Ishte epoka e gurit... pastaj erdhi ajo e bakrit dhe e bronxit. Epoka e hekurit daton 3100 vjet më parë dhe në një farë mënyre vazhdon edhe në ditët tona. Pas hekurit dhe e lidhur me të, vjen “Epoka e skrapit”. 31 Mars 2013

Thirrja që Presidenti i Partive Socialiste Europiane, Sergei Stanishev, u drejton Edi Ramës dhe Ilir Metës për të dalë të bashkuar në këto zgjedhje, vjen në një moment kur të dy partitë e majta, janë në opozitë me njëra-tjetrën. 31 Mars 2013

Jo duke u bazuar në interesin e ndokujt, por në interesin për të zbuluar të vërtetën, për ta kultivuar dhe për ta promovuar atë, pikësëpari te ne shqiptarët e po ashtu më tej dhe më gjerë. 30 Mars 2013

Gjetjet e sondazhit që paraqiti pak ditë më parë Fondacioni Shoqëria e Hapur SOROS, kanë rënë në tapetin e politikës shqiptare si patatja përvëluese që s’ka hatër me askënd. 30 Mars 2013

Një grup intelektualësh morën nismën për nënshkrimin e një thirrjeje kritike drejtuar institucioneve shtetërore të Kosovës dhe të Shqipërisë lidhur me përfshirjen direkt të qeverisë kosovare në procesin e njëanshëm të rishikimit të historisë gjatë periudhës së pushtimit otoman. 29 Mars 2013

Bamir Topi është i qetë. Ndonjëherë edhe më I qetë se çduhet. Çka e dallon irritimin e tij nga gjithë të tjerët, nuk ka të bëjë me ndryshimin e tonaliteteve, por me harkimin e vetullave. 29 Mars 2013

Nuk kam asnji ide se kush asht zonja Evis Kushi, kandidatja e saposhpallun e Edi Ramës për Qarkun e Elbasanit, por jam i bindun se po të kishte qenë nji si puna e do pulave pa krye që kokorisin në kotecin e PD-së, s’do të ishte marrë kush me të 28 Mars 2013

Javën e kaluar Ministri i Drejtësisë Eduard Halimi publikoi një iniciativë të qeverisë lidhur me reformën e sistemit të drejtësisë, ku midis të tjerash propozohej ngritja e rrogës së gjyqtarëve si një mjet për të ulur korrupsionin në gjykata. 27 Mars 2013

Në vijim të shpalosjes në gazetën  Shqiptarja.com  të Projekstrategjisë së Zhvillimit të  Infrastrukturës  detare, bregdetare, rrugore dhe  hekurudhore, do vijojmë të qëndrojmë  sërish të   kapitulli që lidhet me zgjimin e detit nga gjumi. 26 Mars 2013

Në prag të fushatës së re elektorale qeveria ka shpallur zyrtarisht turizmin si prioritet kryesor dhe burim themelor për të ardhurat e ekonomisë dhe punësimin e mbi 160 mijë personave. 26 Mars 2013

Pak ditë para se të vizitojë sërish Tiranën, Komisioneri për Zgjerimin Stefan Fule ironizoi qeverinë Berisha, duke e konsideruar “kreative” gjetjen e retorikës nacionaliste e duke shtruar pyetjen retorike nësë një gjë e tillë gjen mishërim në vlerat euro-atlantike. 24 Mars 2013

Ai sot është serioz. Garderoba shumëngjyrëshe e përzgjedhur me kujdes, është hedhur mënjanë. Jeshilja ia ka lënë vendin të zezës, portokallia të kuqes, e verdha të bardhës. 24 Mars 2013

Fiksojeni mirë këtë emër, është një erudit bashkëkohor shqiptar, dinjitoz, artist, virtuoz i penelit, syrit, dhe penës, mbi të gjitha një patriot elitar, është vlonjat nga Kali Trojës, rritur e harlisur shpirtërisht në ato anë… 24 Mars 2013

Aventura demokratike e politikës shqiptare nuk mund të themi se ka pasë sukses. Mbas 20 vitesh tranzicion dhe mbas 100 vitesh Pamvarsi vijojmë me pasë institucione të dobta.... 24 Mars 2013

Qershori i 2013 është basti i madh i 69 vjeçarit, kundërshtarët e të cilit nuk po gjejnë dot ende pikën e tij të dobët. Çdo sulm, çdo krahëmarrje, çdo përballje, duket sikur e forcon. 23 Mars 2013

