Në fjalimin e parë si mbret, Charles ka nderuar nënën e tij të ndjerë, mbretëreshën Elisabeth II. Ai tha se dhimbja është e thellë për humbjen e nënës, ndërsa komentoi edhe të gjithë sakrificën që ajo ka bërë gjatë detyrës. Charles tha se mbretëresha ishte frymëzim një shembull për të dhe për familjen e tij. Mbreti tha se nëna e tij kishte premtuar se do t’i kushtonte jetën popullit të saj, dhe ashtu bëri. Mbreti tha se dashuria, admirimi dhe respekti u bënë një shenjë dalluese e mbretërimit të saj
“Ajo bëri sakrifica për detyrën. Mbretëresha Elizabeth ishte një jetë e mirë jetuar; një premtim me fat të mbajtur dhe ajo është e vajtuar më thellë në vdekjen e saj. Atë premtim të shërbimit të përjetshëm jua rinovoj të gjithëve sot. Në vitin 1947, në ditëlindjen e saj të 21-të, ajo u zotua në një transmetim nga Cape Toën në Commonëealth t'i kushtonte jetën e saj - qoftë e shkurtër apo e gjatë - shërbimit të popullit të saj. Ky ishte më shumë se një premtim. Ishte një angazhim i thellë personal, i cili përcaktoi tërë jetën e saj. Në jetën e saj të shërbimit ne pamë atë dashuri të qëndrueshme për traditën së bashku me atë përqafim të patrembur të përparimit që na bën të mëdhenj si kombe. Dashuria, admirimi dhe respekti që ajo frymëzoi u bënë një shenjë dalluese e mbretërimit të saj. Në jetën e saj të shërbimit ne pamë atë dashuri të qëndrueshme për traditën, së bashku me atë përqafim të patrembur të përparimit, që na bëjnë të mëdhenj si Kombe. Dashuria, admirimi dhe respekti që ajo frymëzoi u bënë shenjë dalluese e mbretërimit të saj. Dhe, siç mund të dëshmojë çdo anëtar i familjes sime, ajo i kombinoi këto cilësi me ngrohtësinë, humorin dhe një aftësi të pagabueshme për të parë gjithmonë më të mirën tek njerëzit. Unë i bëj nderime kujtimit të nënës sime dhe e nderoj jetën e saj të shërbimit. E di që vdekja e saj sjell pikëllim të madh për shumë prej jush. Dhe unë e ndaj atë ndjenjën e humbjes së pamasë me ju të gjithë."
Kur Mbretëresha erdhi në fron, Britania dhe bota ende po përballeshin me privimet dhe pasojat e Luftës së Dytë Botërore dhe ende jetonin sipas konventave të kohëve të mëparshme. Gjatë 70 viteve të fundit ne kemi parë shoqërinë tonë të bëhet një nga shumë kultura dhe besime të shumta. Institucionet e shtetit kanë ndryshuar nga ana tjetër. Por, përmes të gjitha ndryshimeve dhe sfidave, kombi ynë dhe familja më e gjerë e Mbretërive - për talentet, traditat dhe arritjet e të cilëve jam kaq krenare në mënyrë të pashprehur - kanë përparuar dhe lulëzuar. Vlerat tona kanë mbetur dhe duhet të mbeten konstante. Roli dhe detyrat e Monarkisë mbeten gjithashtu, ashtu si edhe marrëdhënia dhe përgjegjësia e veçantë e Sovranit ndaj Kishës së Anglisë - Kishës në të cilën besimi im është aq thellë i rrënjosur."
Lajmi kryesor: