Berisha gënjeu përsëri

Të gjithë ata që duan të bëjnë sikur nuk e kuptojnë misionin e protestës së Sali Berishës, duke dashur ta lexojnë si një protestë kundër qeverisë, sot e morën një përgjigje përfundimtare. Disa prej deputetëve opozitarë që refuzojnë Sali Berishën si kryetar të PD pro bëjnë sikur pranojnë aksionin e tij opozitar, sot kanë qenë njerëzit më të poshtëruar në bulevard. 

Në zgjedhjet e fundit parlamentare, votuan 1 milion e 660 mijë shqiptarë. Dicka më pak se gjysma e tyre (rreth 800 mijë) votuan për partitë e ndryshme opozitare (PD, LSI, PDIU, PAA, PR, PBDNJ, PDK, BD, Vetëvendosje, etj.).

Pas shpalljes “non grata”, Sali Berisha mund ta kishte lënë PD-në të lirë në udhën e saj. Të qëndronte në hije dhe të bënte atë që kishte bërë në gjithë këto vite. Por paranoja e komplotit, frika e ndëshkueshmërisë dhe mendësia e tij thellësisht tribale, nuk e lanë ta bënte një gjë të tillë.

Qenef-Rama, hale, pervers, monstër, pleh, idiot, mashtrues, kafshë, bastard, na çave trapin, ambasadorë që shkojnë me anëtarë të qeverisë…. Këto janë vetëm disa fjalë të përdorura nga deputetët e PD pa dallim rreshtimi ndaj Edi Ramës.

Zakonisht është në traditën e PD që një ditë para protestave të lajmëruara përpiqet të mos i trembë njerëzit e vet. D.m.th heq dorë nga thirrjet për dhunë dhe fokusohet më shumë tek objektivi i protestës. Zakonisht objektivi gjithmonë ka qenë i lidhur me kryeministrin, dhe turmat frymëzoheshin nën sloganin  “të shporrim Fatos Nanon”, “të shporrim Ilir Metën”, “të shporrim Edi Ramën”.

“Pista seksuale” që Sali Berisha po përdor që prej ditësh, duke sulmuar ambasadorët, është natyrisht një veprim krejt poshtë çdo niveli normal të komunikimit mes njerëzve të civilizuar. Është një goditje poshtë brezi që përdoret në basifondet apo gjirizet e shoqërive njerëzore zakonisht, por për politikën shqiptare nuk është natyrisht një gjë e re.

Sali Berisha i shkruante dje Policisë së Shtetit se “në 11 Shkurt, do të derdhen në sheshe dhe bulevardet e Tiranës 80 ose 100 mijë njerëz, ndaj merrni masa”. Tek e dëgjova, menjëherë mëndja më shkoi tek mitingu i madh në sheshin “Skenderbej” me rastin e ardhjes së ish-Sekretarit SHBA zotit Bejker, ku edhe asokohe nuk kishte kurrë 100 mijë në shesh.

Vazhdon të përdorë akuza të forta, të hedhë aludime me sfonde orgjirash dhe seksluale për këdo. Duhet të publikojë fakte, foto, dokumente apo në këtë perversitet mendimesh është ai që jeton? Që prej fillimeve të Demokracisë? 

Gjatë kohës që vemendja e publikut të gjerë ka qenë e përqendruar në debatin se kush do ta përfaqësojë zyrtarisht PD-AN në KQZ (si dhe në çeshtjet e ndryshme javore – inceneratorët, McGonigal etj. etj.), në terrenin e 16 bashkive veriore është zhvilluar një beteje fortë, por nën radarin e mediave. Dhe ja përse

Historia e fishekëve kinezë të ripaketuar nga Delijorgji dhe Shkëlzen Berisha për kontraktorët amerikanë, u bë një hsiotri e madhe në SHBA si histori korrupsioni.  

Në shkresën që njerëzit e Sali Berishës i dërgojnë policisë për protestën e 11 shkurtit, përveçse flasin për axhendën paraprake, përmendin edhe shifrat e pjesëmarrjes paradhënie, a thua se një protestë është dasmë që vjen kush ftohet. Megjithatë, pika e nisjes do të jetë selia e Partisë Demokratike, vend që Sali Berisha ka instaluar shtabin politik të tij, i cili është prej shtatorit 2021 në konflikt me pjesën tjetër të opozitës.

Dosja e “Gërdecit” ka mbërritur tashmë në Gjykatën e Posaçme dhe pret që t’i nënshtrohet gjykimit të gjyqtarëve për të mbërritur në ‘finishin’ ku secili do të marrë hakun e tij.

Sali Berisha ka dështuar të japë një model shpresëdhënës për bashkitë që kërkon të fitojë në 14 Maj. E vetmja risi që i gjithë koalicioni prej mbi 20 partish do të sjellë, është premtimi i Ilir Metës së Këshillat Bashkiakë do të kthehen në Kuvende. Në fakt edhe kjo s’i hyn në punë askujt. As demokracisë, e aq më pak shqiptarëve.

Protesta e 11 Shkurtit mëtohet se është mundësia që opozita e sotme nën drejtimin e Berishës të shpalosë vizionin e saj. E themi nën drejtimin e tij, pasi pjesa tjetër është duke u përpjekur në aspektin ligjor dhe politik për evidentimin dhe mbajtjen e vulës së PD-së. 

Pavarësisht se interesi kryesor është tepër larg nga çka i duhet vërtet opozitës, pavarësisht se deri dje SHBA quhej e korruptuar kur dënonte Non Gratën, pavarësisht se dhe vetë protesta nuk ka për ta pastruar dot vetë Berishën. Gjithësesi, kriza po shpaloset drejt së panjohurave, ndaj është e kuptueshme që veprimet që priten të jenë jo vetëm nga ana e opozitës që angazhohet në protestë.

Sali Berisha  ka dalë hapur fare kundër gjithë ndërkombëtarëve. Ka dalë kundër ambasadorit amerikan ( SHB-së) ka dalë kundër ambasadorit anglez (Britanisë Madhe), ka dalë madje kundër  edhe ambasadorëve të Bashkimit Europian që mbështetin Edi Ramën, integrimin,  investimet e huaja që kanë nisur dhe po bitisen në Shqipëri. Ai ka dalë kundër të gjithëve.

Hapja zyrtare e hetimeve mbi tragjedinë e Gërdecit, kanë sjellë në skenën politike shqiptare një lëvizje tektonike në një shkallë të lartë Rihter. Edhe pse në publik po mundohet që të fshihet.

Kolegu i vjetër Eduard Zaloshnja e ka shumë për zemër artin e sondazheve. Është ndër të paktët që sondon opinionin publik edhe kur s’ka gara elektorale. Në analizën më të fundit të votave ai ka paraqitur preferencat e shqiptarëve për kryeministrin e ardhshëm.