Alba Malltezi

Protestat për çmimet janë një alarm që duhet të detyrojë këdo në administratë të veprojë me seriozitet, ndërgjegje, përulësi e përgjegjësi për të bërë të pamundurën jo vetëm me punë konkrete, por edhe me fjalën e mirë. Asnjë nga ne, nga ata që merr një rrogë të mirë, apo disa rroga të mira bordesh e privilegjesh, nuk mund të qeshë sot mbi ata që protestojnë sepse një pako makarona, një kilogram bukë, qumësht, vaj, naftë a benzinë...

Kushdo është dëshmitar për “dopimin” që i bëhet në familjet tona djalit të familjes: Ai nuk duhet të jetë si gocë, ai duhet të jetë çun me kuptimin shqiptar të fjalës: I fortë dhe gjithnjë fitues. Pastaj përballet me jetën dhe...

Shumë e njohin shtëpinë karakteristike e shekullore të familjes Shijaku. E vendosur në një rrugicë afër rrugës Siri Kodra në Tiranë, për shqiptarë e të huaj është kthyer në një oaz historie e kulinarie tradicionale për të parë kohët e shkuara të asaj Tirane që sa vjen dhe tkurret. E pra, nusërimi dhe rezistenca e Vilës Shijaku e paska sekretin e saj dhe ky sekret është Annamaria, një grua e rrallë, e cila ndryshe nga shumë prej nesh që vrapuam të shembim atë që të parët na lanë. u kujdes dhe e ruajti.

Eshtë tepër e rëndësishme sot, për ne që jetuam diktaturën më të egër e më të jashtëzakonshme të gjithë bllokut të Lindjes, të mbrojmë e të kujdesemi si për lulen më të bukur, grimcat tona të Demokracisë e të Lirisë, të fituara me aq mundim në 30 vite postdiktaturë.

Ukraina, presidenti Zelensky, janë thjeshtë një rezistencë e qytetërimit ndaj egos së stërmadhe të një njeriu që mbart sot, në të gjithë botoksin e përthitur, mbeturinat e personazheve më të frikshëm dhe të paskrupujt që njerëzimi ka njohur.

Gjuha e dhunës për fat të keq vazhdon të jetë “mësues” jo i mirë edhe tek ne. Rruga e logjikës, arsyes, dihet, është më e lodhshme, kërkon më shumë pasion, mundim, kohë, përkushtim. Eshtë raskapitëse të bindim një fëmijë; disa mjaftohen ta ndalojnë me një të goditur, më një ulërimë, me një shuplakë, me një dënim, me një grusht, duke shënuar përjetësisht vulën e dhunës, të padurimit, të zhgënjimit në karakterin e tij.

Nuk janë shumë ata që bëjnë zhurmë me forcën e ofendimeve, me forcën e banalitetit dhe shpifjeve. Janë fare pak dhe pikërisht se janë kaq pak dhe të vetmuar, e kanë të domosdoshme të fitojnë vëmendjen jo me forcën e logjikës dhe të arsyetimit, por të shokojnë kë kanë përballë dhe kush i dëgjon pikërisht me fjalët më ekstreme.

Në çdo kohë Berisha e gjen një shpurë idhtarësh të ngjashëm me të që i bëjnë jehonë taktikës së tij denigruese dhe cënuese të dinjitetit njerëzor. Në darën e tyre të ndotur përfundojnë sistematikisht “armiq” të vjetër e “armiq” të rinj: nga gazetarë, politikanë, njerëz të drejtësisë, ambasadorë, artistë e njerëz të shoqërisë civile, kushdo që “guxon” të shprehë një mendim që nuk është sipas botëkuptimit të ish-Presidentit, ish-kryeministrit, ish-liderit të PD-së të Shqipërisë.

