Duke qenë se këto ditë më duhet ta kaloj kohën në shtëpi për aryse shëndetësore, kam luksin të humbas kohë edhe duke lexuar e dëgjuar për mënyrën se si e humbasin kohën qindra mijëra shqiptarë.  Po flas për një fenomen që unë po e emërtoj si Luizeri. Bëhet fjalë për eksperimentin social BBVIP.

U ngritën sërish në gjoja protesta. U mobilizuan sërish (pas urdhërit nga Berisha) për të protestuar ndaj qeverisë dhe kryeministrit Rama. U ngritën ata që marrin rrogë në muaj sa 25 pensione punëtori, u ngritën ata që firmosin në 4-5 bordero dhe sërish janë të pakënaqur nga Edi Rama.

Zhurma shurdhuese e opozitës mbi çështjen McGonigal ka errësuar të vetmin skandal real që ka prodhuar deri tani kjo ngjarje. Bëhet fjalë për deklaratën e kryeminstrit Rama se nuk ka shanc që opozita të ngrejë komision hetimor mbi këtë çështje. Nëse ka një deklaratë realisht skandaloze nga ana e qeverisë për rastin McGonigal është pikërisht refuzimi publik nga shumica për të lejuar komision hetimor nga opozita.

Të gjitha të tjerat që i përkasin një fushe beteje për zgjedhjet e 14 Majit, mungojnë. O nuk kanë ardhur ende, o kanë tentuar por janë ndalur rrugës. Dëshmia e parë e fushatës (flamuri dhe kali) vjen me frikën se këto do të jenë simbolet e luftës së Opozitës për zgjedhjet e fuqisë lokale të 14 majit. Në inversin e tyre, simbolet kanë lidhje të ngushtë me njëri tjetrin: Të dy figurinat janë totemë.

Në fakt dhe unë si shumë të tjerë, ngaqë Mimikën e lidhnim gjithmonë me Ndrekë Lucën, e dija se ishte nga Shkodra. Dhe aty nisi të më tregojë historinë e saj

Është konstatim fatalist historik që ditën e rrëzimit të monumentit të diktatorit Hoxha, të bësh një bilanc të “enverizmit” mes nesh. Fryma, metodologjia e tij për të mbajtur pushtetin me çdo mjet në rrethanat e “demokracisë dhe pluralizmit”, ka vdekur apo është ende gjallë?!

Ndër vite, Dashamir Shehi, një nga themeluesit e PD-së dhe ish-zv.Kryeministër i saj, është përmendur shpesh si kandidat potencial për Bashkinë e Tiranës. Më së fundi, kandidimi i tij mund materializohet, meqë tani është shpallur edhe koalicioni LZHK-Bindja Demokratike (ku politikanë kryesorë janë Dashamir Shehi dhe Astrit Patozi, të dy politikanë të shquar të së djathtës në tri dekadat e fundit)

Aksioni politik, që ka ndërmarrë javët e fundit Sali Berisha, kryetari i grupit politik brenda PD-së njohur si “Rithemelimi”, është mbiquajtur prej tij revolucion. Pa dashur t’u përsëritet koncepti i revolucionit, e marrë apriori prej mbështetësve të afërt, tashmë ky koncept ligjërohet nga e gjithë piramida e tyre.

Gazetari i njohur Robert Goro, shpërndau sot në faqen e tij në rrjetet sociale numrin e gazetës së parë “Tribuna” e cila është një nga mediat më serioze në gjuhën shqipe. E që pasqyron problemet e shqetësimet e emigrantëve tanë në Greqi si dhe politikën mes dy vendeve. Në faqen e parë të “Tribunës” së parë, që i përket vitit 2004 spikat titulli: “Opozita kërkon qeveri teknike”

Plot 32 vite më parë u rrëzua busti i diktatorit Enver Hoxha, që zyrtarisht shënoi dhe shembjen e komuniznit në Shqipëri, si vendi i fundit që e kreu këtë akt në tërë Europën Lindore

“Foltorja” e Sali Berishës ishte e para që u angazhua në zgjedhjen e kandidatëve për bashki, për zgjedhjet e 14 majit. Në një proces gjysmë qesharak, që më shumë kërkonte të "vinte në jetë” mësimet e “Foltores”, se sa të bënte garë brenda opozitës, të gjitha bashkitë e vendit u kompletuan me kandidatët e tyre në emër të “Foltores” së Berishës, qysh në fillim të këtij viti

Për dhënë një panoramë sa më të qartë të situatës shkurt: Blendi Gonxhe, ishte kryetar i grevës së urisë së studentëve që u ngritën për të hequr emrin e Enver Hoxhës nga Universiteti i Tiranës.

Sali Berisha është kthyer në një ndotës të neveritshëm të hapësirës publike. Që prej ditës kur vendosi të hakmerret ndaj vendimit të drejtë të Departamentit të Jashtëm të SHBA-ve dhe të Sekretarit Blinken që e shpallën atë, fëmijët dhe gruan e tij si të përfshirë në afera korruptive thelbësore, pra hajdutë, shantazhues të drejtësisë dhe minues të demokracisë, hapësira publike shqiptare është kthyer në një çmendinë.

Jetike për ish-liderin mbetet mbajtja në karikim e turmave që i kanë mbetur, inkurajimi i tyre me profka të tilla si “revolucioni i 1990-1991 që përmbysi diktaturën”, apo dhe pallavra të tjera.

Të dielave televizionet shqiptare ofrojnë disa pseudo gjyqe të degraduara deri në skizofreni

Kisha ndërmend ta botoja këtë shkrim që në numrin e parë të gazetës për vitin ’93. Drejt kësaj ideje më nxiti vetë pompimi që i bëjnë sukseseve shteti dhe mjetet shtetërore të propagandas, në fund të viti 1993. Mirëpo e shtyva botimin e shkrimit nga dita me ditë, sepse e ndieva se viti ’93, për fat të keq të tij, ende ishte duke u pompuar:

Dita ka qenë e lodhshme, e zhurmshme dhe plot tallaze në rrugët e Tiranës, mbi të gjitha në ekranet e saj. Një protestë e lidhur me një vulë ka vënë edhe një herë në lëvizje më shumë policinë sesa vetë kryeqytetin dhe ka ofruar spektaklin banal të radhës për sytë dhe veshët e qytetarëve të lodhur me politikën.

Sondazhi i fundit i Euronews për garën e Tiranës tregojnë realisht dëmin që i ka bërë Sali Berisha dhe Ilir Meta/j me revolucionin e tyre, opozitës. Shifrat 54 me 27 në favor të Veliaj, tregojnë se Sali Berisha ka përgjysmuar opozitën dhe ka dëmtuar kandidatin e tij Belind Këlliçi, i cili si për nga profili që ka natyrisht që duhet të kishte më shumë mbështetje.

Kryetari i dorëhequr mesa duket vetëm verbalisht i PD-së Lulzim Basha, ka filluar të rishfaqet në politikë, pas një “gjumi’ të gjatë letargjik. Disa takime me struktura apo pjesë të forumeve të fraksionuara në radhët e demokratëve, kanë risjellë në vëmendje njeriun që drejtoi PD për 9 vite me radhë, duke dështuar “thellësisht suksesshëm”, në çdo aspekt