Arvizu: Perëndimi humbi besimin te Basha, mbase ka nevojë për ndryshim në lidershipin e opozitës

Ish-ambasadori amerikan në Tiranë Alexander Arvizu shprehet se Perëndimi ka humbur besimin te Lulzim Basha, ndërsa strategjinë e opozitës e cilëson si pa rrugëdalje. Arvizu është kundër djegies së mandateve nga PD dhe LSI-ja. Ai thotë në një intervistë për Top Channel se mandati i fituar nga PS-ja në zgjedhjet e 2017 është legjitim. I pyetur për kërkesën e opozitës për një qeveri tranzitore, Arvizu theksoi se “në këtë rast, mua nuk më duket si një veprim i menduar mirë”  përfundoi ai. Të gjitha kancelaritë ndërkombëtare kanë dënuar veprimin e opozitës për të djegur mandatet dhe protestat e dhunshme.

Intervista e plotë
Zoti Ambasador, i keni ndjekur zhvillimet më të fundit në Shqipëri?

Përshëndetje Meti, më vjen shumë mirë që jemi lidhur sërish së bashku. Mundohem të jem sa më i mirë- informuar, por siç mund ta kuptosh nuk është njësoj si të jesh atje. I kam ndjekur zhvillimet dhe në një farë mënyrë më vjen keq kur dëgjoj se çfarë ka ndodhur së fundmi, po me sa duket është një lloj deja vu-je. Kjo është politika shqiptare.

Çfarë ndjesie ju ka lënë kur keni parë sërish nëpërmjet mediave të huaja reportazhe nga Shqipëria,  mbi protestat e drejtuara nga opozita, të përziera me dhunë.

Në fakt kam menduar për këtë. Ajo që dua të them që në fillim, siç mendoj që ti dhe shikuesit tuaj e dini, është që përpiqem që të jem në kontakt me shumë nga miqtë e mi dhe ata përfaqësojnë pikëpamje të ndryshme politike, nuk i përkasin vetëm njërës palë apo tjetrës. Dhe duhet të them se ndjesia që marr duke folur me ta është se aktualisht shumë shqiptarë ndihen të depresionuar dhe të sfilitur. Dhe ajo çfarë po ndodh tashmë po i bën njerëzit të ndihen më të depresionuar dhe të sfilitur. Dhe situata aktuale nuk i vjen në ndihmë askërkujt, nuk e ndihmon fare vendin. Dhe kjo më bën të më vijë keq.

Cili është perceptimi i Uashingtonit në lidhje me këto zhvillime?

Në fakt nuk jam më pjesë e Departamentit të Shtetit, kështu që lajmi i mirë është që mund të flas lirisht dhe këndvështrimi im mbetet vetëm i imi, por lajmi jo i mirë është se nuk jam në brendësi të të gjitha diskutimeve që po ndodhin. Kam shumë besim tek Ambasada Amerikane se do të vazhdojë të raportojë mbi zhvillimet në mënyrë të saktë si dhe ta përcjellë këtë ndjesi nga Uashingtoni.

Por duhet të them se u shpreha që njerëzit po ndihen të sfilitur dhe disi të depresionuar, dhe mendoj që mbase kjo është e vërtetë dhe për komunitetin ndërkombëtar, dhe kur flasim për Uashingtonin, Brukseli apo miqtë tuaj në vende të tjera të Europës. Të gjithë duan më të mirën por duket sikur i ngjan një déjà vu-je që përsëritet. Dhe mendoj që një problem specifik me strategjinë aktuale të opozitës, që mesa duket quhet djegie e mandateve, duket një sjellje tejet shqiptare. Kurrë nuk e ka dëgjuar këtë më parë. Por ajo që po ndodh duket thjeshtë si taktikë. Është tejet taktike dhe ne mund t’i hyjmë një diskutimi tjetër nëse kjo është një taktikë e mirë apo e keqe. Por me sa duket kjo nuk është e bazuar mbi një strategji. Dhe e gjitha është vetëm taktikë, asnjë strategji taktike, asnjë rrugëdalje.

