Një leter e dërguar nga dy zonja nga Tirana për mikeshën e tyre e cila peshon më shumë se 200 kilogram dhe për shkak të obezitetit ka dy vite që nuk mundet dot më  të eci.

Përshëndetje stafi ’Pa Gjurmë’

Jemi dy shoqe të ngushta, që kemi një shqetësim të madh. Ju drejtuam emisionit tuaj, si e vetmja derë e hapur për të kërkuar ndihmë, në emër të një miqësie që për ne është e shenjtë. Që kur u njohëm me Fotinin Shkurtin, nuk do ta mendonim kurrë që kjo grua me zemër të madhe, sot do të vuante kaq shumë nga mbipesha. U takuam 8 vite më parë kur ne u kthyem nga Greqia dhe ajo vinte nga Berati. Miqësia jonë me një grua bujare dhe të jashtezakonshme si ajo rritej cdo ditë e më shumë, sic ne na shtoheshin thinjat. Shpesh shëtisnim bashkë në park, duke e nxitur Fotininë të binte pak në peshë, pasi në atë kohë ishte e shëndetshme. E prisnim gjatë në ndalesat që bënte, ndërsa nuk donim ta linim që ta lëshonte veten. Ajo na mungon, i mungon vërtetë mëngjeseve tona. Prej dy vitesh Fotinija ka zënë krevatin dhe lufton cdo ditë me peshën e mbi 200 kg.