Duke mos gjetur rrugët e ardhjes në pushtet, dhe duke e ngatërruar Edin me Fatosin, Berisha dhe PD kanë mbetur si ai njeriu “mes pyllit”. Ka 13 vite e ca, që ç’nuk po bën, ç’nuk po ujdis, dhe provon të rrëzojë nga pushteti Ramën.

Pra të gjithë në PD presin me zemër të ngrirë derisa të zgjidhet një kandidat! I cili sipas të gjitha gjasave do të jetë dikush që do të garantojë një humbje të thellë, pasi jo vetëm që PD është copë copë dhe s’ke ku ta kapësh, por të gjithë janë të interesuar se rezultati në këto zgjedhje para kohe të dalë poshte numrave të Belind Këlliçit që garoi përballë Erion Veliajt para dy vitesh!

Konkluzioni im është i thjeshtë: Tirana nuk ka krizë. Të kesh probleme është frymëzuese. Kjo është arsyeja pse artistët jetojnë mes betonit dhe jo në ndonjë fushë me lule. Nuk duam një qytet perfekt, sepse përsosmëria është rutinë. Rutina është e keqe, si një dënim me vdekje për shpirtin tuaj.

Këtu tek ne në rajon është vetevidente që Serbia është shteti i vetëm, i cili në masë të madhe i përmbush të gjitha pesë kriteret për t’u cilësuar regjim autokratik. Prandaj edhe nuk është rastësi që qytetarët serbë prej disa vjetësh të fundit kanë organizuar protesta të mëdha për ta kundërshtuar regjimin.

Nja dy a tri herë herë provoi të ndizte Amerkën duke djegur nja njëzet a më tepër milionë dollarë për të blerë si malësor i dalëboje Nderin me pare, për të hequr ‘Non Gratën’. Nuk janë shumë për Doktorin, janë kacidhe, janë pare xhepi.

Rasti i kryetarit të bashkisë Blagomir Kotsev ka një ndikim të madh mbi qytetin e Varnës, ku ndikimi rus kërkon të depërtojë, me autorë Georgi Gotev dhe Emilia Milcheva (EUalive 23 shtator 2025), është interesant se rasti që përshkruhet aty është i njëjtë me atë të Erion Veliajt.

Hedhja e shisheve me ujë dhe e kushtetutës në sallën plenare, në ditën kur duhej të diskutohej programi qeverisës, nuk ishte thjesht një akt proteste. Ishte një skenë që i mohoi publikut mundësinë të njihej me prioritetet e qeverisë.

Të shëtisësh pa marrë celularin është si të shpallësh pavarësinë personale. Është ekuivalenti modern i themelimit të një republike të vogël, ku mbreti i vetëm është mendja jote dhe e vetmja taksë është numri i hapave që arrin të bësh.

Fillimisht, pak kontekst. Burrnesha ishte një grua biologjike, kryesisht nga zonat malore të Shqipërisë së Veriut, e cila zgjidhte të jetonte si burrë për arsye shoqërore e familjare. Duke hequr dorë nga martesa dhe jeta seksuale, ajo merrte rol publik mashkullor: vishej si burrë, mbante armë, merrte pjesë në kuvende, punonte tokën

Situata në PD duket qartë se nuk është përgatitur për një garë të menduar dhe të strukturuar në Tiranë, e cila dukej prej kohësh që do të ndodhte. Një garë që nuk është e plotë, pasi është një nxemje për fushatën e ardhshme në 2027-n.

Pas 7 muajsh pa një kryetar bashkie të votuar në krye të detyrës dhe po ashtu pa një kryetar bashkie të dënuar nga drejtësia lidhur me detyrën, u detyruam të marrim një hap të debatueshëm në raport me Erion Veliajn, por të detyrueshëm në raport me fatin e kryeqytetit të Shqipërisë.

Bashkimi i votave të PD me PS është thjesht një përpjekje e PD për të fshehur dështimin kundër Veliajt. Meqë dështuan ta padisin, meqë nuk ia dolën dot me protestat e sponsorizuara me 20 veta, tani po përpiqen të duken si fitimtarë duke bashkuar votat me PS.

Në këtë skenar, emri i Jorida Tabakut përmendet shpesh, por vetëm si një mundësi që ekziston në letër, jo si një vendim i prekshëm. Përballë një gare të ashpër dhe të shënuar nga përballje politike dhe personale, ajo duket e rezervuar për të marrë një hap kaq të madh, duke rrezikuar mandatin e saj si deputete për një kohë të shkurtër.

Një qasje e këtillë e popullatave të dy shteteve nuk do mend se ka të bëjë me perceptime të sigurisë, për të cilën Kosova vazhdon të shikojë në formë pothuajse plebishitare rolin prijës të SHBA-së e Serbia vazhdon të mendojë (madje 72 për qind e respondentëve) se Amerika nuk ka çka të kërkojë në Evropë.

Prej disa kohësh, së bashku me Prof. Machiarella nga Universiteti Ca' Foscari i Venecias, po bisedonim për publikimin e një korpusi me mbishkrimet e Shqipërisë së Jugut. Prof. Machiarella dhe ekipi i tij kishin kohë që studionin zonën e Delvinës si një prej oazave historike dhe kulturore të Epirit, në kontekstin më të gjerë të zhvillimeve ballkanike.

Një debat i ndezur mes shoqesh për mënyrën se si torturohen patat nga njerëzit për të arritur prodhimin e produktit ushqimor luksoz “foie gras” dhe një përfundim i tij me një vendim për të respektuar patat e gjora, nuk është ndryshe nga lindja e logjikës së debatit konstruktiv edhe në vendin tonë.

Në vendin tonë, dy partitë kryesore zotërojnë aktualisht plot 133 mandate parlamentare (nga 140 gjithsej). Dmth, ‘elektorati gri’ është praktikisht i papërfaqësuar në parlamentin shqiptar.

A është rënia e Veliajt një reflektim politik? Ndëshkim moral? Goditje e korrupsionit që premton një mëngjes më të pastër për shoqërinë? Një triumf i drejtësisë? Do duhej të ishte.

“Nuk është burrëri t’i heqësh një qime luanit të lidhur me zinxhir për qafe”, ka shkruar kohë më parë Sami Frashëri. M’u duk shprehje e qëlluar për ta përdorur për nisjen e këtij opinioni mbi çka ngjan këto ditë në gjyqin e Hagës.

Këshilltarët kokëboshë, ata që vetë Erion Veliaj i përzgjodhi pikërisht për këtë cilësi dhe që i përdori sa qe në detyrën e Kryetarit të Bashkisë për çfarë ia deshi qefi atij, sot u shfaqën si një pellg llubatëtire, përmjerrë siç e meritojnë njerëzit që nuk kanë as minimumin e dinjitetit.