Opinion
  • Turizëm diplomash në Shqipëri

    Renzo Bossi është ilustrimi italian i shprehjes shqiptare të viteve të fundit: “Tani që mora shkollën e lartë, po bëj edhe të mesmen”. Sepse, nëse i besohet variantit zyrtar të universitetit “Kristal”, se Bossi nisi studimet në vitin akademik 2007-2008, pse ka mbaruar shkollën e mesme në 2009?!
  • Presidencialet, një garë për tu shpiku

  • Fatos Nano nuk e mban dot më në duar çadrën e tij

    Ai nuk është më kryetari i partisë së madhe, e cila i mundësoi për një dekadë e gjysmë të zgjidhte postet që donte dhe t’i shpërndante po aq bujarisht për të tjerët. I pambuluar, me krahë të pambrojtur, ai është sot i detyruar të bëjë një betejë të vetmuar. Për të siguruar atë që kur e pati në dorë ta merrte, e refuzoi dhe që sa herë e ka kërkuar me këmbëngulje, ia kanë refuzuar… karrigen e Presidentit. Për të arritur këtë, atij i duhet edhe sot t’i bjerë në gjunjë njeriut që e ka përdorur më tepër se gjithkush, Berishës.
  • Viti 2012 mundësi europiane për Shqipërinë

    Në një shkrim për gazetën Shqiptarja.com, Komisioneri për Zgjerimin e Bashkimit Europian deklaron se nëse viti i kaluar nuk ishte shumë i mirë për Shqipërinë në disa aspekte që lidhen me rrugëtimin drejt Bashkimit Evropian, viti 2012 ofron shumë më tepër mundësi.
  • "Partia e Tiranës"

    Të gjithë jemi mëse të vetëdijshëm. Mëse të bindur. Tirana dominon. Rreth saj vërtiten të gjithë. Hallexhinjtë. Të sëmurët. Ata që duan të fitojnë para. Tregtarët. Grosistët. Distributorët. Tenderaxhinjtë. Të gjithë. Veç aty mbarojnë punë. I mëshojnë gazit. Fusin 1-2-3-4-5 marsha dhe në Tiranë.
  • “Partia e Tiranës”

    Tirana pas viteve ‘90 mblodhi në “gropën” e saj shumë të ardhur. Dhe si e tillë ndryshoi shumë gjëra. Edhe bindjet e saj politike. Tirana ku humbi edhe udhëheqësi i asaj kohe Ramiz Alia. Ku dominoi për pak vite e djathta. Dhe ku stërdominoi më pas e majta. Dhe për t’ju kthyer mes shumë polemikave sërish të djathtës. Nuk e kam vetem me Bashkinë e madhe. Por edhe me minibashkitë. Pse jo edhe me zonat elektorale, që tashmë njihen si bastione. Nga 250 mijë banorë. Sot në afërsisht 1 milionë. Dhe si e tillë është një “gjah” i mirë për çdo parti.
  • Shpëtoni arsimin privat nga neni 44!

    Mirë do të ishte që ne të bënim vërejtje të gjithanshme për projektligjin “Për Arsimin Parauniversitar”, por përmbajtja e nenit 44 nuk na lejon të merremi me zbukurime të LIGJIT, kur ai rrezikon jashtëzakonisht ekzistencën e institucioneve arsimore private.
  • Miqtë gjermanë: Lamtumirë, Ardian Klosi!

    Humbja është e madhe, e madhe është tronditja e kolegëve dhe miqve të tij në vendet gjermanofone. Një nga fushat e tij të shumta veprimi i ishte kushtuar mu kontaktit mes dy hapësirave gjuhësore.
  • Ligji për Arsimin, joserioz

    Ligji per arsimin parauniversitar, i cili po debatohet keto dite, nuk kishte, ne variantin e sjelle nga qeveria, asnje paragraf serioz per vleresimin e shkollave te mesme. Befas, del nga sirtari i ministrit, duke shperfillur rrugen ligjore, nje urdherese sipas te ciles, shkollat e mesme, publike dhe private, do te vleresohen thjesht mbi bazen e rezultateve te matures!
  • Sfidat për forcat e reja politike

    Disa emra të njohur të politikës së djathtë shpallen dje një parti të re politike: Fryma e Re Demokratike (FRD). Krijimi i saj ishte paralajmëruar prej kohësh, programi dhe synimet e saj gjithashtu. Formalisht, FRD do të jetë një nga 120 partitë politike “konkurruese” në zgjedhjet parlamentare 2013, dhe e 52-ta parti politike e spektrit të djathtë që nga 1990. E parë kështu vetëm si numër, pakkush ndjen nevojën për parti, apo frymë të re.
  • Berisha si Gedafi blen pushtet në SHBA

    Shqiptarët nuk dinë ende nëse këto para të mbledhura prej tyre janë përdorur në interes apo kundër interesit të tyre. Por dihet se vetëm pak orë mbasi Berisha u takua me sekretaren Klinton, në median shqiptare u raportua se një shumë prej rreth 180 mijë dollarësh u transferua nga qeveria shqiptare në favor të kompanisë “Podesta Group"
  • Kur vret veten artisti, helmi është i tepërt

