Qilimi i Hirësisë

Qilimi i Hirësisë

Një nga takimet e fundit të Hirësisë Janullatos në zyrën e tij në rrugën e Kavajës

Nevila, shoqja ime e ngushtë e shkollës së mesme dhe e Universitetit, vinte nga një familje ortodokse. Sa herë që shkoja në shtëpinë e saj, (ishin vitet e fundit të Shqipërisë së izoluar) më bënte shumë përshtypje se me sa kujdes mamaja e saj, Vasilika, e kishte sistemuar apartamentin. Me sa shije dhe sa bukur kishin vendosur edhe qilimat tanë tradicionalë. Në atë shtëpi qilimat ndriçonin, jepnin më të mirën e tyre; jetë dhe ngjyrë.  Ishte e rrallë atëherë të shihje shtëpi të këndshme, përtej standarteve dy divanë një bufe dhe një tavolinë 2 mijë lekëshe, prandaj nuk e harroj. Është e vërtetë që ishim ateistë, por nëpër familjet tona, gjurmët e përkatësisë fetare ndjeheshin në zakone, në gatime, në mënyra të ndryshme jetese, ndoshta të holla e të padukshme për një sy të pavëmendshëm. Edhe pse pas universitetit rrugët tona u ndanë, ato vite të kaluara bashkë, kanë mbetur të pashlyeshme tek unë. Nevila ishte një shoqe shumë e edukuar, shumë e përgatitur, tepër e veçantë dhe e rrallë. Ishte deri në ditët e para të këtij janari, kur ndërsa mendoja se po bënte qejf e po ja kalonte shumë mirë në Kanada, ku ishte larguar për punë prej vitesh, mësova lajmin e tmerrshëm se nuk jeton më. E papritur dhe e dhimbshme për mua.

Ndërsa përditë e kujtoj Nevilën dhe më vijnë në mëndje vitet e jashtëzakonshme që kaluam bashkë, po ndjek njëkohësiosht dhe jetën, veprën dhe ceremoninë për Kryepiskopin Anastas, të cilit të enjten do t’i jpet lamtumira e fundit në Tiranë. Në një fotogaleri të publikuar nga Radio “Ngjallja” e Kishës Orthodhokse Autoqefale, shfaqet Kryepiskopi Anastas në një takim me përfaqësues kryesorë të 4 feve që bashkëjetojnë në Shqipëri. Është një takim i vjeshtës së kaluar, ndoshta ndër më të fundit të bëra nga përfaqësuesit fetarë bashkë me Hiresinë e tij; një takim në zyrën e Kryepiskopit Anastas, në rrugën e Kavajës, ku bie në sy një mobilim i thjeshtë, disa karrige, ndonjë ikonë e objekt fetar dhe… një qilim i bukur shqiptar.

Jo të gjithë i përfillin qilimat tanë. Moda e tapeteve sintetike apo pllakave e parketeve, i ka lënë mënjanë. Sidomos nga shtëpitë e elitave... që preferojnë madje mobilje e tapetë nga jashtë, rrallë i has. Bashkëpunëtorë të ngushtë të Fortlumturisë më thonë se kjo ishte zyra e preferuar e tij, edhe pse kishte një më të rëndësishme në Katedralen e re të madhe.

Personalisht më pëlqejnë shumë qilimat e bëra nga gratë dhe vajzat shqiptare, - një të tillë plot ngjyra e kam në dhomën ku aktualisht po shkruaj. Sidomos disa qilima të thurur në kohët e mëparshme që janë mbledhur nga shtëpitë e shqiptarëve dhe janë nxjerrë në shitje në dyqanet e antikuarëve, duken si objekte të endura me ëndrra, vuajtje, gëzime e dashuri krijuese.

Nga njerëzit e dashur që nuk jetojnë më duket se çdo detaj, sado i vogël, merr përmasa gjigande pas largimit të tyre, si qilimat e Nevilës, shoqes sime të rinisë, ashtu dhe qilimi në zyrën e Hirësisë së tij Janullatus i Shqipërisë.  

a.m./SI.E./Shqiptarja.com
Komento

KUJDES! Nuk do të publikohen komente që përmbajnë fjalë të pista, ofendime personale apo etiketime mbi baza fetare, krahinore, seksuale apo që shpërndajnë urrejtje. Në rast shkelje të rëndë të etikës, moderatorët e portalit mund të vendosin të bllokojnë autorin e komentit, të cilit do t'i ndalohet nga ai moment të komentojë te Shqiptarja.com

Komente

  • Sondazhi i ditës: 29 Janar, 13:14

    Strategjia e SPAK për parandalimin e krimit elektoral, a do ketë sukses?



×

Lajmi i fundit

Ardi Stefa: Koalicionet e opozitës, si fabula demokratike

Ardi Stefa: Koalicionet e opozitës, si fabula demokratike