonë që kemi një palaço protagonist si Saliu që meriton çdo fjalë nga më të ndyra, por më e tmerrshme është lukunia e njerëzve që e mbështesin që një dreq e di si do ti shërojmë.