Të gjithë ata që besonin se Kuvendi i Berishës nuk mund të prodhonte ndonjë lajm, gabuan. 

Në vitet '90 erdhën si pro-amerikan e sot u katandisen në armiq të amerikanëve e madje më të izoluar nga këto të fundit se Enver Hoxha e Ramiz Alia

Reporterët që kanë ndjekur në këto 33 vite zhvillimet politike në vend, e dinë që Pallati i Kongreseve ka qenë kryesisht një vend që mblidhte partitë e mëdha. Pra Partinë Socialiste dhe Partinë Demokratike

Zonjës që po kërkonte punë në një nga rrugët e Këlnit, Gjermani, i erdhi rasti të kujtonte një nga ditët më të zeza në sheshin Omonia të Greqisë, vite të shkuar.

Termi 'femicid' po përdoret vend e pa vend nga gratë shqiptare, sidomos nga ato në pushtet, si presidentja,

Sali Berisha bën sikur votëbesohet, shtatë muaj pas humbjes së zgjedhjeve, që premtoi se do t’i fitonte të tëra dhe i humbi me turp të gjitha, në një formacion apolitik, ilegal, që nuk ka emër të regjistruar, nuk ka vulë e stemë, ka logo të manipuluar, seli të zaptuar, legalizuar me vjedhjen 7501;

Sali Berisha do të mbledhë të shtunën, Kuvendin e partisë së tij, e cila mbetet ende një grup pretendues për të marrë logon dhe vulën e Partisë Demokratike, por nuk është një parti e regjistruar. 

“Foltorja” mbledh këtë të shtunë Kuvendin Kombëtar, duke e mbajtur muajin dhjetor në qendër të vëmendjes, përsa i përket fatit të mëtejshëm të opozitës shqiptare.

Kuvendi i 2 Dhjetorit, nuk është garë dhe aksion opozitar kundër Edi Ramës. Jo, ai është veprimi dhe akti i rradhës për të rivalizuar Lul Bashën. Gjithë inatin, mllefin, lumin e akuzave dhe tërbimit, Doktori realisht i ka me të vetët.

Sali Berisha ka shpallur nisjen e revulucionit paqësor 10 vite më parë, pas rrëzimit nga pushteti.

Sulmi me shpifje, fakte të deformuara, padituri e keqdashësi që Sali Berisha dhe disa ndjekës të tij kanë nisur ndaj Report TV, sa i shton një tjetër “medalje” të shëmtuar këtij lideri që nuk meriton tashmë të quhet as armik.

Ndonëse zgjedhjet vendore kanë shtatë muaj që kanë kaluar, Berisha ka thënë vazhdimisht se atë rezultat nuk e njeh dhe nuk e pranon, Kuvendi Kombëtar i Foltores që ka thirrur më 2 dhjetor për t’u votëbesuar, si gjithçka që ai ka bërë në këto kohë, nuk mblidhet për atë që thuhet, por për atë që fshihet.

Ka një përpjekje për të zhvlerësuar një nga provat më themelore që lidh Shkëlzen Berishën me historinë e Gërdecit, sa i përket lobimit të tij në emër të pushtetit të babait. Është ai faksi që niset nga zyra e ministrit të Drejtësisë Aldo Bumçi drejt një zyre anonime gjysmë private në Ministri të Mbrojtjes, që në fakt ishte zyra ku punonte grupi i gatshëm i Shkëlzen Berishës në Ministri të Mbrojtjes

Sado që politikanët konvencionalë dhe mbështetësit e tyre panelistë kanë qenë që nga 2013-a si “parja e kuqe” në vizibilitetin publik, e gjithë kjo “kastë” nuk u bë asnjë ditë popullore, edhe pse mbeti influente.

Në zgjedhjet e prillit 2021, PS-ja mori 60% të votave në territorin e Bashkisë Himarë. Dhe ajo epërsi socialiste ishte autoktone bio, sepse prej rrezikut të Covid-19, shteti shqiptar i bllokoi kufijtë me fqinjët. Si rrjedhojë, zgjedhësit himariotë me banim në Greqi nuk mund të vinin me autobuzë të paguar për të votuar

Janë dy ndërtesa që nuk mund të ngatërrohen dhe nuk ka kuptim të ngatërrohen. Siç e thotë edhe Eqrem beu, ndërtesa trekatëshe (ajo sipër), ishte shtëpia ku lindi Ismail Qemali dhe ai e saktëson madje edhe dhomën ku lindi heroi ynë i pavarësisë.

Edhe kur nuk pritet, në sajë të zhvillimeve në skenën politike shqiptare dhe të marrëdhënieve ndërkombëtare, Greqia nuk “ngurron”.

Më 27 maj, Henry Kissinger festoi ditëlindjen e 100-të. Një jetë shumë e gjatë dhe me pasoja të jashtëzakonshme në dy botë shumë konkurruese të diplomacisë dhe ideve.

29 Nëntori është një datë e cila ka krijuar një debat ideologjik rreth simbolikës së festës së çlirimit në Shqipëri. Debati në parim është ideologjik, por konkretisht është kthyer në një debat hipokrit, që ka lidhje më shumë me berishizmin se me fashizmin. Ose më mire të themi, më shumë me çlirimin nga berishizmi, se sa me çlirimin nga fashizmi.

Shqipëria, edhe pse me vonese, arriti me forcat dhe sakrificat e saj  shpalli Pavarësinë më 28 Nëntor 1912! Pavarësia e asnjë kombi nuk është një akt i dhuruar e aq më pak për shqitparët që e bën të mundur me penë, pushkë e me sakrifica të mëdha njerëzore deri në flijim