    Ardiani nuk u muar nga kjo botë si shumica e njerëzve , por iku; nuk e priti, por e thirri vdekjen e tij, madje e bëri vetë, me një kurajo mbinjerëzore apo me një lehtësi hyjnore- kush e di. Nuk ka kush të na e thotë si dhe qysh, nuk ka autopsi dhe as kuti të zezë që të zbulojë arsyen finale të ndarjes së këtij intelektuali me jetën, atë moment dramatik vetmohimi në rrethimin e vrazhdë të pyetjeve pa asnjë përgjigje apo në rrethimin e bardhë të përgjigjeve pa asnjë pyetje
  • Lamtumirë o shok!

    Me cinizëm, përbuzje, herë herë duke e cilësuar të çmendur, nga njerëz të kësaj shoqërie që çmendurisht abuzon me fjalën po aq sa edhe me individin. Kur mësova dje se ai zgjodhi tí ikë kësaj marrëzie kolektive që në mënyrën e vet ai marrëzisht u përpoq ta çlirojë, u ndjeva keq. Largimi i tij, do të duhet të ishte një zgjim për të gjithë.
  • Papafingoja e krismës së thatë

    Lideri socialist Edi Rama reflekton mbi “sivëllain tim Ardian Klosi” me të cilin thotë se është tallur shpesh edhe mbi vetë vdekjen. Doktor Klosi, “kështu e thërrisja e kështu i’a kam të shkruar edhe emrin në celuarin nga e thirra për të fundit herë mbrëmë”, nuk donte lëvdata pas vdekjes, tregon Rama, “se do të detyrohem të ngrihem nga varri e t’i bënj ta ndërrojnë menjëherë pllakën, nuk i duroj dot lëvdatat e tyre teksa më kallin në dhe e unë s’u gjegjem dot”.
  • Mirupafshim... faleminderit!

    Dikur, te revista “Përpjekja” e Fatos Lubonjës, Ardian Klosi reflektonte në një artikull mbi kuptimin e fjalës ‘intelektual’ edhe pas shumë mëdyshjesh, i jepte karar që një përcaktim i mirë për intelektualin do ishte shkalla e dobisë së tij për shoqërinë, duke përdorur termin ‘dobiprurës’.
  • Ardian Klosi iku, kulturës shqiptare
    duhet t’i dhembë kjo ikje

    Dani ishte i ndrojtur, i brishtë, i pambrojtur, i padjallëzuar. Ishte mbi të gjitha i ndershëm, dhe kjo frazë e fundit është nga ato që mund të thuhet për fare pak vetë në këtë Shqipërinë tonë. Ishte njimend i ndershëm
  • 100 vjetori si show parazgjedho

    Është e drejtë që Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Austria, Italia dhe disa vende të tjera perendimore të jenë në top listën e të ftuarve në festën e 100 vjetorit të pavarësisë së vendit tonë. E gjithë kjo për të nderuar historinë dhe etërit e mëvetësisë. Me zemër të hapur duhet të ftohen edhe miqtë dhe aleatët e mëvonshëm, deri te më të rinjtë, pavarësisht se mund t’i kemi patur përballë apo me thikë pas shpine para njëqind vjetësh. Miqësitë, në asnjë rast, nuk mund të jenë peng i së shkuarës. Shekulli ka shëruar shumë plagë, Shqipëria ka rilindur nga hiri i saj. Deri këtu besoj se nuk ka kush ndonjë kundërshtim.
  • Kundër luftës, me lajme

    Fatkeqësisht, ngritja e toneve ndëretnike në Maqedoni nuk ka lënë pa përfshirë edhe gazetarët. Themi për fat të keq sepse është besuar që pas kasaphanës ballkanike të viteve ’90, që filloi me luftën e Bosnjës dhe përfundoi me atë të Kosovës, media të paktën kishte nxjerrë nja dy mësime të mira.
  • Një shtet i kapur nga mafia

    Shemsi Prençi, nuk është i vetmi. Është i radhës. Si për ironi të fatit, emri i tij është ende te lista e të pandehurve të cilët Prokuroria e Përgjithshme i dërgon në Gjykatë, ku gjykohet bashkë me zyrtarë të tjerë të qeverisjes së PD-së për grushtin e shtetit të 13-14 shtatorit 1998.
  • Replike/ 2 prilli, ku gabon gjyqtari
    Artan Broci për procesin

    Replike pas deklaratave të vëllait të pishtarit të demokracisë Arben Broci. Kam dy këshilla për zotin Broci, që shkojnë edhe për të ngjashmit me të. Së pari, meqë do më shumë Partinë se të vërtetën, është më mirë të merret me politikë se sa të shfaqet edhe më i politizuar se Aranit Çela. Së dyti, të ketë parasysh këshillën e Monteskiesë se, “Kur e kërkon borxhin në vend të gabuar, rrezikon të hysh vetë në borxh”.

Për lajme të tjera kërkoni në arkiv