Dhe unë mendoj se ky është një problem real me situatën aktuale dhe natyrisht dhuna nuk është asnjëherë zgjidhja. Kam parë disa nga filmimet dhe nuk jam i sigurtë se si një burrë i vjetër që djeg gomat para parlamentit, nuk jam i sigurtë se çfarë problemi është i presupozuar të zgjidhë.

Zoti Arvizu, le të vazhdojmë të qëndrojmë në të njëjtën temë. Ambasada Amerikane në Shqipëri në emër të qeverisë amerikane i dërgoi një kërkesë parlamentarëve të opozitës  për të mos i djegur mandatet e tyre. Por kjo kërkesë ra në vesh të shurdhër. Në opinionin tuaj, pse nuk u mor në konsideratë kjo kërkesë nga z. Basha dhe znj. Kryemadhi?

Nuk e di. Mbase duhet të pyesësh ata. Natyrisht që e kuptoj që ky është qëndrimi standard i Departamentit të Shtetit, qëndrimi brenda kontureve të strukturës institucionale: mos i lini mandatet!. Mendoj që është një pozicion shumë racional për t’u mbajtur. Nga ajo që kuptoj, nuk jam në kontakt me z. Basha por jam në kontakt me znj. Kryemadhi dhe e di që opozita ndihet shumë e frustruar. Dhe ka dhe diskutime që të vihet në pikëpyetje legjitimiteti i zgjedhjeve të 2017. Nuk dua t’ju ha shumë kokë po nëse mund të ngre disa pika: Siç e dini në 2013, me zgjedhjet historike për të cilat kam folur shumë herë, erdhi mandati i parë i Ramës.

Mendoj që pritshmëritë e njerëzve ishin shumë të larta. Mund të kemi një diskutim më vete se sa e suksesshme ishte qeveria në përmbushjen e pritshmërive të njerëzve. Por pati zgjedhje të tjera në 2017 dhe këtë radhë socialistët fituan sërish. Dhe ky ishte mandati i dytë i Ramës. Këtë radhë pa partnerin e koalicionit, LSI. Kështu mendoj se sërish pritshmëritë ishin shumë të larta. A i ka përmbushur qeveria pritshmëritë e njerëzve? Mbase ma thua ti. Nuk e di, po ndjesia ime si zakonisht është se rezultatet janë mikes; ka pasur disa gjëra që janë të mira siç mund të ketë dhe gjëra që të jemi të sinqertë mund të shkojnë më mirë.

Por kjo është një betejë më të cilën përballen të gjitha qeveritë. Po të ngrihen pyetje mbi legjitimitetin e zgjedhjeve të 2017, tanimë në 2019, nuk e di po logjika nuk qëndron, nuk bën shumë sens.  Dhe kur njerëzit thonë se ishin lekë droge, apo çdo lloj paraje tjetër e pisët që ua bëri të mundur njerëzve të zgjidheshin në 2017. Natyrisht mund të debatojmë mbi korrupsioni apo këtë apo atë gjë, por rezultatet e zgjedhjeve ishin shumë të qarta. Në 2017 gjërat ishin konsistente me ato çfarë kishim parë në vitet e fundit.  Dhe kjo përfshinte LSI që pati një prezencë të fortë në 2017. Njerëzit thoshin që nuk ka asnjë shans. Presidenti Meta, duke u nisur nga ato që kam lexuar. u bëri thirrje dje apo mbase sot të gjitha partive që të reflektonin mbi vetveten dhe atë që po bëjnë.

Zoti Arvizu, mendoni se Departamenti i Shtetit do të marrë masa për parlamentarët që dogjën mandatet e tyre duke u hequr apo duke mos u dhënë në të ardhmen viza amerikane, siç ka ndodhur për më shumë se 180 zyrtarë shqiptarë të cilët tashmë nuk mund t’i vizitojnë Shtetet e Bashkuara?