Zgjedhjet shqiptare duket se po vihen nën vëzhgimin e rreptë. Jo vetëm partitë që konkurrojnë dhe aleatët e shumtë, por edhe simotrat e tyre të PPE dhe PSE-së do të kenë vëzhgues. Jo vetëm të përhershmit e OSBE dhe ODHIR, por edhe NATO do të vëzhgojë. 22 Mars 2013

Rruga është punësim” ishte mbishkrimi i një foltoreje qeveritare inaugurimesh. 21 Mars 2013

TIRANE - Përcaktimi i natyrës së betejës është një nga detyrat e para për nga radha të shtabeve elektorale. Për çfarë do të luftojmë? Ku duan të dalim? Nga ky përcaktim i përgjithshëm derivojnë elementët thelbësorë të fushatës, siç janë programet, kandidatët, komunikimi, tonet, marrëdhëniet me kundërshatarin, e tjerë. Si është beteja është fushata. Si është fushata janë zgjedhjet.

Këto janë aksioma të vjetra. I kemi parë e jetuar edhe në Shqipëri. Sa për ilustrim, le të permendim tri fushata, dy negative dhe një pozitive. Në zgjedhjet e vitit 1996 beteja e PD-së së asaj kohe u bë për të ndaluar “rikthimin në pushtet të komunistëve dhe komunizmit”. Në këtë kohë, partia kryesore rivale, PS, nuk kishte më asgjë komuniste në program.

Megjithatë, krerët e PD-së në pushtet e kishin përcaktuar kështu betejën e tyre me qëllim që të përftonin “të drejtën morale” të prekjes të votës, duke qenë se komunizmi ia kishte nxirë jetën për katër-pesë dekada këtij vendi. Prishja fatale e zgjedhjeve të atij viti u ngjiz në përkundjen e kësaj stratageme.

Pesë vjet më vonë, në simetri me demokratët e Berishës, socialistët e Nanos dhe Metës vunë dorë në zgjedhjet politike të vitit 2001 nën egidën e shfaktorizimit ekstrem të PD-së dhe Sali Berishës në opozitë, të cilët i pikturonin parreshtur si e keqja e madhe e Shqipërisë, pra e kishin hak të ndaloheshin, sipas kësaj logjike.

Në diabolizimin e kundërshtarit kupola partiake-qeveritare e kohës përftonte sërish “të drejtën morale” për të tjetërsuar mandate në favorin e vet në qëndrat e votimit dhe në gjykatë. Nuk duhet të harrrojmë se këto ngjarje të rënda, që tani i tregojmë ftohtë si histori, u kanë kushtuar shumë shtrenjtë shqiptarëve. Ne jemi të fundit në trendin e integrimit, piksëpari sepse nuk kemi bërë zgjedhje të lira e të ndershme.

Të ndalemi pak te shembulli pozitiv, zgjedhjet e vitit 2005. Për herë të parë betejat që palët rivale i dhanë njëra tjetrës dhe publikut iu larguan përcaktimeve shelbuese paranojake për “ndalimin e përbindshit” ( qeveria) apo për “ ndërtimin e një botë të re” ( opozita), përcaktime të cilat si rregull kanë prodhuar e prodhojnë vetën tension, konflikte, armiqësi, rrëmujë, mjerim.

Betejat e vitit 2005 zbritën në tokë dhe u modeluan në masën e natyrshme të mundësive që kanë zgjedhjet e radhës për t’i ndryshuar gjërat. Qeveria, duke imituar për mirë laburistët e Toni Blerit, u mbështet në pozitivitetin e disa arritjeve duke premtuar të reja. Kurse PD në opozitë propozoi ndryshimin në një forme elegante, pohuese, pa gramin e provokimit. Jo rastësisht, fushata dhe zgjedhjet e vitit 2005 janë ndër më të mirat e tranzicionit demokratik.

Vimë tani te zgjedhjet e ardhshme të 23 qershorit. Cila është beteja? Nga ajo çfarë duket deri me sot, përcaktime të qarta nuk ka akoma. Partitë nuk e kanë ndarë mendjen, janë në kërkim, po provojnë, po testojnë, herë spontanisht, herë në një mënyrë paksa me të menduar. Në inerci të betejave negativiste, që kanë në fokus arsyen pse nuk duhet të fitojë kundërshtari, shohin se PD dhe qeveria i mëshojnë herëpasherë “rrëzimit të murit të bllokimit”, duke patur parasysh mosvotimin e tre ligjeve të integrimit nga PS.

