Në një shkrim të mëparshëm kam llogaritur se, sikur niveli i evazioni fiskal në Shqipëri të ishte të paktën sa i Malit të Zi (për të mos pretenduar sa i Zvicrës), të ardhurat në Thesarin e Shtetit shqiptar do të ishin 22% më të larta.

Basha sot është zyrtarisht në Washington! Në fakt përtej tymnajës, nuk kishte dyshime nesë mund ta kalonte Oqeanin apo jo! Për Bashën vazhdojnë të flasin ata që e sulmuan padrejtësisht për shkak të qëndrimeve dhe vendimeve që ai mori!

Për çdo individ të logjikshëm, sulmet, akuzat, “argumentet” që Sali Berisha lëshoi ndaj SHBA dhe qeverisë së saj pas shpalljes non grata të tij, ishin thjesht pjesë e mllefit dhe inatit personal, pa një pikëtakimi në ndonjë molekulë të realitetit.

Mjafton një dalje në publik si ajo e djeshme e Sali Berishës për të kuptuar pse ata i shkojnë dëm gjithë betejat që sajon në Shqipëri lidhur me korrupsionin apo “informacionet” që ai pretendon se ka ndaj kundërshtarëve.

Në fakt është i njëjti njeri, edhe që bërtet “kapeni hajdutin”, edhe që është vetë i tillë.

Kryeministri shqiptar Edi Rama mbajti të mërkurën fjalën e tij, të paralajmëruar dhe më herët, në Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Europës, në mbrojtje të shqiptarëve në përgjithësi dhe të UÇK në veçanti nga akuzat monstruoze që kanë marrë jetë pikërisht në atë sallë, në Strasburg.

Shifrat nuk të lenë të gabosh shumë. Përqindja e pjesëmarrjes së votuesve në votimet e fundit të vitit 2021 ishte vetëm 46.29 %.

Opozita flet për antikorrupsion, por harron se si ka qeverisur në kohën e saj dhe si është perceptuar nga shqiptarët! Opozita flet për demokraci, por harron se si ka qenë historia e saj në të kaluarën e po ashtu edhe sot, nuk ka asgjë më ndryshe se nga Rama, qoftë në organizimin e brendshëm apo edhe në atë të jashtëm!

Qëndrimi zyrtar i kryeministrit të Shqipërisë në Strasburg pro UÇK-së dhe kundër raportit të Dick Martyt, ka prodhuar disa zhvillime krejt interesante politike. Natyrisht më shumë në Kosovë, sesa në Tiranë. Por edhe këtu nuk është pa gjë. Në Kosovë, Vetëvendosje dhe struktura e fortë e pushtetit që doli nga mazhoranca e madhe e 14 shkurtit 2021 thuajse është bukosur fare.

Fjalimi i Edi Ramës në Strasburg nuk është i pakritikueshëm. Atë mund ta kritikosh, madje dhe ta sulmosh si politikan shqiptar apo gazetar, por nga pozitat e kundërshtarit të atij qëndrimi që mban Edi Rama. Beteja e Edi Ramës për të certifikuar falsitetin e raportit të Dick Marty është legjitim, pasi aty preket Shqipëria si bazë e atij trafiku.

Në zgjedhjet parlamentare të Prillit 2021, vota popullore në rang vendi u nda pothuaj përgjysëm mes partive mazhoritare (PS+PSD) dhe partive opozitare (PD, LSI, PDIU, PAA, PR, Vetëvendosje, etj. etj.).

Tribunat ndërkombëtare nuk janë as talk show ku protagonistët duhet të llogarisin vëmendjen e publikut dhe shikueshmërinë, dhe as debat publik i brendshëm, siç është një ndër kritikat. T’i llogarisësh në këtë mënyrë, i bie që je parapolitik.

Këtu ka edhe ndonjë moderator akoma më mediokër që pasi mësoi se homologut iu rrit audienca i kërkon të njëjtin gazetar investigativ ta ftojë të nesërmen në studio për të njëjtën arsye, për të njëjtën temë, rrjedhimisht për të njëjtët broçkulla.

Lërë "hit paradën" e gazetarisë Landi, është kollaj të flasësh e të shkruash me emra gazetaresh, ule bythën dhe shkruaj nai shkrim për Mirel Mertirin më mirë, se mbase ua jep përgjigjen gjithë atyre që s'i ke qejf.

Do të ishte jo fort komode të shkruash për një ‘shkrim’ të tjetrit, që sapo është lëshuar në gjithë rrjetin e botës. Po i them ‘shkrim’ fjalimit të Edi Ramës, mbajtur në Këshillin e Evropës në Strasburg dje në mesditë.  Dhe prapë po them se nuk do ta kisha të lehtë të komentoja një fjalim, qoftë edhe pse ky i Edi Ramës në zemër të Europës ishte më i spikaturi dhe më i dobishmi për kombin tonë dhe për të drejtën ‘e vogël’.

Prej 11 vitesh në labirinthet e Pallatit të Asamblesë së Këshillit të Europës ka qenë ndrydhur një e uluritëse mbi një ngjarje të mbrujtur nga pansllavistët antishqiptarë dhe të çertifikuar nga Salla e kësaj Asambleje të nderuar.

Dëgjova me vëmendje fjalimin e Ramës dhe për mua nuk kishte asgjë të jashtëzakonshme, sepse është një fjalim që duhet ta bëj çdo shqiptarë përballë çdo institucioni! Nëse bëjmë komente për zgjuhen e përdorur, ajo është e drejtë ekskluzive e atij që e përdor e në këtë rast e Ramës!

Bashkimi për hir të atij dhe për hir të këtij, e p…. me rrigon, i jep atij legjitimitet në paligjshmërinë e tij për mënyrën si i dhunoi institucionet e PD, si u bëri lavazh truri miltantëve të dëshpëruar nga humbja e 25 prillit 21, për mënyrën si i gënjeu ata se me të në krye përmbyset Rama për 6 muaj, për mënyrën si anatemon, shan dhe fyen këdo që nuk e hedh vallen sipas muzikës që luan vetë, etj, etj.

Më duhet ta përsëris për ata që kanë veshë dhe që ju dhimbset PD-ja. Interesi i demokratëve të Shqipërisë dhe interesi i PD nuk kanë asnjë pikë takimi me interesin e “pengmarrësve”

Nuk ka arritje tjetër më të madhe se kjo. Mbështjellë me delir, me pasion, me ankth, me superioritet, me elokuencë, me dashuri a urrejtje, i dëshiruar për të qenë në një rang me idhujt e tij që aq shumë i përmend, a për të lënë gjurmë më të thella se evropianë që nuk i llogarit, por fati i ka bërë drejtues të shteteve të mëdha, ç’rëndësi kanë këto?!