Alba Malltezi

Kënaqësia ndaj fatkeqësive të tjetrit ka një term në gjermanisht, shprehja e saj në mediat sociale dhe përhapja gati globale e ndjenjës së kësaj kënaqësie, duket se ka marrë përmasa të mëdha në kohët tona. Prestigjozja National Geographic ka komunikuar me studiues të universiteteve të rëndësishme dhe ka dhënë një shpjegim. Kushedi nëse na vlen dhe ne shqiptarëve? 

Ndërsa Shqipëria përjetoi një rritje të lartë të numrit të turistëve, siç ndodhi me të parët shqiptarë të Kosovës që na “begenisnin”, po lulëzojnë dhe komentet raciste dhe përçmuese ndaj bujtësve të huaj këtë verë në Shqipëri.

Në gjithë “luftën” për Fredi Belerin në Himarë ka diçka nga stili anti-shtet i një lloj politike të vjetër shqiptare. A po sillet Greqia zyrtare si europiane në Himarë apo ka në të gjurmë të disa individëve që i njohin mirë gjithë shqiptarët?

Shqipëria po përmirësohet dukshëm dhe shqiptarë e të huaj janë dëshmitarë të ditëve të mira në vendin tim. E megjithatë zhurma, sulmet, baltosjet vazhdojnë të bëhen prej disave qëllimisht, si me Faik Konicën, gjatë jetës dhe punës së tij.

Ndërsa pedagogu i Arteve dhe aktori, Genc Fuga, lufton me jetën e tij në një spital privat në Tiranë, ende asnjë shpjegim nga institucionet shqiptare: Përse kjo ndërhyrje në kokë nuk u bë në urgjencën e Spitalit tonë publik falas, duke  shmangur dhimbjen tjetër familjes, atë të grumbullimit të 19 mijë eurove për ta bërë këtë operacion në spitalin privat?! Edhe këtë herë zëmergjerësia dhe solidariteti i shqiptarëve të thjeshtë nuk pati kufi. 

Vila gjigande buzë bregdetit të Shqipërisë, ngjitur me njëra tjetrën pa asnjë privatësi apo parametër luksi, po u rrëmbejnë vendin strukturave të thjeshta, të hijshme, të paranueshme në çmime dhe estetikë për turizmin e të rinjve dhe të shtresave të mesme. Nuk mund të konkurrojmë me luksin me kushtet që ofrojmë akoma përreth në Shqipëri.

A është normaliteti një fenomen "i jashtëzakonshëm" në Shqipërinë tonë të dopuar me "bomba", skandale, "shpërthime" të fjalës, të objekteve, por edhe të njerëzve? A është Presidenti Begaj, në një vit të detyrës së tij,  një President normal në një vend që këtë fjalë dhe gjëndje po e fiton me shumë sakrifica dhe përpjekje të shqiptarëve më të mirë? Reflektimi u takon qytetarëve, për keq apo për mirë.

Sali Berisha dhe të tijët u hodhën dje në një sulm të shëmtuar ndaj gazetarëve më profesionistë në vend dhe dy ambasadorëve të Shteteve të Bashkuara dhe të Britanisë së Madhe. Vazhdojnë ta shohin problemin e “non gratave” tek të tjerët, në vend që të shqetësohen për sjelljet e tyre ndaj Shqipërisë.

Sali Berisha vazhdon të bëjë deklarata e konferenca për t'ua mbushur mendjen shqiptarëve se "non grata" ndaj tij është një hakmarrje alla shqiptarçe dhe se disa birbo nga Tirana ja mbushën mendjen si SHBA-ve, ashtu dhe Britanisë së Madhe. Hidhini një sy  fakteve se si dontë të bënte të njëjtën gjë Konica me Fan Nolin dhe si u sollën autoritetet e SHBA, jo tani, por në të largëtin 1930. Mbresëlënëse dhe ndriçuese!

Mrekullia e shtimit të numrit të turistëve në Shqipëri duhet të shoqërohet me rritjen dhe përmirësimin e masave të sigurisë si në det, ashtu dhe në të përditshmen. Qytete bregdetare ku mungojnë jo vetëm trotuare, por edhe vizat e bardha, janë të pafalshme në këtë sezon turistik!

Gjërat ndryshojnë dhe përmirësohen nëse të gjithë vërtetë e duam këtë ndryshim dhe përmirësim. Duke nisur nga drejtësia, por edhe nga gjërat e vogla dhe të thjeshta të së përditshmes. Edhe pushimet në Shqipëri.

Saranda mbetet "Mbretëresha" e pushimeve shqiptare. Edhe pse mes ndërtimeve, rrugëve që sa vijnë e ngarkohen e ngushtohen, njerëzit e saj bëjnë të pamundurën t'i mirëpresin e t'u shërbejnë sa më mirë pushuesve. Këtë vit qyteti mbushur si asnjëherë tjetër plot familje, çifte, të rinj nga e mbarë bota. Ja disa përshtypje dhe vënde të jashtëzakonshme e njerëz plot vlerë.

Ambasadorja Yuri Kim ndezi një dritë në Shqipëri dhe shumë shqiptarë, pas kësaj, panë gjëra që nuk i kishin parë më parë

Ata të rinj shqiptarë që me punën e tyre po rindërtojnë indet e çara të shoqërisë kanë nevojë për mbeshtetjen e të gjithëve. Media e shëndetshme i gjen dhe i nxjerr ata në dritë, shoqëria ka për detyrë t'i mbështesë, institucionet gjithashtu. 

Struktura të bukura, natyrë të bukur ka kudo në mbarë botën, por të dallohesh nga turizmi i mikpritjes nga të gjithë të tjerët në Ballkan e më gjërë, është sfida më e bukur që mund të përballojmë. Shqiptarët, këtë verë, të gjithë të gatshëm e së bashku ta përballojnë!

Sot në konferencë para gazetarëve treguan se nuk kanë folur me askënd! As me familjarët e tre policëve të rrëmbyer. Një pandjeshmëri alarmante dhe e pashpjegueshme.

Demokracia që kemi fatin të shijojmë sot është një mrekulli që lejon edhe vetë mbijetesën e atyre që e kërcënojnë me shfarosje. Por ama i lejon, i dëgjon e përpiqet t’i korrigjojë me forcën e logjikës, negociatës, dialogut, hapjes mendore dhe shpirtërore.

Në Itali të paktën, tashmë të takosh një bashkëatdhetar është krenari e madhe. Shpesh janë në pozicione drejtimi njësoj apo më mirë krah italianëve. Është një eksperiencë që një ditë, herët a vonë, do ta sjellin në Shqipëri. Njësoj siç ka bërë Altin Prenga, Fundim Gjepali e shumë të tjerë. Janë pikërisht këta djem e vajza që e përmirësojnë Shqipërinë

Stina e bukur dhe sezoni turistik po sjell shumë të huaj në Shqipëri. Disa mbeten të mahnitur duke parë ndryshimet me Shqipërinë e viteve '90. Eshtë një ëndërr e të gjithëve që po bëhet realitet: Përmirësimi i një vendi që kaq shumë ka vuajtur, varet nga të gjithë ne. 

Një enverist është një komunist i degraduar i prodhuar në këtë cep të Ballkanit Perëndimor. Një enverist në të vërtetë nuk është as i majtë dhe as komunist, thjeshtë është një njeri i ngurtë dhe i paaftë të negociojë, e të gjejë një kompromis. Sa herë ndodhet në një situatë apo moment të vështirë. Vendi dhe ai.