Nuk e di ç’të them për këtë. Ka parashikime në ligjet e vizave të cilat janë shumë të komplikuara – për t’u refuzuar viza të huajve për arsye shumë legjitime.  Dhe duke qene se më pyete do të të jap opinion tim privat. Mendova se kur Ambasada dhe Departamenti i Shtetit vendosën që t’ua refuzonin vizat një grupi të vogël njerëzish, kam një grup të vogël veçanërisht në mendje dhe nuk mendoj se duhet t’i përmend, mendova se ishte plotësisht vendimi i duhur. Gjithsesi, mendoj që Ambasada dhe Departamenti i Shtetit kanë bërë një gabim.

Mendoj që ky përdorim i sanksioneve të vizave, refuzimi i vizave, mendoj që është i tepërt. Mendoj që është më shumë seç duhet. Nuk besoj që informacioni që përdorin si bazë për këto vendime është gjithmonë aq i besueshëm. E di këtë nga eksperienca ime. Informacioni që Ambasada ka nuk është gjithmonë i besueshëm, nuk është 100%.  Dhe ata marrin vendime goxha të mëdha bazuar herë pas here mbi informacion mbi të cilin, në opinion tim, herë pas here mund të ngrihen pikëpyetje. Mendoj se kjo është e gabuar, mendoj që i dëmton Shtetet e Bashkuara. Mendoj që për këdo që e kupton Shqipërinë, është vështirë që t’i ndash gjërat në bardhë e zi. Ka shumë njerëz të mirë dhe shume njerëz të këqij, po ka dhe shumë zona gri. Dhe nuk mendoj se kjo e ndihmon Shqipërinë, apo që i ndihmon Shtetet e Bashkuar duke e përdorur këtë mjet në mënyrë të tepruar.

Zoti Arvizu, më parë ju përmendët debatin mbi besueshmërinë e zgjedhjeve të 2017. Në 2017, opozita i njohu rezultatet e zgjedhjeve, po siç e thatë dhe ju, tani ata po thonë jo, sepse disa përgjime telefonatat dhe para droge dolën në dritë. Do të doja t’ju bëja një pyetje konkrete. Në pikëpamjen tuaj, tashmë janë legjitimë apo jo parlamenti shqiptar dhe qeveria Rama?

Absolutisht. Unë besoj se qeveria e mori pushtetin këtë mandat, ashtu siç edhe ndodhi me mandatin e shkuar, në mënyrë shumë legjitime. Me këtë nuk po them se zgjedhjet në të dy këto rasteve ishin të përsosura, por besoj se ato plotësuan një sërë standardesh ndërkombëtare, kështu zgjedhjet dhe formimi i qeverisë së dytë Rama janë legjitime. Duhet apo nuk duhet të marrin një mandat të tretë, ky vendim i mbetet votuesve shqiptarë, por nëse mundem desha të shtoj diçka që lidhet me atë që thashë në fillim lidhur me faktin që shumë shqiptarë ndihen të dëshpëruar dhe të sfilitur nga kjo luftë e pafundme politike. Jam me të vërtetë i trishtuar që dëgjuar nga miqtë e mitë dhe miqtë e miqve të mi, që me sa duket një numër shumë i madh shqiptarësh po mundohen të largohen nga vendi, sidomos të rinjtë.

Dhe këta nuk janë të varfër dhe të paarsimuar, por realisht janë nga njerëzit më të mirë dhe të mirëarsimuar që kanë të ardhme shumë të mirë në Shqipëri, por janë ata po zgjedhin të largohen. Ka kohë që diçka e tillë ndodh, por duket sikur aktualisht një numër më i madh njerëzish po zgjedhin këtë rrugë dhe kjo është e trishtueshme. Unë besoj se arsyeja që i shtyn të veprojnë kështu, është se ata mendojnë që nuk kanë mundësi në vend, por gjithashtu mendoj se u ka ardhur në majë të hundës edhe me politikën. Mbase mund të thuhet që nuk janë të kënaqur me qeverinë aktuale, dhe mendoj se ky është një faktor, sepse qeveria ka përgjegjësi. Por edhe opozita ka përgjegjësitë e saj, sepse nëse unë jam shqiptar dhe nuk më pëlqen qeveria Rama, do të dua të votoj për opozitën që jeta ime të përmirësohet. Pra njerëzit në vitin 2019 po largohen sepse kanë humbur shpresën në procesin dhe sistemin aktual politik, dhe unë besoj se opozita duhet të reflektojë për fakti që ata vetë janë një pjesë e arsyes që shqiptarët po largohen nga vendi.

