Përshembull, nëse do të doja të arrestoja një deputete apo edhe burrin e saj, që kapërdiset nëpër televizione, se veç dhomave, ka 11 WC në vilën e saj, edhe një për macen, do ta ftoja me “xhentilesë” të më tregonte, se ku i ka gjetur paratë për ta blerë dhe mobiluar WC e maces?!

Në fakt sulmet ndaj Dakos duhen parë në një kontekst shumë më kompleks. Ato duket se kanë vetëm prapavijë politike dhe aspak që të kenë të bëjnë me drejtësinë. Duke zhvendosur epiqendrën e betejës politike në Durrës, praktikisht PD ka lenë të kuptohet se ka ‘kapitulluar’ në Tiranë, aty ku është edhe fushëbeteja kryesore e partive politike në zgjedhje qofshin ato lokale apo politike.

Skënderbeu ishte figura më e madhe e historisë shqiptare si organizues dhe si prijës ushtarak i luftërave njezët e pesëvjeçare kundër pushtimeve të Perandorisë Osmane.

Nuk dua të përziej emocionet e shqiptarëve me ato të Sali Berishës, se të këtij të fundit, burojnë nga arsye të ndryshme, që nuk kanë lidhje me patriotizmin.

Po a mundet që kjo shkresë që njoftoi Kryeministri të konsiderohet dekret presidencial? Une them po! Po, sepse nëpërmjet asaj shkrese Presidenti i Republikës ka zbatuar drejtpërdrejt një prej kompetencave të tij kushtetuese, duke mos emëruar Ministrin e Brendshëm.

Fashizmi që endet mes nesh, nuk ka ç’i bën Shqipërisë, as Greqisë, por marrëdhënien e përbashkët e helmon; ne jemi ata qe kemi pësuar më së shumti nga kjo, shqiptarët që janë bërë objekt i lehtë i dhunës me bazë urrejtjen fashiste.

Kur mbarova gjimnazin dhe kisha frikë nga problemet e babait tim, si pengesë për të marrë shkollën e lartë, Manthua ishte makthi im. Ai kishte mbaruar me dhjeta gjimnazin, por nuk i kishin dhënë shkollë të lartë. Xhaxhi Dhimitri nuk e thoshte kurrë arsyen. As Mantho. Të gjithë bënim sikur e dinim, se ishte një gjë që kishte lidhje me atë xhaxhain tjetër.

Forcat politike luajale në Shqipëri, ndaj nacionalizmit grek, si ajo e Dules dhe Omonia si duket, kanë pritur një ditë të tillë, për të shprehur publikisht besnikërinë e tyre ndaj padronëve që i futën në politikë dhe që, përmes shantazhit politik dhe shtetëror ndaj shtetit shqiptar, vazhdojnë t’i mbajnë.

Në Arbëri është kthyer Gjergj Kastriot Skënderbeu, dhe këtë duhet ta dinë mirë që nga Moska e deri në Beograd e Athinë. Unifikimi i botës shqiptare në Ballkanin Perëndimor është kërkesë e kohës dhe një tendencë e sotme historike.

Mosdekretimi nga ana e Presidentit të Republikës, Ilir Meta, i të propozuarit prej Kryeministrit Edi Rama për në funksionin e ministrit të Brendshëm, Gjeneral Sandër Lleshi, ndonëse realisht nuk mundi të krijojë as krizë politike dhe as ndonjë ngërç institucional të pazgjidhshëm, por ndezi menjëherë dhe që mund të shuhet po ashtu, si flak’e kashtës, një debat të paqenësishëm.

Rama, në mandatin e parë, u ul në karrigen e shefit të qeverisë edhe me votat e partisë së Metës. Ky i fundit u bë president nga dëshira e Ramës, e kështu ndodhi edhe me Ruçin, të cilin nuk e votuan shokët e tij të djeshëm të LSI-së, por që në heshtje e përkrahën.

Sot votuesit amerikanë do të përcaktojnë me votën e tyre se cila parti do të ketë shumicën në dhomën e lartë të Kongresit (Senatin) dhe në dhomën e ulët (Dhomën e Përfaqsuesve).

Musai ka tre djem njëri më i fuqishëm e më i shëndetshëm se tjetri. Tre djemtë e Musait merren me furnizime, bëjnë hesapet, ruajnë rendin, qetësinë, pastërtinë. Në pak vite, u martuan njëri pas tjetrit të tre.

Edhe pse SHISH dhe SHIU e nxorrën të pastër Gjeneral Lleshin, duket se vendosmëria dhe ortakëria e zotit Meta me kryeopozitaristin  Basha, e përmbysën gjithë parashikimin e analistëve dhe politikanëve. Shkaku mungon, arsyetimi absurd.

Edhe Presidenti I Republikës sonë, nuk e dekreton kandidatin për Ministër të Brendshëm Sandër Lleshi, pasi nuk ka besim tek ai. Mungesa e besimit I vjen nga fakti se Presidenti I ka çuar fjalë për një takim me djalin e tezes, por ky e ka refuzuar dhe kjo ka prishur klimën e besimit mes Presidentit dhe Kandidatit për Ministër të Brendëshëm Sandër Lleshi.

Po të ishte për bindje private, qoftë edhe të një presidenti do të qeverisin vetëm ata që do të kishte dashur një njeri dhe nuk do të kishte pasur nevojë për zgjedhje.

Domethënë që të shpallet monark absolut. Turp historik. Po sigurisht, derisa kanë zgjedhur president një njeri që nuk bën dot dallimin midis dorës dhe këmbës, se i duken të gjitha këmbë, sigurisht që kjo do të jetë ecja jonë.

Ilir Meta është sot shkelësi më i madh i Kushtetutës së Republikës dhe shkelja e tij nuk ka asnjë lidhje me rastin italian, ku Presidenti Matarela nuk ktheu mbrapsht asnjë dekret, por thjesht negocioi me Kryeministrin për të mos patur në kabinet një ministër që ishte shprehur hapur kundër kushtetutës italiane.

Duke mos kryer aktin formal të dekretimit, Presidenti “de facto” zhvesh Kuvendin nga kopetenca substanciale e votbesimit dhe ky është krim kushtetues. Presidenti nuk mund t’ia heq sovranitetin Kuvendit. Me mosdekretimin Ilir Meta e ka zhveshur kuvendin nga nje kompetencë thelbësore e tij. Kjo do të thotë, se nuk është Edi Rama që duhet të ndjehet i sfiduar, por Kuvendi i kërcënuar, për karshillëkun e papranueshëm që i bëhet.

Për këtë qëllim madhor, Ismail Qemali nuk shëtiti vetëm nëpër kancelaritë europiane, për t’u afirmuar si një politikan i regjur, por ai së pari u lidh ngushtësisht me popullin për të qenë mishëruesi i aspiratave të tij. Në këtë odise rrugëtimesh, Ismail Qemali nuk la pa shkelur edhe Lumin e Vlorës.