Ishte ende një adolesht asokohe kur Genci Krasniqi, në kohën e Luftës së Kosovës, në vitin 1999 priste grupet me kosovarë drejt Shqipërisë. Bashkë me të atin transportonin me kamion shqiptarët e kosovës që i shpëtonin luftës. I ati Muharremi e mban mend mirë atë ditë, data 5 qershor kur njoftoi të birin t’i sillte dokumentat e makinës në zonën e Kasharit ku ai gjendej me kamionin e tij. Pasi i dorëzoi porosinë të atit dhe me të mbërritur në shtëpi, ishte ora 15:30 e pasdites kur Genci doli me biçikletë dhe që nga ajo ditë nuk u kthye më. Daljen e tij nga shtëpia me një bicikletë e pohoi një fqinj i familjes Krasniqi, i cili ndodhej aty në momentin që Genci u pa të largohej. Por nga ai moment dhe orëve të gjata të pritjes për kthimin e të birit në shtëpi, prindërit e tij nuk mësuan më asgjë për fatin e Genci Krasniqit. Genci gjithashtu shiste fshehtas babait të tij paketa me cigare për të fituar para dhe gjatë këtyre muajve babai dyshon se mos është ngatërruar me ndonjë person dhe ka emigruar diku jashtë, pasi edhe më parë e kishte shprehur si dëshirë. Kur kanë kaluar 25 vite nga zhdukja e adoleshentit të asaj kohe, ende prindërit e tij jetojnë me shpresë se mos një lajm do t’u qetsëojë zemrat për fatin e Genci Krasniqit.