Profesori i biologjisë dha vetëm disa impulse hareje dhe pozitive me videon e tij, duke kërcyer në shtëpi. Kush nuk e kuptoi e kush e sulmoi, thjeshtë doli vetë zbuluar duke treguar qartazi se është, janë, njerëz që kanë humbur ndjeshmërinë, që nuk dinë të dallojnë të dëmshmen për një shoqëri, nga një performancë e thjeshtë miqësore e përcjellëse e një ndjenje të mirë

Ndjeshmëria nuk është ajo që trumbetohet si lëmoshë: më jep a të jap lekë, lekë,lekë, apo qeset me ushqime të fotografuara bukur e të shpërndara në social media, as shoqatat fetare që bëjnë garë se kush duket më mirë në ngjyrat e qeseve që shpërndajnë, veprime që mbushin stomakun e të varfërve vetëm për pak ditë, ndërsa pasurojnë me fonde milionash organizata e OJF.

Demokracia është e ndërtuar mbi rregulla dhe kush del jashtë tyre, del jashtë një sistemi demokratik. Dhunuesit e historisë, kulturës, medias dhe institucioneve nuk kanë asgjë të përbashkët me demokracinë. Tashmë performancat e dhunës së tyre janë një muze në qiell të hapur, që shpejt do t’i mbetet vetëm historisë apo filmave të së ardhmes.

Jetojmë në këto kohë, kur kultura e mirë, ajo e vështira në kohë dhe hapsirë për t’u perfeksionuar, nuk bën shumë bujë, nuk merr shumë zemra, nuk përfiton shumë “like”. Njerëzit që bëjnë këtë kulturë dhe e shijojnë atë nuk bërtasin, nuk zhvishen, nuk publikojnë të rritur e fëmijë, banjo, dhomë gjumi e kuzhinë në FB apo Instagram. Nuk kanë kohë. Punojnë shumë për të krijuar Art.

Në momente të caktuara historike mungon guximi për ta parë në sy e për ta thënë të vërtetën, lerë pastaj për ta gjykuar. Kërkohet sot llogari se përse nuk ka ende drejtësi me 21 janarin e përgjakshëm 2011, kur shumë prej nesh kthejnë kokën nga ana tjetër sa herë ndodh një padrejtësi që përditë ndodhin.

Sali Berisha mbrëmë, ndoshta për herë të parë në jetën e tij, ndodhej përballë një paneli me gazetarë, herë të tjera, si mund ta vinin përpara përgjegjësisë profesionistë të fushave të ndryshme të administratës, spitaleve, universiteteve, biznesit? Ata janë vartës të tij edhe më keq se vetë politikanët.

Prej vitesh tashmë në fokusin e “idiotëve të lagjes” virtualë është futur ambasadorja amerikane në Tiranë Yuri Kim. Çfarë nuk shkruajnë, çfarë nuk thonë, cfarë nuk vizatojnë. Përditë, dhe madje disa herë në ditë. Tani të shndërruar në stolkera (përndjekës) profesionalë. Dhe përse? Sepse vendi demokratik i saj, SHBA, ka shpallur “non grata” idhullin e tyre të paprekshëm, modelin e tyre të deformuar të demokracisë. E ndërsa përdorin harqe, shigjeta e qysqi me fjalë dhe fotografi, ankohen për Lirinë e mendimit dhe të medias në Shqipëri!

Viktimat janë të shumta në protestën e 8 janarit. Janë të gjithë ata që në 30 vite nuk mundin, nuk duan të kuptojnë hilet e Doktorit. Viktima janë të gjithë ata pak dhjetëra vetë që kanë mbetur nga shumica e shqiptarëve, që ende nuk kanë provuar të thonë një fjalë kundër ish-liderit që po e mban imunitetin e tij me kokat, trupat, shpirtin e tyre, për ta parë edhe ata të vërtetën.

Disa u përpoqën të shisnin “again e tatimeve” si një Snowden apo Assange, ku në të vërtetë asgjë, asgjë, në qëllimet e nëpunësve të antishtetit shqiptar, nuk është e përbashkët me sigurinë, antikorrupsionin, krimet e fshehura, përgjimet dhe përdorimin e të dhënave që Snowden dhe Assange shpërndanë.