Marrëveshja mes kryeministrit Rama dhe kryeministres Meloni për të pritur në portin e Shëngjinit një pjesë të emigrantëve që zbarkojnë në brigjet e Italisë dhe për t’i strehuar ata në Gjadër derisa të bëhet verifikimi për statusin e tyre, si dhe dhënia e këtyre dy territoreve në përdorim shtetit italian, ka zgjuar polemika në vend.

Gdhendësi gjenial i perlave poetike të pavdekshme, perfeksionisti që pranonte të vdiste para se të bënte gabimin më të papërfillshëm, mjeshtri që nuk gaboi kurrë asnjë gërmë e asnjë tingull, Murgu që, si e kam dëgjuar me veshët e mi, u mendua "deri në tetë vite për 1 varg"

Kronika ka rënë në çoroditje. Ajo nuk di si ti vertisë ngjarjet e shumta. Personazhet galantë që e rrethojnë shfaqen gjithnjë e më trazues

Kur sheh Sali Berishën tek ju bën “hosana” tymit dhe flakës në tempullin e demokracisë në qoftë se je njeri pa kujtesë të shkon mendja se kemi të bëjmë me një lider që mbron kauzat opozitare dhe demokracinë.

Kronika ka rënë në çoroditje. Ajo nuk di si ti vertisë ngjarjet e shumta. Personazhet galantë që e rrethojnë shfaqen gjithnjë e më trazues.

Marrëveshja mes kryeministrit Rama dhe kryeministres italiane Meloni për ngritjen e kampeve për refugjatë për nga absurditeti dhe pamundësia e zbatimit i ngjan shumë marrëveshjes Rama-Vuçiç  që synonte krijimin e Ballkanit të Hapur. Marrëveshja në fjalë nuk ka një logjike të qartë politike, ekonomike, diplomatike, morale dhe aq më pak juridike. Për këtë arsye ka krijuar kaq shumë hutim tek opinioni publik.

Pak orë më parë, një nga futbollistët më të talentuar, i cili luante në Superligë, lojtar i Egnatias u nda nga jeta. Raphael Dwamena, lojtar i përfaqësueses së Ganës, ndërroi jetë pas një ataku kardiak në fushën e futbollit

Nuk është pak për një parti e cila ishte gati të vdiste e gjitha për Berishën dhe kishte drejtues që i luteshin me lot në sy “na jep shansin të vdesim për ty Doktor”. Tani që ai po u jep shansin, nuk po duan të vdesin për të, por thellë thellë urojnë t’u vdesë ai.

Lexohet, me një vështrim prapa, në mënyrë të çuditshme si një profeci. Shumë kohë përpara se Suella Braverman të bëhej sekretare e Brendshme, kur Mark Roëley po shijonte një pushim të shkurtër karriere përpara se të emërohej kryekomisar i policisë Metropolitane, ai botoi një debutim të papritur letrar.

Një vajzë trevjeçare guget e këndon diku në një dhomë mbushur cit me krevate tip marinar. Mesa duket pasi është lodhur e mërzitur në turmën e fëmijëve të kopshtit, ka ikur tinëz dhe e shtrirë në një nga krevatet i këndon vetes për ta vënë në gjumë.

Sali Berisha me sa duket ka hall të madh. Ai është në shënjestrën e SPAK, dhe me shumë gjasa hetimi tashmë është afruar shumë dhe në pjestarë të tjerë të familjes, nën akuzën për korrupsion dhe pastrim parash

Tym në 1997, tym në 1998, tym në 2001, tym në 2005, tym në 2011, tym, tym.. Kjo parti duket sikur ka lindur nga tymi, dhe po vazhdon të jetojë me tymin. E turpshme tek shikon i vogli dhe i madhi, deputetë, të mandatuar nga elektorati, të ndezin tymueset, dhe të tallen me gjoja “mbrojtje Kushtetute”, apo dhe profka të tilla si “po vrisni demokracinë, fjalën e lirë, po vidhni ditën dhe natën”. Shqiptarët u mësuan me partinë e tymit.

Të nesërmen e shpalljes së pandehur të Sali Berishës, vajza e Remzi Hoxhës, Qëndresa, përkujtonte si çdo vit përvjetorin e zhdukjes së babait të saj.

Mbrojtja që po bën berishizmi përballë hetimit të privatizimit të sport-klub partizanit nuk po ngjit, jo vetëm tek elektorati gri por edhe tek elektortati i djathtë në përgjithësi. Arsyeja është se berishizmi po mbrohet përballë SPAK me një strategji politike, ndërkohë që forca e argumentit berishist qëndron tek logjika juridike.

Sjellja e pashpirtë e një edukatoreje në kryeqytet ndaj vogëlushes 3 vjeçare, veprimet dhe fjalët e rënda të saj, duhet të na ndryshojnë. Si qytetarë.

Kryeministri shqiptar, pas takimit në Pallatin Chigi me homologen e tij italiane, ka bërë xhiron e mediave kryesore në vendin fqinj

Për ironi të historisë Meloni është e vetmja që përshëndeti kongresin e Foltores dhe kjo e fundit nuk nguroi ta shpaloste e shkundte letrën protokollare si njohje ndërkombëtare të Berishës.

Sapo është shpërndarë lajmi i zi se foshnja e braktisur ndërroi jetë në spital. E morën dje mjekët që nga tuneli në një cep të Tiranës, u përpoqën t’i japin frymë, dhanë shpresë, edhe njerëz të zakonshëm mbetën me sy nga materniteti…, por sot foshnja nuk mundi më. E ëma lehonë është vënë në pranga. Të gjitha dalin nga qelia njësoj si nëna që braktisi foshnjën në një tunel në një fshat me emër të çuditshëm ‘Yzberisht’, që duket sikur thotë ‘Yyyshsh’. Kur të dalë nga burgu kjo nënë ‘e keqe’, atëherë do të dalin edhe Saliu, Iliri, Jamarbëri…, ndoshta Shkëlzeni, Fatmiri, Mirfati, Fatkeqi e dreqi.

Në vitin 1986, miliona filipinas dolën në rrugët e Manilës, duke protestuar në mënyrë paqësore (në atë që u quajt “Lëvizja e Pushtetit të Popullit”). Në ditën e katërt të protestave paqësore të vazhdueshme, regjimi i Markosit u rrëzua....

‘Heronjtë e kangjellave’ po ia dalin për t’i treguar militantëve që ne jemi bërë gardh për të mbrojtur liderin historik dhe, sido të shkojnë punët, meritojmë të jemi pasardhësit e tij, sepse, kur ai kishte hallin e madh, i dolëm në mbrojtje me të gjithë mënyrat.Kjo skenë e shëmtuar nuk prodhon politikisht asgjë, nuk lejon qarkullimin e ideve, nuk siguron ndryshimin e elitave, nuk mundëson dëgjimin e zërave të arsyeshëm, nuk shfaq asnjë alternativë qeverisjeje për çështjet aktuale.