Dosje

Nga

Sabit Abdyli

Që nga dita kur u arratiset Islami prindërit, motrat, farefisi humbin lidhjet me të, duke jetuar me vite të tëra në ankth, pa ditur gjë, është apo nuk është gjallë Islami?!

Nga

Sabit Abdyli

Djali, Qerimi  për ta plotësuar zbrazëtirën e boshllëkun që e ndjente për Shqipërinë, me emër e mbiemër të falsifikuar, anëtarësohet në parti majtiste, në Londër. Në vitin 1985, shkon në Shqipëri, por Qerimi nuk ka mund t’i vizitojë xhaxhallarët, nënëloken, shtëpinë në Tiranë, etj., për të cilët i kish folur i ati me aq mall, sa e sa herë

Historia e luftës nuk është gjithnjë ajo që kemi mësuar, ka dhe “njollat” e krimet e veta, për të cilat kurrë nuk është folur për gjysmë shekulli monizëm. Aq më tepër, historitë njerëzore lartësohen përherë mbi ato politike. Kështu edhe me fqinjët sllavë, sado konflikteve të natyrave të ndryshme përgjatë historisë.

Nga

Dashnor Kaloçi

Më pas, të gjitha materialet e këtyre mbledhjeve të mbajtura në Tiranë dhe në rrethe, iu dërguan komiteteve të partisë të rretheve përkatëse, të cilat pas një seleksionimi paraprak, ato diskutime që ishin më të rëndësishme, i’u dërguan sektorit përkatës të aparatit të Komitetit Qendror të PPSh-së, që mbulonte organet e Diktaturës së Proletariatit 

Histori burgjesh, torturash e internimesh nga periudha e komunizmit, janë shkruar e dëgjuar shumë. Janë sa të ndryshme, aq edhe të ngjashme njëra nga tjetra, por si kjo e Aleksandra Zikos, ende nuk u ka rënë në vesh. Ndryshon nga të tjerat, jo vetëm prej torturave që ka jetuar nëpër biruca, por prej historisë që do t’i vinte më pas.

Në një referat të publicistit shqiptar, Eugen Shehu, të cilin e paraqiti në nëntor të vitit 2004, në një simpozium shkencor të mbajtur në Tetovë, për herë të parë trajtohej një temë e ndaluar deri më atëherë nga regjimi komunist, që kishte të bëjë me ngjarjet që ndodhën nga fundi i nëntorit të vitit 1944, në Monopolin e Duhanit në Tetovë.

Nga

Kastriot Dervishi

Enver Hoxha, i kishte quajtur oficerët e Sigurimit të Shtetit, “Punëtorë partie”. Në vitin 1992, shumica e tyre, rreth 98% u nxorën në lirim. Në vitin 1995, me ligjin për kontrollin e figurave, atyre iu ndalua në tërësi punësimi në administratën shtetërore. Por pas vitit 1997, e gjitha trupa e oficerëve në fjalë, u rikthye në administratën shtetërore

Nga

Reshat Kripa

“Fjalë Imzot, vetëm fjalë”! Kjo shprehje e të madhit Uilliam Shekspir m’u kujtua më 27 janar 2013 në ditën e gjenocidit komunist në Shqipëri. Me vendim të Asamblesë së Përgjithëshme të Kombeve të Bashkuara, qysh në vitin 2004, data 27 janar, është caktuar si; ‘Dita e gjenocidit nazist kundër hebrejve’.

Nga

Afrim Imaj

“Feçor Shehu ka shfrytëzuar postin zyrtar dhe ka kryer veprime të pahijshme me femrat. Në karrierën e tij në organet e Sigurimit, rastet e abuzimeve seksuale kanë qenë të shumta”

Zakonisht, probleme të tilla, bile edhe për probleme të vogla, mblidhet kolegjiumi, njoftohet kolektivi. Në këtë rast, nuk është bërë kështu. Pse? Ka vend për të dyshuar për simpatira personale, për të zbuluar dobësitë, për të rrumbullakosur gjërat, për të shpërndarë përgjegjësitë. Jo pa arsye, ka punonjës që thonë se; ky ishte një gabim i rëndë dhe nuk mund të gëlltiste vetëm një njeri

Nga

Dashnor Kaloçi

Jo vetëm kaq, por organet e Sigurimit të Shtetit, me anë të agjenturës që kishin rekrutuar brenda atij institucioni, e kishin dhe e mbanin Radio-Televizionin në një kontroll të vazhdueshëm e të rreptë, duke penetruar në të gjithë hallkat e tij, si; drejtoria, redaksitë përkatëse, pikat e montazhit, studiot e transmetimit, studio e regjistrimit të zërit, arkiva, grupet e realizimit të filmave.

