Është një pushtim që po bëhet ngadalë me dhelpërinë më të madhe. Në historinë e njerëzimit, pushtimi më djallëzor mbahej ai i Trojës, me atë dhurimin e Kalit të Drunjtë, që e kish barkun mbushur me grekë. Okupimi i Amerikës nga shqiptarët e bën legjendën trojane të duket një kukafshehthi prej kalamajsh

Sapo kemi lënë pas një histori të trishtë e të dhimbshme, një njollë të përjetshme në turizmin shqiptar, e vijojmë të përballemi me skena të tilla agresiviteti dhe dhune. Po tani, kush e ka fajin? Përsëri do t’i vërsulemi policisë? Përsëri do kërkojmë të vijnë e të na ruajnë kur ecim në rrugë, kur pimë kafe në bar, apo mbase edhe kur flemë?

Politikës në Shqipëri i mungon kultura, ose me saktë jo kultura, se kjo e fundit sidoqoftë është një “pasojë” e aktivitetit intelektual e kjo do ishte shumë për t’u kërkuar, por në fakt i mungon tërësisht edukata ajo e thjeshta “qytetarja” që mësohet në librat e fillores. Fenomen që ndodh prej kohësh, por kam frikë që sot po bëhet e padurueshme, ja pse e mendoj këtë...

Fjalori i tij ndaj Berishës është dukshëm më distancues sidomos kur ju referua vërtetimit që kishte marrë nga Komisioni Mezini në vitin 1996, për të cilin tha se e ka marrë në kohën e të “madhërishmit Sali Berisha” një dozë ironie, për të treguar se ai që po i bën gropën tani, dikur e ka pastruar me një vërtetim.

Presidenti i vendit, princi i Kurorës Khalifa bin Zayed bin Sultan Al Nahyan është i biri i themeluesit të Emirateve Zayed bin Sultan Al Nahyan, i cili i donte shqiptarët dhe financoi në vitin 1999 ndërtimin e Aeroportit Zayed të Kukësit. Khalifa i qëndroi amanetit të babait dhe na ndihmoi me 2 mijë apartamente në Spitallë për rindërtimin nga tërmeti, ose 70 milionë dollarë.

Nga fillimi i viteve dy mijë e sot, shumë gjëra kanë ndryshuar edhe në shoqërinë tonë e për fat të keq kanë ndryshuar jo për mirë!

Nga selitë e partisë së Sali Berishës dhe asaj të Ilir Metës, ka një sjellje të çuditshme ndaj institucionit, që të dy palët nuk e kanë dashur të konfiguruar në këtë mënyrë

Në këto ditë vere, larg zhurmës së përditshmërisë, një ‘rrufe’ e fortë në qiell të hapur e prishi qetësinë e pushimeve. Një skaf, një oficer policie me 100 probleme me ligjin, kreu një krim makabër! Një 7 vjeçare, engjëll, nuk jeton më! Është një ngjarje që padyshim i tronditi të gjithë dhe pas të cilës vijnë pyetjet. Kush është përgjegjësi? A mund të parandalohej një ngjarje e kësaj përmase tronditëse? Si ka mundësi ndodhin te ne, një vend kaq i vogël?

Kryetari i SPAK, Arben Kraja nuk arriti dot as t'i zërë emrin në gojë Sali Berishës, dje në një intervistë tek Zëri i Amerikës, i pyetur drejtpërdrejt nga gazetarja, se përse nuk nisin hetimet ndaj Berishës. Përgjigja e  tij, e cila ishte një grumbull fjalësh pa kuptim nga paniku, tregojnë qartë pafuqinë e drejtësisë shqiptare ndaj Sali Berishës dhe pafuqinë e së paku këtyre prokurorëve që kemi në krye, qoftë dhe për t'ia zënë emrin në gojë. 

I dashur Noizi ! Se kisha menduar ndonjëherë që do ulesha të të shkruaja, ndjesë që të drejtohem me llagapin e artit, dhe ndjesë që llagapin sta shkruaj anglisht siç ti e mban, por jam pak fanatike, kombtarisht sidomos.

Ka një pjesë të opinionit në vend, që sa herë afrohet shumë Ilir Meta me Sali Berishën në aksionet e tyre politike, rreket të risillet një ide se ka një lidhje të hershme mes dy politikanëve më jetëgjatë të tranzicionit shqiptar.

Kam të paktën 15 vjet që shkruaj e trajtoj votën e emigrantëve! Këtë trajtim e kam bërë në këndvështrim kushtetues si një e drejtë e patjetërsueshme dhe e pamohueshme, ku shumica e shqiptarëve që kanë zgjedhur të jetojnë jashtë janë e mbeten shtetas shqiptarë, përtej faktit nëse kanë përfituar edhe shtetësi tjetër!

Jonada e Vogël nuk do ta mësojë kurrë më se ka një mallkim të frikshëm që i ndjek shqiptarët brez mbas brezi.

Një ditë më parë bëra një status, se si vete Blendi, qe predikon ligj dhe rregulla është i pari qe i shkel ato, duke iu referuar një statusi te tij për ngjarjen e trashtë te Himarës, shume te ndjere me thëne te drejtën, madje i publikuar dhe ne portalin qe unë zotëroj.

Ky nuk po e entuziasmon dot turmën e tij, dhe pse Saliu po mendon se kësaj turme ia ka gjetur armikun. Po “armiku” Edi Rama, çfarë po bën? Ai ndihet i sigurt në pushtetin e tij, se arkaizmat e Saliut me armikun e popullit nuk afektojnë dot më njeri në Shqipëri. E kuptoni tani se çfarë po ndodh në Shqipëri? Po Alibejajn, i cili tani e ka në drejtim të tij Partinë Demokratike ligjore, a do ta shpallë armik Saliu?

Nisur nga një video-koment që bëra lidhur me aksidentin tragjik të Himarës, ku shpjegoja teknikisht arsyet e aksidentit dhe çfarë duhet të bëjmë që të mos ndodhin rishtas, është shkëputur nga konteksti, çfarë them dhe përdoret për të ndezur revolucionin popullor

Rasti më flagrant është thirrja e njëpasnjëshme, fillimisht e Sali Berishës dhe sot e Ilir Metës, ndaj qytetarëve, që të mos blejnë prona të patundshme tek projekti i ri i Durrësit, financuar nga një prej katër kompanive më të mëdha në botë në patundshmëri, siç është grupi i investimeve të Princit të Emirateve të Bashkuara.

Vdekja e Jonadës është tragjike sepse nuk ishte e natyrshme, pra nuk ndodhi për shkaqe natyrale, por ndodhi për faje njerëzore, ndodhi sepse një person, një tjetër qytetar fatkeq, sepse edhe ai që ka kryer atë krim makabër tani është një i mjerë, një njeri që ka shkatërruar jetën e tij dhe të familjes, pra ky fatkeq duke kryer një manovër fatale me një motoskaf goditi vogëlushen e pafaj.

Në fillimet e veta, dekada më parë, mikrofinanca në Shqipëri u zhvillua si një model për zbutjen e varfërisë dhe dhënien e aksesit në financim për shtresat më pak të shërbyera nga sektori bankar, fermerët dhe bizneset e vogla, sidomos jashtë qyteteve të mëdha të vendit. Institucionet e mikrofinancës u krijuan, u zgjeruan dhe u konsoliduan si institucione  të kredidhënies dhe shoqëri kursim-krediti.

Një lajm i publikuar nga Zëri i Amerikës, bëri të ditur se në Kongresin amerikan po përgatitet një ligj special për Ballkanin Perëndimor