Nëse ata do t’u jepnin shqiptarëve një arsye për t’i votuar, mbase shumë shqiptarë nuk do të largoheshin. Kjo është pikëpamja ime.

Ju sapo përmendët rëndësinë e opozitës dhe përpjekjet që ajo duhet të bëjë në Shqipëri. Një nga kërkesat e opozitës është një qeveri tranzitore pa Z. Rama, sepse ata thonë se nëse Z. Rama qëndron në pushtet, nuk do të kemi zgjedhje të lira dhe të drejta në 30 qershor. Çfarë mendimi keni për kërkesën e opozitës?

Siç e dini, kjo nuk është një ide tërësisht e re. Në fakt, kur unë mbërrita në Shqipëri në vitin 2010, ishin socialistët që po mundoheshin të krijonin një qeveri tranzitore, kështu që kjo është diçka që përdoret në varësi të politikës së momentit. Unë nuk jam ekspert i proceseve kushtetuese të Shqipërisë. Me sa mbaj mend unë, ka një dispozitë për një qeveri tranzitore, ose qeveri të përkohshme, por kjo nuk arrihet lehtë, dhe është normale që të mos jetë e lehtë, sepse nuk është diçka që duhet bërë me një vendim të momentit, por duhet të jetë diçka që bëhet pas shumë konsiderimesh dhe rrahjesh mendimesh. Në këtë rast, mua nuk më duket si një veprim i menduar mirë.

Zoti Arvizu, ju i njihni shumë mirë aktorët me peshë të politikës shqiptare. Unë do t’ju pyes  për njërin prej tyre. A mendoni se Z. Berisha është forca shtytëse pas radikalizimit të veprimeve të deritanishme të opozitës?

Ai thotë se është thjeshtë një deputet i zakonshëm, megjithëse tashmë ka e djegur mandatin e tij. Unë besoj se në disaraste Z. Berisha fajësohet për gjëra të cilat nuk janë plotësisht përgjegjësi e tij. E kam thënë edhe më parë që unë besoj se ai ka dhënë kontribut të shkëlqyer për Shqipërinë dhe për marrëdhëniet midis SHBA-së dhe Shqipërisë, por ai ka krijuar edhe shumë probleme. Dhe unë besoj se një prej problemeve të tij kryesore është qasja e tij tërësisht kundërshtuese në politikë. Kështu që, nuk besoj se ai do të ndryshojë, nuk besoj se ka ndryshuar sot, por gjithashtu nuk besoj se është e drejtë që Z. Berisha të fajësohet për gjithçka. Z. Basha është kreu i partisë dhe ai ka shumë përgjegjësi. Në një moment të caktuar perëndimi kishte besim tek Z. Basha. Mendoj se një pjesë të mirë të këtij besimi e ka humbur.

Mbase ai mund ta rifitojë këtë besim, ose mbase ka nevojë për ndryshim në lidershipin e opozitës, këtë nuk e di. Unë besoj se PD nuk ka reflektuar sa duhet për çka ndodhi në vitin 2013 dhe vitin 2017, por ka me të vërtetë njerëz të shkëlqyer që janë të djathtë. Dua ta mbyll duke thënë se kur mendoj për miqtë e mi shqiptarë, dhe besoj shikuesit tuaj do të habiten me këtë, unë kam më shumë miq të djathtë, ose që kanë qenë të persekutuar nga komunistët, nga zonat malore dhe kodrinore të Shqipërisë, se sa kam miq socialistë, apo të majtë. Disa prej tyre vazhdojnë ta mbështesin PD, por shumë prej tyre janë aktualisht të zhgënjyer. Dhe unë ndihem keq për të djathtët në Shqipëri, sepse ata duhet të kenë një zë dhe një parti që i përfaqëson. Dhe kjo do të ishte mirë për vendin, sepse nëse Partia Socialiste e drejtuar nga Z. Rama vepron e vetme, kjo nuk është mirë për vendin. Duhet të ketë konkurrencë të mirë politike, kështu që do të doja që opozita, përfshirë LSI, të përdorte mënyra më konstruktive, më të mirëmenduara, më kreative për të arritur qëllimet e qytetarëve, dhe jo të vazhdojnë t’u kthehen këtyre taktikave që nuk kanë funksionuar kurrë në të shkuarën dhe që nuk janë të përshtatshme në vitin 2019 dhe për një Shqipëri që po përpiqet të jetë një shtet modern.

