Sot demokratët po e hanë barin që përmendi Juri Kim dhe po e hanë edhe nën presidencën Trump dhe pa sekretarin Blinken por me sekretarin republikan Rubio. As Marco Rubio i Trump nuk po ua heq nongratan dhe asnjë zyrtar i Ambasadës Amerikane në Tiranë tashmë nën drejtimin e Trump-Rubio nuk po e takon apo mbështet Sali Berishën.

Jam mahnitur në atë luftë se si u zgjuan menjëherë pinjollët e bllokut dhe morën pozita në organizatat e luftës. I thërriste instinkti. Luftën civile bllokistët, inkludë Berishën, e ngrefën me qëllim që ta kthenin në revolucion. Ndryshe ç’u duhej? Aq sa mijëra vranë në atë luftë mund t’i vrisnin edhe mes njëri tjetrit ose nga SHIK-u.

Po pse Nepali duhet të merret shembull për një revolucion vjeshte, që siç tha “ambasadori i njohur”, ai që ta marrë përsipër duhet të llogarisë dhe burgun? Në rrjet nuk reshtet të gjendet edhe në Shqipëri 16 vjeçari hero me kollare që flet shqip më mirë se Diella me anë të Inteligjencës Artificiale

Politika e re do të nisë bashkë me burgimin e Saliut. Po si do vijoj kjo politikë e re? Do të nisë me zgjedhjet e reja; pasi Partia Demokratike të ketë zgjedhur kryetarin e ri. Po kur mund të ndodhë kjo? Kjo pritet të ndodhë sapo që dënimi i Berishës nga SPAK të marrë formën e prerë dhe të hyjë në fuqi.

Për të luftuar korrupsionin, pikë së pari, ka nevojë për vullnet të fuqishëm politik dhe, nëse një gjë e tillë mungon, i gjithë procesi i teknologjisë mund të kthehet thjesht në një fasadë propagandistike. Dihet që korrupsioni është gangrenë për çdo pushtet dhe për çdo qeverisjeje dhe, sa më gjatë të qëndrosh në të, aq më shumë je i ekspozuar ndaj tij

Në fakt, “Ministria Diella” i arriti rezultatet e para shumë shpejt. Brenda një jave, ajo përmbushi dy “objektiva” alla shqiptarçe: Pushtoi faqet e para të mediave ndërkombëtare Peshkoi opozitën dhe e nxori nga binarët, duke shkaktuar përplasje në Kuvend dhe duke i hequr asaj mundësinë për një debat publik rreth programit të qeverisë “Rama 4”.

Te Mitingu ku vete të dëgjosh mjeshtërit e fjalës Shqipe, oratorët e zemrës që ta zbutin shpirtin dhe t'i shtojnë shpesat, nuk shkohet me lek, shkohet me dëshirë, me frymëzim, me pasion. Ndonjëherë edhe kot, thjesht për qef, por jo për lek, kurrë për lek.

Lëvizjet dhe fjalimet politike janë si ritransmetim i atyre ndeshje që edhe kur janë luajtur dihej që ishin të shitura. Palët dhe të reshtuarit politikë janë rehatuar me rezultatin e këtyre zgjedhjeve.

Në një vend folklorik si ky yni ku joshja nga spektakli i rrugës dhe apatia kronike janë tiparet themelore, spektaklet e opozitës së Berishës që rimerren nëpër banaqe televizive, jo vetëm që nuk frymëzojnë njeri që të heqë Ramën, por i bëjnë edhe më indiferentë.

Sot pas 12 vjetësh pushtet, ka rënë cilësia e qeverisë por bashkë me të ka rënë cilësia e opozitës. Kur duhej të ndodhte e kundërtra, qeverisë t'i binte epërsia dhe opozitës t'i rriteshin epërsia e legjitimiteti.

Në fakt drejtësia është GJYKATA. Ajo është pushtet. Prokurorët është thjesht palë në gjyq, siç janë avokatët në anën tjetër. Prokurorët mbrojnë në gjyq publiken, avokatët mbrojnë privatin.

Si këto akuza kemi 3 dekada e ca, që dëgjojmë nga politikanët. Disa vetëshpallen “heronjtë e betejës me korrupsionin”, disa e luftojnë atë në heshtje dhe pa bujë.

Kultura e dialogut është e domosdoshme si ajri që thithim dhe si uji që pijmë, sidomos tek ne, në Shqipëri. Nuk mund të shohim edhe në 2025 skena mes dy palëve si të jenë dy grupe fëmijësh që luajnë me top poshtë pallateve e bëjnë sherr se topin e mban vetëm njëra palë, pastaj në mbrëmje të gjithë qahen dhe ankohen paneleve të studiove televizive pa bërë atë për të cilën janë votuar dhe paguhen.

Fjalimi i znj VanHorn, e ngarkuara me punë e SHBA në Shqipëri, përballë përfaqësuesve të trupës së drejtësisë, nuk ishte thjesht një përsëritje e frazave të njohura për shtetin e së drejtës, apo institucionet demokratike. Dy ishin mesazhet kyçe që ajo artikuloi, me qetësi diplomatike, por me peshë të madhe politike.

Ata që mendojnë se ai është i shqetësuar nga krimi apo droga, i ka në krah të gjithë personazhet e krimit dhe drogës në Shqipëri. Më të shquarin e tyre, një ish-prokuror, e ka dhe në krah në Kuvend.

Kandidatura e Alimehmetit me staturën e pastër, me qytetarinë nuk zuri dot vend në primaret gjithnjë problematike të PD-së, paçka se koha po tregonte që ai do të merrte shumë vota dhe majtas.

Edi Rama, e zbatoi atë që tha, tani uhet pritur Sali Berishën që të marrë hapin e tij. Por nga ana tjetër, natyrshëm vjen pyetja; përse Sali Berisha e quajti shpallje lufte kërkesën ultimative të mazhorancës që duhet t’i jepet fund obstruksionit verbal në Kuvend?

Nuk është faji i Edi Ramës që përqafon i pari teknologjinë dhe e sjell AI-në në qeverisje. Faji është i opozitës që ka mbetur gjithmonë offline, e fundit në çdo gjë.

Po pse Berisha bën këtë rrëmujë në Kuvend e jashtë tij dhe pse tërbohet nga ministrja “Diella”! Mbi të gjitha, pse e mori ‘ters’ që në fillim ministren e Inteligjencës Artificiale, të prezantuar nga kryeministri Rama që në krye të herës.

Nga njëra palë, kryeministri Edi Rama e zgjodhi kohën për t’i dhënë ministres së tij të re me AI, risisë me jehonë ndërkombëtare si primat në Parlamentin e Shqipërisë, 240 sekonda të shpaloste vizionin e saj.