I pari që duhet ta lexojë qetësisht këtë vendim është kryeministri Rama. Edhe pa e paragjykuar vullnetin e tij për ta çuar Tiranën në zgjedhje të parakohshme, edhe duke mirëkuptuar ngutin për t’i gjetur zgjidhje politike ngërçit për kryeqytetin, sërish Rama duhet të kuptojë se me mjete të gabuara e të nxituara nuk mund të bëhen punë të mbara.

Në një kohë kur Tirana po shndërrohet me ritme galopante dhe Shqipëria po përjeton një transformim urban të paparë më parë, pyetja mbetet: A do të jenë arkitektët shqiptarë pjesë e së ardhmes, apo thjesht spektatorë të saj.

Nëse je zyrtar shteti gjykohesh me ligjin antimafia. Të prezumojnë të korruptuar e mafioz. Nëse je deputet ose i zgjedhur ke barrën të provosh se ske qenë ndonjëherë i dënuar, sepse prezumohesh i padekriminalizuar.

Në një kohë kur jeta e një njeriu nuk peshon më shumë se një status në Facebook, dhe ndjeshmëria është zëvendësuar nga cinizmi, duket se e kemi harruar që drejtësia nuk kërkohet me dhunë. Ajo ndërtohet. Me sistem, me institucione, me durim dhe me një minimum morali.

Çka e bën më se të qartë se Partia Demokratike është katandisur në një brimë të zezë që gëlltit gjithçka, edhe Dritën, në një "shit touch", kreaturë demoniake që gjithçka që prek e kthen në m*t

Reformimi i organeve të drejtësisë, nuk solli ndonjë ndryshim të situatës. E rëndë paraqitet situata mes drejtësisë dhe atyre që sot hiqen si “pronarë tokash dhe trojesh” në qytete dhe fshatra.

Disa militantë të thekur të PD-së mund ta kenë të vështirë të mobilizohen për një kandidat të bërë të famshëm nga emisioni “Portokalli”, por mbështetja e fortë për të nga Berisha mund t’i bëjë që ta kapërdijnë këtë ngërç.

Ligji është i prerë: vakanca e lënë nga Ogerta Manastirliu plotësohet nga kandidati i radhës në listën e PS, Xhemal Qefalia. Precedentët (Arjan Ndoja, Andia Ulliri) dhe llogaritjet e kuotës gjinore janë të qarta dhe nuk lënë hapësirë për interpretime të tjera.

 Aleatët u treguan shumë skeptikë me Berishën, por jo me Shkëlzenin. Duke qenë të vendosur se kandidati nuk duhet të dilte nga Berisha, ata bënë propozimet e tyre për kandidatë që Berisha nuk ua mori parasysh. Por kur në lojë hyri Shkëlzeni, ndryshoi gjithçka. Florian Binaj, si pjesë e shoqërisë së Shkëlzenit, u pranua madje duke kritikuar dhe Berishën.

Qartësisht plani i presidentit Trump ofron një mundësi unike për t’i dhënë fund një prej konflikteve më të mëdha që bota ka njohur. Mirëpo, koreografia e vënies në jetë të planit dhe ndërtimi i besimit mes aktorëve të përfshirë, mbetet thelbësore për të siguruar një paqe të qëndrueshme në Lindje të Mesme.

Shehaj-Lapaj, nuk bashkohen me njëri-tjetrin sepse janë sharë me njëri-tjetrin; mirëpo bashkohen rreth Sali Berishës i cili ia ka sharë e denigruar që të dy. Më lehtë ia falin denigrimin Berishës, sesa njëri-tjetrit.

Askush nuk mund dhe nuk duhet të jetë mbi autoritetin dhe vendimmarrjen e Gjykatës Kushtetuese. Pikërisht tani është rasti për të treguar në mënyrë të qartë e të prerë se në këtë vend nuk ka pushtete absolute.

Kur një shoqëri vret një gjykatës, i heq vetes një themel të domosdoshëm të të jetuarit në civilizim.

Nuk po i hy çështjes, as si u bë pronar i një prone publike autori i krimit, as si dhe pse kane te drejte 31 familjeve që e kane zaptuar ate. Por me siguri mund të themi se vendimi i gjykatësit Kalaja, vetëm i blerë nuk ka qenë. Pasi familjet që jetojnë në dhoma konvikti, padyshim që nuk e kanë patur këtë mundësi.

Dy persona me një boks hekri dhe disa simbole të Shqipërisë qenkan pas nisur për të rrëzuar mbase pushtetin e Vuçiqit. Por i paska kapuar policia dhe e paska shpëtuar shtetin...

Mesazhi tjetër për Shkodrën , vendlindjen që aq shumë e deshi !

Nëse ngjarja tragjike e gjykatës së apelit të Tiranës do të shihej vetëm si lajm i kronikës së zezë, atëherë askush nuk do të kuptonte asgjë. Karikatori i armëve do të ishte sërish i mbushur dhe urrejtja do të zbrazet lehtësisht mbi shënjestra të tjera.

Kur mbaroi himni, shefi i VV-së hyri në Kuvend me të tijtë, sepse dëshironte ta dëgjonte Edi Ramën, kryeministrin e Shqipërisë. Atëbotë Edi Rama ishte idhulli i VV-së. Atëbotë Edi Rama e quante VV-në “pasuri kombëtare”. A mund ta imagjinoni?

Kemi bërë pis politikanin, sepse nuk dallojmë më njeriun që përpiqet të ndryshojë diçka nga ai që grabit gjithçka. Kemi bërë pis mësuesin, duke e përfshirë në baltën e paaftësisë; edhe atë që përgatit brezat me pasion dhe përkushtim, edhe atë që e ka emëruar partia dhe dredh zinxhirin kot.

Drejtësia nuk është shpagim, është proces. Nuk është pasion, por provë. Dhe asnjë padrejtësi, sado e rëndë, nuk mund të justifikojë marrjen e një jete. Kur vret një njeri është sikur ke vrarë gjithë njerëzimin thuhet në librin e shenjtë