Ishte mëngjes dhe dielli sapo kishte dalë mbi Dajt dhe edhe gazetarët e tij ishin futur në zyra në pritje të direktivave që do të lexoheshin në mbledhjen e mëngjesit. Pronari e dinte që duhet të priste. Kush do ishte i pari? Ra telefoni.

Kosova prej çlirimit të saj ishte e vendosur nën një administrim ndërkombëtar. Gjatë asaj periudhe paralelisht, me ndihmën ndërkombëtare, krijoi institucionet e vetadministrimit. Pastaj, përmes një procesi ndërkombëtar, të udhëhequr nga i dërguari i posaçëm i OKB-së, doli propozimi për statusin e Kosovës.

Ankesa jo e papritur e Erion Velisë në Kushtetuese është e drejtë e Tij eksluzive. Askush më mirë se ai nuk ja bën hesapin vetes.

Kandidati për Kryetar i Bashkisë së Tiranës për Partinë Demokratike nuk do jetë një çapkën shtatlartë kaçurrel, syzi, vetulltrashë, ballgjërë.

Por ç'është  më e keqja, siç tregon kjo foto, nevoja për dukshmëri kronike shoqërohet me  mbikëqyrje e cila  nuk vjen si kërcënim, por si ftesë: Ndani momentet përjetimet cilat do qofshin ato me ne. Na lejoni të hyjmë. Jini të prekshëm. Jini të njohur.

Vdekja është kthyer në spektakël. Në vend të qetësisë kemi zoom dhe focus. Në vend të ngushëllimit, kemi xhirime.

Njëra palë thotë me ton profesori: “Palestina nuk është gati për shtet.” Ndërkohë, Hamas e Ajatollahët bërtasin si në pazarin e gjësë së gjallë: “Izraeli nuk duhet të ekzistojë!” Dy zëra që duken kundër, por këndojnë në të njëjtin kor: kush duhet zhdukur i pari!

Nëse Sarchi vdiq nga një aksident i rastësishëm apo nga një vrasje e planifikuar, kjo ende nuk dihet. Por një gjë është e qartë: mënyra se si shteti shqiptar trajton këtë çështje është po aq fatale sa plaga që i mori jetën. Ndoshta besa dhe mikpritja shqiptare, janë një virtyt që i përket shekullit kaluar.

Sot, gati shtatë muaj më pas nga ndalimi i tij, kur Partia Socialiste ka kandidaten dhe madje edhe drejtuesit politikë, nga ana e PD-së ka një rehati dhe qetësi, sikur ta kenë pasur drejtimin e bashkisë së kryeqytetit prej kohësh. Problemi i parë statistikor që lidhet me përballjen zyrtare të vitit 2023 duket se është i pakapërcyeshëm.

Edhe Gonxhja mendoi është si antibiotik kundër injorancës me kulturën e gjerë dhe artikulimin e thellë ndaj po e pashë pisk do e ftoj t’u ndriçojë udhën amanetqarëve të Harvardit i rregëtiu mendimi cili ju pre në mes nga një turbolencë!

PD ka hapur ankandin për kandidatin për kryetar të Bashkisë së Tiranës. Në ankand do marrin pjesë katër kategori.

Këto ditë ka pasur një debat sipas stilit shqiptar për orientimin seksual të një kategorie unike antropologjike shqiptare që njihen me emrin « virgjëresha » ose « burrnesha ».

Berisha dhe Meta po përjetojnë një simbioz politike ku pavarësisht gjithçkaje po jetojnë një bashkëjetes për mbijetes, pavarësisht se Meta tashmë lëviz çdo fije politike nga qelia e tij.

Ajo që vihet re këto orë brenda gardhit të “Shqupit” është nga njëra anë një pasivitet thuajse i plotë për t’i dhënë shkëndijën garës zgjedhore (siç ka bërë tashmë kundërshtari), e nga ana tjetër vijnë njëra pas tjetrës refuzimet e atyre që mund të kishin një shans përballë socialistëve.

Një mbiemër që qartësisht ka të bëjë me një personazh të viteve 90 në qytetin e Vlorës, i cili jeton në SHBA prej vitesh, por që ka prona në qytetin bregdetar. Një personazh që ka qenë ndër sampistët e pushtetit të Sali Berishës, pasi ishte me PD-në por që iku në 1997 sepse u përplas me Zani Çaushin.

Lidershipi aktual i Partisë Demokratike, i kapur peng nga hipoteka problematike e të shkuarës, nuk ka arritur – dhe nuk arrin – ta shndërrojë partinë në një burim të shprese për një të ardhme më të mirë.

Në një kërkim të thjeshtë online, rezulton se Veliaj ka qenë në punë thuajse çdo të shtunë e të dielë në 10 vitet e fundit, përfshi dhe pushimet ligjore të verës duke inspektuar punime, mbjellë pemë apo hapur shkolla e çerdhe.

Ndryshe nga ajo që opozita akuzon prej vitesh për kapje të shtetit, autoritarizëm dhe kriminalizim të politikës, ajo që ndodh sot është një fenomen shumë më i thellë dhe më i rrezikshëm, “shtegtimi tradhëtar”, i njerëzve të saj, të bindurve, të besuarve dhe të zëshmëve.

Prej shtatorit 2021 deri sot, na akuzojnë ne si të shitur te Edi Rama, vetëm pse iu thamë të vërtetën e madhe se kthimi i Sali Berishës është regres e katastrofë. Dhe rikthimi ashtu doli, katastrofë, regres, pisllik, rrenë publike, justifikim i pacipë, mashtrim dhe mosmbajtje e asnjë zotimi.

Vullnetarët e Enverit, Doktorit e Piktorit kërkojnë moral në politikë.