Nuk ka gjë më të të tmerrshme që të presësh pafund një fund të tmerrshëm. Për një politikan themi, i cili gjithë karrierën politike me ligj duhet ta ngrejë mbi moralin, vlerat dhe integritetin.

Natën e 21 janarit 2011, teksa prokuroria vinte rrotull Kryeministrisë me ndrojtje për të marrë provat e para materiale të krimit shtetëror që sapo kishte ndodhur në bulevard, vetë shteti po fillonte të kujdesej për të humbur gjurmët dhe kthyer rrotën e historisë.

Për të kuptuar hallin e sotëm të Sali Berishës, mjafton të shohësh marrëdhënien e tij 32-vjeçare me sistemin e drejtësisë. Për të njohur një lider se sa demokrat është, mjafton të analizosh këtë raport. Sigurisht ka edhe tregues të tjerë, siç janë sjellja e tij me mediat, me shoqërinë civile, me opozitën, me mbajtjen e zgjedhjeve të lira etj.

Berisha është duke bërë një mbrojtje politike për problemet e tij juridike dhe akuzat e fundit të SPAK ndaj tij. Qëndrimet ndaj akuzave të SPAK, duke e quajtur këtë të fundit një organizatë kriminale apo SKAP-i i partisë, apo duke e quajtur procesin ndaj tij si një proces politik e konfirmojnë më së miri se avokatia  ndaj akuzave është një avokati politike dhe jo juridike.

Askund nuk pashë që dikujt t’i shkonte mëndja tek gjëja më e thjeshtë e kësaj bote: Pse nuk e bleu shteti shqiptar?! Se ankand i hapur ishte dreqi ta hajë, nuk vajti Vuçiçi me çorape në kokë ta vidhte në Londër e ta çonte në Beograd.

Një tjetër Mesjetë më e errët dhe më e egër se ajo e inkuizicionit, djegies së librave dhe mendimtarëve në turrën e druve, na ka hy brenda me të gjitha të zezat, pa trokitur te porta.
 

Sigurisht, Sali Berisha do të dorëzohet para Prokurorisë, si edhe bënë të gjithë para tij. Shkelësit e mëdhenj të ligjit duken njësoj, ose të paktën fatalisht të ngjashëm. Pablo Escobar, narkoterroristi kolumbian, e vërtiti Policinë dhe gjykatat nëpër labirinte të pafund…, deri në fund.

Marrëveshja mes kryeministrit Rama dhe kryeministres Meloni për të pritur në portin e Shëngjinit një pjesë të emigrantëve që zbarkojnë në brigjet e Italisë dhe për t’i strehuar ata në Gjadër derisa të bëhet verifikimi për statusin e tyre, si dhe dhënia e këtyre dy territoreve në përdorim shtetit italian, ka zgjuar polemika në vend.

Gdhendësi gjenial i perlave poetike të pavdekshme, perfeksionisti që pranonte të vdiste para se të bënte gabimin më të papërfillshëm, mjeshtri që nuk gaboi kurrë asnjë gërmë e asnjë tingull, Murgu që, si e kam dëgjuar me veshët e mi, u mendua "deri në tetë vite për 1 varg"

Kronika ka rënë në çoroditje. Ajo nuk di si ti vertisë ngjarjet e shumta. Personazhet galantë që e rrethojnë shfaqen gjithnjë e më trazues

Kur sheh Sali Berishën tek ju bën “hosana” tymit dhe flakës në tempullin e demokracisë në qoftë se je njeri pa kujtesë të shkon mendja se kemi të bëjmë me një lider që mbron kauzat opozitare dhe demokracinë.

Kronika ka rënë në çoroditje. Ajo nuk di si ti vertisë ngjarjet e shumta. Personazhet galantë që e rrethojnë shfaqen gjithnjë e më trazues.

Marrëveshja mes kryeministrit Rama dhe kryeministres italiane Meloni për ngritjen e kampeve për refugjatë për nga absurditeti dhe pamundësia e zbatimit i ngjan shumë marrëveshjes Rama-Vuçiç  që synonte krijimin e Ballkanit të Hapur. Marrëveshja në fjalë nuk ka një logjike të qartë politike, ekonomike, diplomatike, morale dhe aq më pak juridike. Për këtë arsye ka krijuar kaq shumë hutim tek opinioni publik.

Pak orë më parë, një nga futbollistët më të talentuar, i cili luante në Superligë, lojtar i Egnatias u nda nga jeta. Raphael Dwamena, lojtar i përfaqësueses së Ganës, ndërroi jetë pas një ataku kardiak në fushën e futbollit

Nuk është pak për një parti e cila ishte gati të vdiste e gjitha për Berishën dhe kishte drejtues që i luteshin me lot në sy “na jep shansin të vdesim për ty Doktor”. Tani që ai po u jep shansin, nuk po duan të vdesin për të, por thellë thellë urojnë t’u vdesë ai.

Lexohet, me një vështrim prapa, në mënyrë të çuditshme si një profeci. Shumë kohë përpara se Suella Braverman të bëhej sekretare e Brendshme, kur Mark Roëley po shijonte një pushim të shkurtër karriere përpara se të emërohej kryekomisar i policisë Metropolitane, ai botoi një debutim të papritur letrar.

Një vajzë trevjeçare guget e këndon diku në një dhomë mbushur cit me krevate tip marinar. Mesa duket pasi është lodhur e mërzitur në turmën e fëmijëve të kopshtit, ka ikur tinëz dhe e shtrirë në një nga krevatet i këndon vetes për ta vënë në gjumë.

Sali Berisha me sa duket ka hall të madh. Ai është në shënjestrën e SPAK, dhe me shumë gjasa hetimi tashmë është afruar shumë dhe në pjestarë të tjerë të familjes, nën akuzën për korrupsion dhe pastrim parash

Tym në 1997, tym në 1998, tym në 2001, tym në 2005, tym në 2011, tym, tym.. Kjo parti duket sikur ka lindur nga tymi, dhe po vazhdon të jetojë me tymin. E turpshme tek shikon i vogli dhe i madhi, deputetë, të mandatuar nga elektorati, të ndezin tymueset, dhe të tallen me gjoja “mbrojtje Kushtetute”, apo dhe profka të tilla si “po vrisni demokracinë, fjalën e lirë, po vidhni ditën dhe natën”. Shqiptarët u mësuan me partinë e tymit.

Të nesërmen e shpalljes së pandehur të Sali Berishës, vajza e Remzi Hoxhës, Qëndresa, përkujtonte si çdo vit përvjetorin e zhdukjes së babait të saj.