Opozitës edhe i shkon të përdorë në mënyrë të përligjur metaforën e rrëzimit, siç ka bërë vetë PD kur premtonte dikur si parti opozitare rrëzimin e murit të korrupsionit. Por që edhe qeveria të ketë si bosht të betejës elektorale “rrëzimin”, kjo nuk shkon, kërcet, tregon varfëri. Aq me tepër kur kryeministri Berisha ka përgjegjësinë e tij që nuk ka negociuar shbllokimin e statusit me opzitën, nëse vërtetë ka patur e ka bindjen se këto tre ligjet janë pengesa.

Termi i “rrëzimit” është propagandistik edhe për një arsye tjetër që unë e mendoj shterruese: Gjasat që me sistemin elektoral që kemi një forcë apo koalicion politik të marrë tre të pestat e deputetëve janë zero. Duke e ndjerë se “rrëzimi” nuk e mban barrën e zgjedhjeve dhe madje fut ujë nga të katër anët, Berisha ka filluar t’i japë më pak vend në artikulimet e tij, duke u orjentuar nga termat e punës, punësimit dhe zhvillimit.

Edhe pse ky terren është i dridhshëm, për shkak se qeverisë i duhet piksëpari të tregojë bilancin e katër vjetëve në raport me premtimet e vitit 2009, kjo është mirë sepse propozon në thelb një betejë pozitiviste. Gjithsesi, PD e ka ende në kolaudim natyrën e betejës që do të përcaktojë edhe natyrën e zgjedhjeve të këitj viti.

Nga ana tjetër, edhe PS është në oshilacionet e veta në këtë pikë. Me termin e Rilindjes, kjo parti, siç e kam argumentuar në një shkrim të mëparshëm, ka shinjestruar objektiva ekonomikë që nuk gjejnë mbështetje në realitetin e krizës rajonale dhe shqiptare në përkeqësim. Gjatë zbërthimit në rrethe, Rilindja herë fluturon në trajektore pindarike, herë zbret në nivelin e konstatimeve rutinë.

Vetë fjalimet e Ramës, ku bërja dhe zhbërja alternohen sipas temperaturës së mjedisit, tregojnë se partia më e madhe në opozitë është në kërrim të një ballancimi të përshtatshëm për kohën. Se ka në Shqipëri gjera për t’u zhbërë, kjo është si një e një bëjnë dy. Por kjo nuk duhet lenë në nivelin e një deklarimi populist me jehonën e një kërcënimi abstrakt antielektoral.

Aq me tepër kur retorika e shbërjes qëllon të marrë flakë në atë shkallë sa nga goja e ndonjë drejtuesi socialist të dalë thagma se kjo e zgjedhjeve të 23 qershorit është një betejë për jetë a vdekje! Nuk ka dyshim se beteja e elektorale e PS-së dhe opozitës në tërësi nuk mund të përcaktohet e nuk do të përcaktohet si betejë për jetë a vdekje.

Kjo nuk mund të ndodhë . Objektivisht zgjedhjet nuk janë asnjëherë për jetë a vdekje. Zgjedhjen nxjerrin qeverinë dhe opozitën, që vazhdojnë jetën së bashku në aulën e parlamentit dhe jashtë saj, derisa të vinë zgjedhjet e radhës për të garuar përsëri dhe kështu pambarim.

Kush e mendon përnjimend se beteja elektorale është për jetë a vdekje mund të ketë ndonjë hall të vetin, të cilin në çakërdisje e sipër fillon ta mendojë si hall të gjithë njerëzve. Atij, siç thotë populli, i është bërë ferra Brahim. Unë nuk njoh në lidërshipin e opozitës delirantë të kësaj shkalle.

Është e qartë se emertimi i fushatës si betejë për jetë a vdekje është një shprehje metaforike që ka për qëllim të karikojë mbështetësit. Këtu duhet kujdes i madh pasi aty-këtu metaforat merren me kuptimin e tyre të drjetpërdrejtë dhe kjo mund të prodhojë tensione dhe konflikte të dëmshme për zgjedhjet.

Është mirë ta përserisim vazhdimisht se zgjedhjet janë një garë, një lojë, pse jo një festë. Përvoja ka treguar se opozitat fitojnë kur udhëheqin një festë të shpresës dhe aspakt një shfrim të urrejtjes.

Shkrimi u botua sot në gazetën Shqiptarja.com (print) 21.03.2013

Redaski Online
(b.m/shqiptarja.com) 21 Mars 2013

20 Mars 2013

Herë mbas here, zakonisht mbas vrasjesh makabre, vetëflijimesh publike, vjedhjesh të votës, ekzekutimesh publike në bulevardin qendror të kryeqytetit, opinioni publik, gazetarët dhe nji pjesë e shoqnisë civile zgjohen prej letargjisë dhe kërkojnë shtet, rregulla, kulturë të ligjit, drejtësi, transparencë, siguri. 20 Mars 2013