Muhamed Veliu: Zoti Arvizu, jam i sigurt se keni miq me lidhje në Uashington dhe që kanë lidhje me politikën. Do doja t’ju pyesja cila është pikëpamja e tyre për qeverinë e Z. Rama dhe mënyrën se si Edi Rama po i trajton politikat ndërkombëtare dhe si po qeveris vendin?

Arvizu: Të them të drejtën, besoj se vetëm një grup i vogël po i ndjek zhvillimet në Shqipëri. Por ata që i ndjekin, besoj se kanë shumë interes lidhur me vendimin e qershorit për hapjen e negociatave, dhe e di që ka një shpresë dhe dëshirë të sinqertë që vendimi të jetë në favor të Shqipërisë. Përsa i përket vlerësimit të punës së Z. Rama dhe punës së qeverisë së tij, siç edhe e përmenda, besoj se vlerësimi ka qenë në të dy kahet. Besoj se ka pasur zhvillime pozitive, por ka pasur edhe zhgënjime. Më konkretisht… e harroj emrin e rrugës, Unaza e Re më duket, ka pasur një skandal dhe një skemë korrupsioni të lidhur me të, çka është vërtetë zhgënjyese.

Mbase po i kushtohet tepër vëmendje reformës në drejtësi, dhe besoj se komuniteti ndërkombëtar duhet të kishte trajtuar më shumë çështje të tjera, megjithëse e kuptoj rëndësinë e kësaj reforme. Pra, të jem i sinqertë besoj se vlerësimi është disi i përzier. Por, kjo është një qeveri e zgjedhur në mënyrë legjitime dhe duhet të shpresojmë që të jetë e suksesshme, si dhe të shpresojmë që opozita të ketë një platformë të besueshme për ta sfiduar këtë qeveri, së pari në zgjedhjet vendore në qershor dhe më pas në ato parlamentare në vitin 2021, sepse kështu ndryshohen qeveritë.

Të qëndrojmë edhe pak te çështja e krizës aktuale politike në Shqipëri. Ju keni shërbyer si Ambasador në Shqipëri për shumë vite, keni shumë miq këtu, dhe ndaj do doja një këshillë miqësore nga ana juaj për politikanët shqiptarë, se si ta përballojnë ose se si ta kalojnë situatën aktuale politike?

 Specifikisht është e vështirë ta them, e keni parasysh, por duke u distancuar, mund të them se po shoh të njëjtat probleme sot si atëherë, që lidhen me politikanët, të cilët, mendoj se nuk po përpiqen aq sa duhet për të dëgjuar popullin, për t’i dëgjuar votuesit e tyre.

Mendoj se Qeveria Rama mund të bënte më shumë në aspektin e të dëgjuarit të popullit.

E kuptoj se disa tregohen shumë të ashpër, dhe sidomos kur bëhet fjalë për median dhe është e kuptueshme që të humbet durimi. Por edhe në Shtetet e Bashkuara kemi një problem të madhe me presidentin aktual, i cili ka pikëpamje shumë armiqësore ndaj mediave, gjë që është e gabuar, dhe nuk ka asnjë justifikim për këtë lloj sjellje. Sigurisht (falë zotit), Kryeministri Rama nuk ka asnjë lidhje me Z. Trump. Sidoqoftë, mendoj se është e rëndësishme që Kryeministri, ministrat e tij dhe deputetët socialistë të kenë pak më shumë durim.