Nga

Kastriot Dervishi

Megjithatë, personat kryesorë që mbetën gjallë nga kjo vdekje, me gjithë peripecitë që hoqën, nuk patën kurajën as në fund të jetës së tyre, të pohonin se; Nako Spiru u vra. Mbetën besnikërisht në opsionin e “vetëvrasjes”, pa shfaqur as një pendesë të largët morale. Në Arkivin e Ministrisë së Brendshme, nuk u depozitua autopsia e trupit të Nako Spirut, që formalisht duhej të ishte bërë

Nga

Dashnor Kaloçi

Nga ana e Drejtorisë së Punëve të Brendshme, këto institucione janë konsideruar objekte të rëndësisë së veçantë, për shkak të rolit të tyre të madh si përçues së propagandës së Partisë, brenda dhe jashtë vendit dhe në arenën ndërkombëtare. Për funksionin që kryejnë, këto kanë qenë dhe mbeten objekt i veprimtarisë armiqësore dhe keqbërëse

Nga

Muç Xhepa

Ndërsa Holokausti vazhdon të pushtojë mendjen dhe imagjinatën e shkrimtarëve dhe regjisorëve të kinematografisë në mbarë botën e qytetëruar, Gulagu, shumë herë më i tmerrshëm se i pari, ka mbetur në hije dhe pothuaj i pa treguar fare.

Ishte koha kur regjimi s’mjaftohej që të vriste për asgjë njeriun e dashur, por edhe të detyronte ta mohoje, të shkelje mbi të e, madje, ta denoncoje publikisht. Ajo çka tregon në vijim Gjikë Çako, vëllai i ish-gjeneralit të pushkatuar në vitin ’75, si pjesë e “grupit të puçistëve”, zbulon të tjera detaje rrëqethëse nga kalvari pa fund, i vuajtjeve që kanë përjetuar familjarët e tij pas lajmit të kobshëm.

Nga

Zija Basha

Stamboll, Korrik 1891. Mëngjes me fllad të freskët që vinte nga Bosfori aty pranë. Një grup vajzash zbritën shkallëve të konviktit të “Robert College”, të veshura me përparëse të zeza e jaka të bardha, nëpër një rrugicë të ngushtë të shtruar me kalldrëm me gurë të zezë.

Nga

Dashnor Kaloçi

Nga kjo dosje voluminoze me mijëra fletë, të cilat janë nxjerrë nga Arkivi i Ministrisë së Punëve të Brendshme (fondi i ish-Sigurimit të Shtetit), të cilat janë pjesë Autoritetit për Informimin e Dosjeve të ish-Sigurimit të Shtetit, kemi përzgjedhur tre dokumente që i përkasin viteve 1975, 1978 dhe 1982, ku drejtorët e Drejtorisë Punëve të Brendshme të Tiranës informojnë Komitetin Qendror të PPSH-së, mbi të gjithë problematikën e këtij institucioni.

Nga

Dashnor Kaloçi

E lindur dhe e rritur në një familje me tradita intelektuale dhe aristokrate, si nga ana e babait (me origjinë nga Narta e Vlorës), ashtu dhe nga nëna e saj (nga qyteti i Durrësit), madje prej katër brezash të diplomuar në universitetet më të njohura të Evropës, në degë të ndryshme si; Drejtësi, Ekonomi dhe Mjekësi, edhe ajo bashkë më të vëllanë, (një nga ikonat e Mjekësisë shqiptare, prej gati gjysëm shekulli), nuk mund të “devijonin” nga geni familjar dhe rruga që kishin zgjedhur e përshkuar të parët e tyre, në rrjedhat e jetës.