Referimi për vetëvrasjen fizike duket qartë si një ekzagjerim teatral, pak a shumë si lotët e Monikës në televizion, kur zbuloi ekzistencën e kërcënimeve të mistershme për të cilat më pas nuk është dëgjuar më asnjë fjalë.

Muhamet Hoxha është dëshmitari i vetëm i vdekur, i patjetërsueshëm, i pamanipulueshëm, dhe i pagojë, për ta frikësuar, si Kosta Trebickën apo Luan Hoxhën, që të ndryshojë dëshminë, e pastaj të gjendet në pyll i vrarë, apo i arratisur nga frika në SHBA.

Disa shqiptarë vetëm shajnë. I sheh kohët e fundit më të inatosur e gojëligë se kurdoherë e më të gjitha format e mjetet pretendojnë se po bëjnë një... Revolucion. Por pikërisht nga këta, shqiptarët më të mirë e liridashës, kërkojnë një herë e mirë të shpëtojnë.

Tjetra, edhe më e shëmtuar, është të bërit lajm duke fyer dikë. Dhe ky është Dashamir Shehi. Eshtë një nga politikanët më realistë, më të ndershëm, më me këmbë në tokë, më i drejtëpërdrejtë. Të fyesh Dash Shehin, që ka patur poste të larta qeveritare dhe jeton modestisht, është fyerje për ndershmërinë njerëzore.

Me kete rast u bej apel edhe te gjithe imigranteve nga Shqiperia: Le te kontribojme me gjithcka mundemi qe Parlamenti i sotem te miratoje te gjitha ligjet qe duhen per zbatimin pa vonesa te Reformes ne Drejtesi dhe te beje nje Reforme Zgjedhore rrenjesore duke i kthyer popullit te drejten per te zgjedhur deputetet e tij.

E shara është produkt i kompleksit të thellë të inferioritetit, që e ka zanafillën në fëmijëri, siç thonë shkencëtarët dhe është një sjellje shumë e dëmshme, si në planin individual po ashtu edhe në planin social.

Pakti i mes-Majit të vitit 2017, megjithëse është mohuar nga Edi Rama dhe Lulzim Basha, dy krerët respektivë të PS dhe PD-së, partive më të mëdha të vendit, duke se ka lënë një vazhdimësi veprimesh në vend. Paçka mohimit dhe përfoljes në stilin tipik kombëtar duket se pakti po i jep frytet më së miri, fillimisht te PD-ja.

Refuzimi është një problem i ri i Lulzim Bashës me drejtësinë amerikane, pasi autoritetet zyrtare amerikane, kanë shtuar presionin mbi Prokurorinë shqiptare për t’iu kthyr një përgjigje, pasi po kalon çdo afat. Por për këtë çështje duhet të shqetësohet Basha, jo ne.

Shqetësimi amerikan është i madh, pasi lobisti i Lulzim Bashës, Nick Muzin, është nën hetim në SHBA për çështje të tjera të sigurisë kombëtare, mes të tjerash për infiltrimin rus në SHBA dhe një çështje delikate të vjedhjes së të dhënave kompjuterike për të goditur kundërshtarët e Emirateve të Bashkuara.

A janë disa individë që jetën e kanë kaluar nëpër formacione politike të ngjashme me shpellën e Platonit, që sot mund të shpjegojnë para shqiptarëve realitetin ku jetojmë?

Partia Demokratike, e cila lindi në 11 dhjetor të vitit 1990 nga protesta studentore nën thirrjen ‘E duam Shqipërinë si gjithë Europa’ është sot paradoksalisht në shtratin e vdekjes, prej protestave të Lulzim Bashës.

Por si tempujt e tjerë, edhe ky tempull quhet me një fjalë që thërriste ardhjen e një drame, sikurse Nabukodonosori digjte tempullin dhe përzinte hebrenjtë, ose si e përdhosnin tregtarët tempullin që Jezusi u detyrua t’i përzinte me kamxhik…

Të gjithë ne i kemi ndër sy imazhet emblematikëtë qytetarëve të Berlinit teksa shembnin murin, në kuptimin e parë të fjalës, me daltë e çekiç. Apo duart që zgjateshin për të ndihmuar miqtë dhe fqinjët që të kapërcenin murin, për të zhdukur hendekun që i kishte ndarë familjet për gati tri dekada. 

Shkencëtarët thonë se edhe jeta e njeriut, nëse do të vështrohet si një ngjarje e mbyllur, si një epope, ka elementet tragjike, dramatikë dhe ata komikë, por në një sens të kundërt. Kirkegaard, filozofi i madh danez thoshte se fazat e jetës së njeriut janë stadi estetik, stadi etik dhe stadi religjioz.

"Terminologjia revolucionare e Bashës dhe Kryemadhit tashmë nuk emocionon askënd. Oferta e tyre është po ajo e 2013-ës"

Shkëlzen Berisha ka gëlltitur në heshtje humbjen e një beteje e cila ishte plani i Familjes Berisha për tu pastruar me duartë e SHBA, nga një histori që cdo shqiptarë  e di mirë si ka ndodhur. 

Sigurisht në muajt e fundit ka pasur manifestime të studentëve dhe kohët e fundit një vendim të papërgjegjshëm të opozitës për të braktisur përfundimisht Parlamentin, por nga kjo të arrish të krahasosh Shqipërinë, një vend kandidat për në BE, me Sirinë, jo vetëm që nuk është e vërtetë, përkundrazi, është shumë mashtruese dhe ogurzi.

Kjo gjuhë e egër, sfiduese dhe frikësuese, rrugëtimin e lodhshëm, shpesh me shumë zigzage e kriza të PothuajDemokracisë shqiptare, e quan luftë finale dhe jo betejë të rradhës.

Sondazhi i publikuar tri ditë më parë nga Report TV mbi situatën politike në Shqipëri nuk le vend për dyshime: opozita e drejtuar nga Lulzim Basha dhe Monika Kryemadhi nuk ka fituar zemrat e shqiptarëve

Në prill të vitit 1998, tri javë më pak se njëzet e një vite më parë, njeriu me gishtërinjtë të ngjyer me njolla boje penelash(dhe jo të pistë, sikurse me cinizëm u hakmuar në përshkrim më vonë një ish-kryetar partie në partinë Socialiste, që pati meritën të lejonte lulëzimin e demokracisë së brendshme në këtë parti) zbriti në humbëtirën tonë.