E bërë sa një grusht, nga frika dhe dhuna që bashkëjetuesi ushtroi prej 13 vitesh mbi të dhe fëmijët, Etleva e ka të vështirë të rrëfehet para kamerave. Me veshjen islame përball një burri, që nuk ka njohur në asnjë çast besimin dhe respektin ndaj femrës, kjo nënë shokon me jetën e saj, kur thotë se u godit me thikë edhe çekiç dhe humbi ndjenjat. 53-vjeçari Suri Topi nga Dibra, që prej 17 qershorit ndodhet pas hekurave në burgun 313 në Tiranë, pasi 43-vjecarja mori guximin ta denonconte. Dhuna nisi që në fillim të bashkëjetesës, nuk ishte i qetë edhe pse erdhën në jetë fëmijët. Me Suriun u njoha në xhami kur faleshim. Ai ishte I martuar dhe kishte tre fëmijë. Më propozoi të jetoja me atë edhe gruan e tij. Unë pranova…(hesht dhe ulë kokën) Sipas fesë islame lejohet që burri të martohet me 4 gra, ndaj vendosa ta quaja burrin tim, zbatova parimet e fesë time.Nusja e tij nuk dontë dhe i kërkoi më pas divorcin. Jam përballur me ish-bashkëshorten e Suriut dhe ajo më tha që nuk ke punë me të.U zumë dhe ajo më ofendoi, por unë nuk zbatova ligjin por parimet e fesë time. Nuk jam penduar pse e mora, por vetëm dhuna u bë problemi. Në 90 minuta transmetim, Etleva Sorra tregoj arsyet pse kishte duruar dhunën për vite të tëra dhe pse në qershron e viti 2021 kishte bere denoncimin në polici. Familjarët e tij nuk reagonin nga dhuna që ai ushtronte mbi mua, sepse thonin që kur unë nuk reagoja pse duhet ta bënin ata. E kam duruar për shkak të opinionit publik dhe fëmijëve. Unë isha mësuar por kur filloi me vajzat nuk munda ta duroj. Vajzat agjëronin dhe ai i dhunonte.Ai po bënte një kotec për pulat dhe pse nuk mbajti dërrasën vajza, ai e goditi me çekiç. Kur unë shkova për ta mbrojtur time bijë ai më dhunoi edhe mua. Natën e 17 qershorit që e denoncova ishte kulmi, kur nuk durova dot më. Tashmë ai ndodhet në paraburgim. Që prej qershorit jetoj e vetme me fëmijët dhe nuk kam shkuar ta takoj në burg. Unë kam vendosur të ndahem nga ai. Këto muaj pa atë kemi qenë shumë të qetë, sidomos fëmijët. Ajo që e bën më të dhimbshme këtë histiri është pohimi që bëjnë fëmijët për dhunën, skenat e së cilës jo vetëm i kanë parë tek nëna por edhe i kanë përjetuar fizikisht. Vajza e madhe: Nuk e kam ndjerë dashurinë e babait. Jemi më të lumtura tani që babai është në burg, pasi ai na dhunonte gjithmonë. Vajza e vogël: Unë kam frikë nga babai, ai na qëllonte cdo ditë, edhe mua edhe motrave dhe vëllezerve ( duke qarë) Sot, edhe pse pohon se ndjehet e çlirëruar, dhe më e qetë kjo grua duket se ka dilemat e saj, nëse ka bërë veprimin e duhur. E vetme me 5 fëmijë ajo jeton mes skamjes dhe lëmoshës, në një banesë të dëmtuar në zonën e Kasharit, nga tërmeti i 26 nëntorit. Nga dhuna duket se kanë shpëtuar, por fëmijët kanë një tjetër frikë, atë të banesës që u rrezikon jetën çdo ditë. Në fund të programit reagon Bashkia e Tiranës, e cila lidhet me redaksinë e programit dhe jep lajmin e mirë për të ndihmuar nënën dhe 5 fëmijët e mitur.