Shpesh dëgjoj që i atribuohet epiteti arrogant. Kjo është e zakonshme, kur nuk të pëlqen një politikan,  i vë epitetin arrogant. Por, ju duhet të siguroheni që çfarëdo që bëni apo çfarëdo që thoni të mos duket arrogante. E njëjta gjë vlen edhe për opozitën. Mendoj se PD ka nevojë të reflektojë, të përpiqet për të gjetur një vizion më të mirë për të ardhmen. Sa për LSI, pozita e saj është pak më e vështirë, sepse edhe në zgjedhjet e vitit 2013, përgjithësisht mendohej se nuk do të fitonte asnjë mandat, por mesa di unë fitoi rreth njëzetë apo diçka e tillë. E njëjta gjë ndodhi edhe në zgjedhjet e vitit 2017. Pra, LSI është e vendosur që të qëndrojë dhe ndaj është e rëndësishme, dhe e kam diskutuar edhe me znj. Kryemadhi, që të gjejnë drejtimin e duhur për LSI, sepse mendoj se edhe LSI mund të luajë një rol të rëndësishëm.

E përmenda edhe më pak më parë gjatë kësaj interviste rolin e Presidentit. Mendoj se Presidenti Meta ka ide të mira, dhe të paktën duhet të përpiqen që ta dëgjojnë. Në Shqipëri ka shumë njerëz që duan një zgjidhje pozitive. Por, është e rëndësishme që të mos i drejtohemi arrogancës, të heqim dorë nga mënyra e vjetër, nga mendësia e shkollës së vjetër, dhe kur kjo të ndodhë, vetëm atëherë Shqipëria do të shohë përmirësim.

Arvizu, Ambasada e SHBA-së në Tiranë, komuniteti ndërkombëtar dhe delegacion i BE-së i kanë kërkuar opozitës që të kthehet në Parlament, por ata nuk ua vunë veshin.  A mendoni se kjo situatë do të bëjë që opozita të humbasë mbështetjen e komunitetit ndërkombëtar?

Vlerësimi më me vend në këtë pikë është që ndërkombëtarët janë të rëndësishëm, sepse Shqipëria është një vend në zhvillim dhe ka nevojë për ndihmë nga jashtë. Shqipëria po përpiqet të bëhet anëtare e BE-së, të jetë një faktor i rëndësishëm për NATO-n. Megjithatë, aspekti më i rëndësishëm nuk është se si i sheh Brukseli apo Uashingtoni këto zhvillime, por se si ndihen shqiptarët, çfarë është ajo që duan qytetarët shqiptarë.

Të kthehem edhe njëherë te ajo ideja e “djegies së mandateve”, mendoj se, duke marrë parasysh specifikat, është diçka e re, por në aspektin e taktikës së përgjithshme, nuk është aspak e re. Cili është ndryshimi midis djegies së mandatit dhe organizimit të një bojkoti apo të vendosjes se një çadre përpara Kryeministrisë? Janë thjeshtë taktika konfrontuese. Në disa raste, edhe këto janë të nevojshme, por duket sikur situata po përsëritet herë pas here, dhe prandaj, siç e përmenda edhe më parë, populli është i sfilitur dhe i dëshpëruar. Mendoj që edhe ndërkombëtarët janë disi të frustruar.  Por, ne kemi interes për Shqipërinë që shkon përtej marrëdhënieve dypalëshe.

Besoj ose shpresoj shumë që Uashingtoni dhe Brukseli të vazhdojnë të mbështesin proceset institucionale sa më shumë që të jetë e mundur. Por, në fund të fundit, janë politikanët në Shqipëri ata që duhet të vendosin se çfarë është më e mirë për qytetarët e tyre ose askush nuk ka për t’i votuar.

Pak kohë më parë, ju i dhatë disa këshilla apo sugjerime Kryeministrit, Z. Edi Rama. Kur ishit në Shqipëri, në fillim të mandatit tuaj, ju thatë se Z. Basha është një yll i ri që po shndrin në politikën shqiptare. Nuk e di a ju kujtohet kjo deklaratë e juaja. Pyetja ime është…

 Po e kam dhënë në ABC News. E mbaj mend mirë atë intervistë, se nuk më lënë shqiptarët ta harroj.

Pikërisht. Pyetja ime e radhës është: A keni të njëjtin mendim edhe tani për Z. Basha?

Z. Basha ishte kryetar bashkie për një mandat dhe tani është kreu i opozitës prej sa kohësh? 4 apo 5 vitesh? Diçka e tillë. Kjo është një kohë më se e mjaftueshme për të treguar aftësitë drejtuese, për të ndërmarrë nisma; pra për të treguar se e meriton me të vërtetë të jesh kreu. Nuk e di, mendoj se kjo pyetje i duhet drejtuar shqiptarëve; ata duhet të vendosin nëse po bën punë të mirë apo jo.

 Zoti Arvizu, a mendoni se Shqipëria ka nevojë për një klasë të re politike për të drejtuar vendin?

 Ajo që e gjej frustruese, dhe mendoj që kjo është një pikë kyçe, mendova njëherë të përmendja disa emra konkretë, por përvoja më ka mësuar se kjo gjë shpesh herë nuk funksionon, se as ata vetë nuk i ndihmon. Por, unë njoh disa dhjetëra, ose ndoshta më shumë aktivistë në PD, ose që janë konservatorë. Njëri prej tyre punon për Top Channel meqë ra fjala, ndërsa të tjerët i kam me të vërtetë miq për kokë. Mendoj se këta njerëz do të bënin një punë shumë të mirë në pozicione drejtuese dhe në PD; shumë herë më të mirë madje se sa këta që janë aktualisht. Për disa mendoj se bëjnë një punë mesatarisht të mirë, por ata që unë mendoj se do të ndërtonin një të ardhme të ndritur për konservatorët nuk janë në parlament dhe në pozicionet drejtuese të PD-së teksa flasim. Çka është problem. Të njëjtën gjë mund të them edhe për krahun tjetër progresiv socialist. Ka shumë persona që aktualisht nuk janë në parlament, apo në strukturat institucionale, por që mund të bënin një punë më të mirë. Megjithatë, mendoj se po t’i krahasojmë, konservatorët e kanë punën më pisk sepse janë në opozitë. Dhe unë për vete nuk e kam shumë të qartë se ç’rrugë do të ndjekin për të ardhur sërish në pushtet. Çka është problem.

Sipas mendimit tuaj, sa duhet të shqetësohen vendet e Ballkanin për ndikimin rus?

 Në fakt, për këtë çështje do të flas me një kolegun tuaj nga fundi i javës.

Mendoj se duhen të shqetësohemi dhe për këtë do të flas me kolegun tuaj më në hollësi, por doja të bëja një koment të shkurtër për çështjen e të ashtuquajturit “korrigjim i kufijve” midis Serbisë dhe Kosovës. Është një temë delikate dhe për mua paraqet interes buja e madhe që ka bërë në Shqipëri. Mendoj se Z. Rama dhe Ministri i ri i Jashtëm janë pro, ndërsa të tjerët duke përfshirë Z. Berisha dhe Presidentin Meta janë kundër. Muajin e shkuar, jam takuar me Ministrin e ri të Jashtëm për rreth 2 orë dhe ai dha një argument mjaft të artikuluar se përse kjo është e mirë si ide. Mendoj se edhe Uashingtoni e mbështet plotësisht. Nuk e di. Më duket pak e rrezikshme, por nuk mendoj se gjërat duhen lënë jashtë tryezës së diskutimit vetëm se janë të rrezikshme, pasi për të ecur përpara, ndonjëherë duhet ta shohësh rrezikun në sy. Megjithatë, për këtë temë në veçanti, nuk jam i sigurtë nëse ata persona që po e shtyjnë këtë çështje përpara e kanë menduar sa duhet. Mendoj se duhet të mendohen edhe më mirë përpara se ta çojnë më tej. Ky është mendimi im.

 Ju falënderoj pa masë për kohën, komentet dhe për rikthimin tuaj në Top Channel.
 Ju faleminderit juve që më ftuat. E vlerësoj me të vërtetë.

TAG:
• djegia e mandateve
• Alexander Arvizu